Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Satans lied
Satans lied, ondertitel: de jacht van de CIA op Jezus, is een non-fictieboek in romanstijl van de Nederlandse schrijver Karl Hammer Kaatee. Het boek beschrijft hoe in de jaren 1940-1960 een Nederlander achter de schermen verantwoordelijk was voor de sensatie rond de vermeende schatten in Rennes-le-Château, wat uiteindelijk leidde tot de boeken Het heilige bloed en de heilige graal en De Da Vinci Code.
Verhaal
Tijdens de Tweede Wereldoorlog studeerde Tom R. kunstgeschiedenis in Londen en kwam onder de vleugels van François van ’t Sant, de particulier secretaris van koningin Wilhelmina. Na verschillende werkzaamheden bij de geallieerde inlichtingendiensten, diende hij in 1945 bij de Art Looting Investigation Unit (ALIU). Voor hen onderzocht hij de bij toeval gevonden dossiers van de meest bizarre kunstroof uit de geschiedenis; de roof in 1934 van het paneel Rechtvaardige Rechters, onderdeel van het Gentse religieuze altaarstuk 'Aanbidding van het Lam Gods'. Niet alleen de Belgische politie had destijds een onderzoek ingesteld, maar ook de Nazi's besteedden er drie jaar onderzoek aan. Tijdens zijn speurtocht stoot Tom op verschillende occult-religieuze groeperingen, die allen een belang konden hebben om het paneel in bezit te krijgen. Volgens de overlevering bevatte het paneel een sleutel tot de code voor de bergplaats van de Arma Christi; de kruisvoorwerpen van Jezus.
Hoewel Tom het paneel niet kan traceren en zijn opdracht wil teruggeven, krijgt hij van de CIA de taak om alsnog door te zetten. Gaandeweg boekt Tom vooruitgang, maar ontdekt tevens dat de motieven van 'zijn' CIA net zo occult-religieus zijn als die van de meer obscure groepen en de SS. Tom besluit hier niet aan mee te willen werken en laat, met zijn doel binnen handbereik, zijn onderzoek opzettelijk vastlopen. Omdat zijn onderzoekssporen terug te vinden zijn door zijn superieuren, legt hij een labyrint van misinformatie aan. Die informatie wordt jaren later opgepikt door onder anderen de auteurs van Heilig Bloed, Heilige Graal.
Problemen
Gelijktijdig gepubliceerd door uitgeverij Elmar in Nederland en uitgeverij Halewijck in België in september 2006, veroorzaakte het boek onmiddellijk controverse tussen zogenaamde believers en unbelievers. Het begon er mee dat het boek oorspronkelijk uitgebracht zou worden in oktober, maar dat de publicatie - volgens de uitgeverij vanwege het grote aantal voorbestellingen - met een maand werd vervroegd en nu op 11 september (9.11) beschikbaar kwam. Het boek lijkt niet alleen een feitelijk verslag, maar sommigen menen dat het vol staat met verborgen codes. Zo bestaat het boek uit 7 delen, begint de tekst op pagina 7, en wanneer men het aantal geschreven pagina's numerologisch optelt komt men opnieuw op het getal 7. Dit alles voedde een verhit debat op verschillende internetfora[1], waar sommigen er van overtuigd zijn dat het boek absoluut een verzinsel is, anderen juist dat het absoluut op waarheid berust.
Het Noord-Hollands Dagblad was van mening dat 95% van de feiten in het boek te staven was, maar niet de kruisverbanden die de auteur op sommige momenten vermeldt. Op 16 oktober 2006 werd in de pers echter één van deze kruisverbanden, de geheime contacten tussen de CIA en het Vaticaan, bevestigd door de voormalige veiligheidsadviseur van de Amerikaanse oud-president Ronald Reagan, Richard Allen. De auteur zelf hult zich verder in stilzwijgen en verwijst telkens slechts naar de inhoud van het boek.
Tijdens de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van november 2006, kreeg het boek ook enige politieke aandacht. In het laatste hoofdstuk wordt beschreven hoe CDA-senatoren nog altijd lid zijn van een neo-tempeliers groep en de kruistochten verheerlijken. Volgens de auteur en anderen geeft dit in een tijd van grote spanningen met de moslimgemeenschappen een geheel verkeerd signaal af. Dit leidde vervolgens tot een klacht bij de Kiesraad.
In 2010 werd Satans lied door uitgeverij Stacey International in het Engels gepubliceerd onder de titel The secret of the sacred panel.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- De synopsis is met toestemming van de uitgever overgenomen.
- º zoals Terug naar de Bron en het SpeuRRforum