Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Vallende druppel
De vallende druppel was een verhoor- en martelmethode uit China met vaak de dood tot gevolg.
Een verdachte lag vastgebonden op een tafel met boven zijn hoofd een reservoir van waaruit telkens een druppel water viel. Deze druppel kwam bij voorkeur op het voorhoofd terecht. Vaak was dit zout water en/of gemengd met urine, verontreiniging of bijtende stoffen zodat de druppels een uiteindelijke verwoestende uitwerking hadden. Dit kon echter uren tot zelfs dagen duren waarin de verdachte verhoord werd.
herkomst
De term "Chinese water marteling" kan zijn ontstaan uit de Chinese Water Torture Harry Houdini's Cell (een staaltje van Escapology geïntroduceerd in Berlijn bij Circus Busch 13 september 1910, de ontsnapping gepaard Houdini gebonden en ondersteboven opgehangen in een afgesloten glas en staal kast overvol met water, waaruit hij ontsnapte), samen met de Fu Manchu verhalen van Sax Rohmer die populair waren in de jaren 1930 (waarin het kwaad Fu Manchu onderworpen zijn slachtoffers aan diverse ingenieuze martelingen, zoals de draad jas). Hippolytus de Marsiliis wordt gecrediteerd met de uitvinding van een vorm van water marteling. Nadat hij had vastgesteld hoe druppels water vallen een voor een op een steen geleidelijk een hol gemaakt, paste hij de methode om het menselijk lichaam. Andere suggesties zeggen dat de term "Chinese Water Torture" alleen maar werd uitgevonden om de methode toe te kennen een gevoel van onheilspellende mysterie.
De term Spaanse water marteling wordt ook gebruikt in Europa en het Verenigd Koninkrijk, hoewel deze term vaak verwijst naar een variant van waterboarding gebruikt tijdens de Spaanse inquisitie:
"Slachtoffers werden vastgebonden, zodat ze niet konden bewegen, en koud of warm water werd vervolgens droop langzaam op tot een klein gebied van het lichaam, meestal het voorhoofd Het voorhoofd bleek de meest geschikte plaats voor deze vorm van marteling, omdat zijn. van de gevoeligheid: gevangenen konden zien elke druppel komen, en na een lange duur werden geleidelijk gedreven gek als een waargenomen holle zou vormen in het midden van het voorhoofd.