Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacques Worth
Jacques Worth (1882 - 1941) was een Frans couturier. Deze zoon van Gaston-Lucien Worth (1853–1924) en Caroline Lucie Marie Worth (née Gerard) trad als derde generatie van zijn familie aan in de leiding van het modehuis Worth. Hij was gehuwd met Suzanne Cartier[1].
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Jacques Worth gedecoreerd met het Croix de Guerre[2].
In 1924 bracht het modehuis Worth, nu geleid door Jacques Worth, voor het eerst een parfum op de markt. Het door Maurice Blanchet gecomponeerde parfum kreeg de naam "Dans La Nuit". De fles werd door de beroemde glaskunstenaar René Lalique ontworpen. De parfums werden toevertrouwd aan een apart bedrijf dat "Les Perfumes Worth" ging heten. Tussen 1924 en 1947 werden 20 parfums op de markt gebracht waarvan het in 1932 geïntroduceerde "Je Reviens" het grootste succes werd.
Het introduceren vn parfums met de naam van het modehuis was een zeer belangrijke ontwikkeling in de mode. De parfums zijn uiterst winstgevend en door de naamsbekendheid van het modehuis en de vele reclame die voor de parfums moet worden gemaakt ontsaat een sterke wederezijndse beïnvloeding. Dames die zich geen couture kunnen veroorloven kunnen wel parfum kopen waarop de naam van dat couturehuis staat. Zo was Worth, ditmaal onder leiding van Jacques Worth, wederom een pionier in de mode-industrie.
Jean-Charles Worth ging in 1935 met pensioen. Roger Worth, de zoon van Jacques Worth ging in dat jaar de kleding voor Worth ontwerpen. In datzelfde jaar werd de Londense vestiging verkocht om als "Worth London" met Elspeth Champcommunal als hoofdontwerpster zelfstandig verder te gaan.
In 1950 werd het modehuis Worth overgenomen door het modehuis Paquin. In 1952 ging de achterkleinzoon van de stichter Jean-Charles Worth (1881–1962) met pensioen. In 1956 stopte het huis met het maken van couture[3]. De dagen van de grote couturehuizen leken toen geteld.
| Bronnen, noten en/of referenties
|