Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Edward Herrmann
Edward Kirk Herrmann | ||
Edward Herrmann in 2009 | ||
Edward Herrmann in 2009 | ||
Algemene informatie | ||
Geboren | Washington, D.C. 21 juli 1943 | |
Overleden | New York 31 December 2014 | |
Land | Verenigde Staten | |
IMDb-profiel |
Edward Kirk Herrmann (Washington D.C., 21 juli 1943 - New York City, 31 december 2014) was een Amerikaans acteur.
Tony- en Emmy Award-winnaar Herrmann heeft een carrière van meer dan 30 jaar in het theater, in film en op de televisie. Zijn werk op Broadway, inclusief Mrs. Warren's Profession, waarvoor hij een Tony Award voor won, The Philadelphia Story, waar hij een Tony-nominatie voor kreeg en Plenty and Love Letters.
Op het grote scherm zette Herrmann personages neer in Nixon, Richie Rich, Born Yesterday, The Lost Boys, Compromising Positions, The Man With One Red Shoe, The Purple Rose of Cairo, A Little Sex, The Great Gatsby, Annie, Reds, The Great Waldo Pepper, The Day of the Dolphin, Critical Care, Overboard, Big Business, Mrs. Soffel, Takedown, The Paper Chase, Double Take, Miss Congeniality (een verwijderde scène, staat wel op de dvd), Factory Girl en Down.
Ook speelde hij voor televisie in een zesdelige verhaal The Practise, waarvoor hij in 1999 een Emmy Award voor kreeg. Hij had een gastrol in de 200e aflevering van Law & Order. Herrmann kreeg ook nog een Emmy-nominatie voor zijn werk in St. Elsewhere, de film Concealed Enemies en Eleanor and Franklin: The White House Years. De hoogtepunten in zijn filmcarrière zijn Atomic Train, Vendetta, Hallmark Hall of Fame's St. Maybe, Pandora's Clock, Soul of the Game, Ehat Love Sees, Face on the Milk Carton, The End of a Sentence, Fire in the Dark, Murrow, The Lawrenceville Stories, Electrical Grandmother, A Love Affair: The Eleanor and Lou Gehrig Storie en Last Act is a Solo.
Herrmanns volle agenda voor het opnemen van boeken op band, hij heeft er meer dan 50 nu, inclusief Tom Clancy's Net Force series. In 1999, kreeg hij een AUDIE award voor zijn werk dat hij gestoken had in het opnemen van de King James Bible. Daarbij werkt hij als de verteller voor de A&E Channel's History Lost and Found en een nieuwe serie, Founding Fathers. Ook deed hij werk als een aankondiger voor the History Channel en als gastheer van de serie The Ultimate Auto, dat maakte Herrmann de vertegenwoordiger rondom auto-hobbyisten. Met zijn zes auto's, is Herrmann een actieve deelnemer aan rally's en auto shows. Tevens speelde hij Richard Gilmore in de televisieserie Gilmore Girls.
Hij overleed in een ziekenhuis aan een hersentumor op 71-jarige leeftijd.