Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Mani (profeet)
Mani (in Perzisch: مانی, Syrisch: ܡܐܢܝ) (c. 210–276) was de oprichter van het Manicheïsme, een oude gnostische religie die ooit grote aanhang had, maar nu uitgestorven is. Mani werd geboren in Assuristan, het hedendaagse Irak, als zoon van Iraanse (Parthen) ouders. Mani's vader kwam uit Hamadan en zijn moeder was familie van de Kamsaragan.
Hoewel Mani’s originele geschriften verloren zijn geraakt, zijn enkele stukken bewaard gebleven in onder andere het Koptisch.
Leven
Mani’s moedertaal was vermoedelijk midden-Perzisch of Syrisch. Mani zou volgens sommige bronnen een getalenteerd kind zijn geweest. Zijn eerste kennismaking met religie was tijdens zijn jeugd toen hij bij de Elkesaieten zat. Hij las de heilige boeken Puran en Kural. Reeds op jonge leeftijd begon hij met prediken.
Volgens biografische aantekeningen door al-Biruni, opgeslagen in de 10e-eeuwse encyclopedie Fihrist van Ibn al-Nadim, kreeg Mani in zijn jeugd een visioen van een geest die hij later de Syzygos of Tweeling noemde. Deze zou hem de waarheden van de religie hebben geleerd.
Op latere leeftijd kwam Mani met de conclusie dat verlossing kon worden bereikt door middel van educatie, vegetarisme, vasten en kuisheid. Hij beweerde zelf de parakleet te zijn uit het Nieuwe Testament, de laatste profeet. De andere profeten waren Seth, Noach, Abraham, Sem, Nikotheos, Henoch, Zarathustra, Boeddha en Jezus. [1] Mani presenteerde zichzelf als een verlosser en apostel van Jezus Christus. Hij schreef zeven heilige boeken in het Syrisch. Zijn belangrijkste boek was Arjang.
Gedurende deze periode bestond er grote concurrentie om de politieke en sociale macht tussen religieuze groepen, zoals de christenen en het zoroastrisme. Mani’s religie had minder aanhangers dan deze twee religies, maar onder de aanhangers bevonden zich wel enkele hoge politieke figuren. Met de hulp van het Perzische Rijk stuurde Mani missionarissen naar onder andere India en Egypte. Mani zou zelf ook India hebben bezocht en hier een tijdje hebben gewoond. Enkele religieuze schilderijen in Bamyan worden aan hem toegeschreven. Tevens zou Mani naar de Indusvallei zijn gevaren en de boeddhistische koning hebben bekeerd tot zijn religie.
Mani slaagde er echter niet in de volgende generatie ook voor zich te winnen. Mani werd uiteindelijk door aanhangers van het zoroastrisme naar de gevangenis gestuurd, waar hij enkele maanden later zou zijn overleden.
Bronnen
Tot ver in de 20e eeuw was er maar weinig bekend over Mani’s leven. In 1969 werd in boven-Egypte een codex gevonden uit ca 400, geschreven in oud Grieks. Deze codex ligt nu opgeslagen in de Universiteit van Keulen. De codex combineert een hagiografische vertelling van Mani’s leven met informatie over zijn religie en leer.
Externe link
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- De Engelstalige Wikipedia
- º Bevan, A. A. (1930). "Manichaeism". Encyclopaedia of Religion and Ethics, Volume VIII Ed. James Hastings. London
- Manichaeist art - Washington University
- "Mani and Manichaeism in the J.R.Ritman Library"
- Amin Maalouf, The Gardens of Light [Les Jardins de Lumière], translated from French by Dorothy S. Blair, 242 p. (Interlink Publishing Group, New York, 2007). ISBN 1566562481