Zeven Koninkrijken

De Zeven Koninkrijken zijn onderdeel van Westeros, een continent dat zich in het westen van wat men in George R.R. Martins boekenreeks "het lied van ijs en vuur", 'de bekende wereld' noemt. Buiten het uiterste noorden - begrensd door de grote muur- is het gehele continent verenigd in de zeven koninkrijken, dat paradoxaal genoeg geregeerd wordt door één koning.

Geografisch

Ten oosten van de zeven koninkrijken ligt het continent Essos, waar grote stadstaten zich bevinden, ook wel 'de vrije steden genoemd'. De twee landmassa's worden van elkaar gescheiden door de enge zee. In het noorden ligt zoals eerder vernoemd het land voorbij de muur, waarnaar op die manier ook wordt verwezen. In het zuiden en westen is er niks dan zee, voor zover bekend.

Ontstaan en geschiedenis

De naam zeven koninkrijken verwijst naar de tijd voor Aegon de Veroveraar, een Valyriaan die met behulp van zijn twee zusters en hun draken bijna heel Westeros onderwierpen, in de vorm van zeven onafhankelijke koninkrijken. In plaats van de afzonderlijke koninkrijken te ontbinden liet Aegon hen hun grondgebied en autonomie, in ruil voor onderwerping en erkenning van diens koninklijke macht. Zo werden de respectievelijke koningen leenheer in feit en in titel van de nieuwe monarch.

De zeven koninkrijken waren:

• het Noorden, geregeerd door de Starks
• de Vallei, onder leiding van de Arryns
• de rivierlanden, geregeerd door een uitgestorven huis
• de rots van Casterling, onder het huis Lannister
• de stormlanden, een huis overgenomen door de huidige Baratheons
• het bereik, nu onder het bestuur van de Tyrells
• Dorne, onder de Martels, die niet buigden voor Aegon maar pas een eeuw later de andere koninkrijken vervoegden.