Bruiloft

Een bruiloft is een feest dat gevierd wordt wanneer twee mensen in het huwelijk treden. De benaming bruiloft wordt ook wel gebruikt voor alle onderdelen die op de bruiloftsdag plaatsvinden.

De tradities en gebruiken die bij een bruiloft horen verschillen sterk per land, religie en bevolkingsgroep.

Bruiloften in België en Nederland

Een bruiloft, zoals die in België en Nederland gebruikelijk is, kan bestaan uit meerdere onderdelen. Het voorafgaand burgerlijk huwelijk is hierbij verplicht. Daarnaast zijn er één of meerdere andere onderdelen. Een "standaard "bruiloft "volgens het boekje" ziet er echter ongeveer als volgt uit:

1. Burgerlijk huwelijk in het stad- dan wel gemeentehuis
2. Fotoreportage en / of videoreportage van het bruidspaar en naaste familie
3. Het kerkelijk huwelijk
4. Een feestmaaltijd voor het bruidspaar en naaste familie
5. Een receptie voor familie, vrienden en kennissen
6. Een bruiloftsfeest voor familie en vrienden

Er is over het algemeen een duidelijke scheiding tussen de daggasten en de receptie- of feestgasten. Tijdens het diner kunnen de ouders van het bruidspaar een speech houden. Tijdens de receptie of tijdens het feest kunnen er toneelstukjes en sketches opgevoerd en liedjes gezongen worden, door familie en vrienden, waarin de levensloop van zowel bruid als bruidegom uitvoerig voor het voetlicht komen, of waarin het echtpaar flink bij de neus wordt genomen.

In de huidige Nederlandse cultuur is er geen vast stramien waarin een bruiloft plaatsvindt, en veel bruidsparen kiezen hierin dan ook hun eigen weg.

Tradities

Trouwkaart

Een aantal weken voorafgaande aan de bruiloft worden de trouwkaarten (uitnodigingen) verstuurd. Op deze trouwkaart staan de namen van het bruidspaar, en een beknopte beschrijving van wat er die dag gaat gebeuren. Op de trouwkaart wordt eerst de naam van de bruid vermeld, gevolgd door de naam van de bruidegom. Vanaf het moment dat het echtpaar getrouwd is, hoort de volgorde voortaan andersom te zijn.

Een traditionele trouwkaart begint over het algemeen met iets als Namens wederzijdse ouders zijn we blij u mede te kunnen delen dat we op (datum) (jaar) in het huwelijk treden. Het vermelden van de instemming van wederzijdse ouders wordt echter nog maar zelden op trouwkaartjes aangetroffen. Christenen plaatsen over het algemeen "D.V." bij de datum op de trouwkaart.

Ringen

Op de bruiloftsdag worden de trouwringen uitgewisseld. Dit heeft gewoonlijk plaats in het gemeentehuis, maar sommige bruidsparen geven er de voorkeur aan om dit tijdens de kerkdienst te laten plaatsvinden. Het uitwisselen van de ringen is een teken van verbondenheid; De trouwring, een gouden cirkel. Het symbool -met begin noch einde- van eeuwige trouw.

De ringvinger is al eeuwen de plaats waar trouw- of verlovingsringen worden gedragen. Vroeger dacht men dat door deze vinger een ader liep die rechtstreeks in verbinding stond met het hart.

Pas sinds de negentiende eeuw dragen ook mannen een trouwring.

Taart

Op een zeker moment tijdens de bruiloft wordt de bruidstaart aangesneden. Dit is een overblijfsel van een oud gebruik dat bruiloftsgasten een taart schonken als symbool van een vruchtbare verbintenis.

Bloemstuk

Het bloemstuk dat de bruid de hele dag met zich mee draagt (het zgn. bruidsboeket), wordt geregeld door de bruidegom. Volgens de traditie mag zij tevoren niet weten hoe het bloemstuk eruit ziet, tot de bruidegom haar op de dag van de bruiloft uit het ouderlijk huis komt ophalen en haar het bloemstuk overhandigt.

Volgens een uit de Verenigde Staten overgewaaide traditie dient het bloemstuk aan het eind van de bruiloft over de rechterschouder geworpen te worden, en vervolgens door één van de aanwezige vrijgezelle dames te worden opgevangen. De dame die het boeket vangt, zou als eerstvolgende aan de beurt zijn om in het huwelijk te treden.

Bruidsjurk

De bruidsjurk is vaak het belangrijkste (en duurste) kledingstuk voor het huwelijk. Net zoals het bruidsboeket, maar nu omgekeerd, mag de bruidegom volgens de traditie de bruid niet in haar jurk zien voor het eigenlijke huwelijk.

Kosten van een bruiloft

De kosten van een bruiloft variëren zeer sterk. De sporadische bruidsparen die hun bruiloft vieren in de vorm van een barbecue met vrienden en naaste familie zijn verreweg het goedkoopste uit. Een eenvoudige bruiloft volgens het boekje, inclusief trouwjapon en notariskosten voor het opmaken van huwelijkse voorwaarden, kost echter al snel tussen de 10.000 à 15.000 euro.

Tot in de jaren 70 was het gebruikelijk dat de vader van de bruid kosten van de bruiloft betaalde. Doordat tegenwoordig de meerderheid van de bruidsparen het ouderlijk huis reeds lang heeft verlaten, en meestal ook al enige jaren samenwoont, wordt de bruiloft tegenwoordig meestal betaald door het bruidspaar zelf, wat hen ook de nodige vrijheid geeft om meer of minder mensen uit te nodigen op het feest.

Bruiloften in andere culturen

Indonesische bruiloft

Bij Indonesische bruiloften is er geen strikte scheiding tussen receptie- of daggasten. Iedereen die ook maar enige verbintenis met het bruidspaar heeft, wordt uitgenodigd voor de volledige huwelijksdag, inclusief diner. Stukjes of liedjes waarin het bruidspaar op de hak wordt genomen, zijn uit den boze; het paar wordt de hele dag vorstelijk behandeld. Ze zitten heel de dag op een luxe bankje en worden bewonderd, er wordt voor ze opgetreden, er wordt continu gegeten en muziek gedraaid en er worden ontzettend veel cadeaus en geld gegeven.

Marokkaanse bruiloft

Een Marokkaanse bruiloft duurt over het algemeen (als deze in Nederland wordt gehouden) twee dagen. Op de eerste dag zijn de familie van de bruid en bruidegom gescheiden en wordt een henna-avond gehouden. Voor de familie van de bruid is dit het moment om afscheid te nemen. De bruid draagt een eenvoudige witte jurk en (meestal) een sieraad, wat haar moeder ook tijdens haar henna-avond heeft gedragen. Bij de bruid wordt dan rond middernacht tussen 23.00u en 01.00u henna op de voeten en handen aangebracht. Tijdens het aanbrengen van de henna wordt bij de Berberse feesten gezongen. Bij de bruidegom wordt ook henna opgedaan, maar dan alleen op de handpalm en de pink. De bruidegom draagt een witte djelebba en heeft gedurende de hele ceremonie de capuchon op.

Op de tweede dag is het moment daar en zal de bruidegom zijn bruid ophalen uit haar ouderlijk huis. De bruidegom gaat met een stoet van 'toeterende' auto's de bruid halen. De auto, waarin de bruidegom zit, heeft een Marokkaanse en een witte vlag. Nadat hij de bruid heeft opgehaald en haar naar zijn ouderlijk huis heeft gebracht, wacht de moeder van de bruidegom hun bij de drempel op met een bord vol snoep en suiker. Van dit bord wordt door het bruidspaar om beurten handen gegooid naar de familie en vrienden. Daarna neemt het bruidspaar een vinger honing en eet deze op en worden een dadel en melk aan elkaar gegeven.

Daarop volgen zeven dagen en op de zevende dag wordt een klein gedeelte van de familie bijeen geroepen om kennis te maken met de bruid of bruidegom.

Huwelijksverjaardagen

Iedere verjaardag van het huwelijk heeft een stof toebedeeld gekregen. Oorspronkelijk gaven de echtelieden elkaar cadeaus van het betreffende materiaal. De toebedeling is niet eenduidig; er zijn regionale verschillen. Zo wordt het 2-jarig huwelijk aangeduid als papier, leer of paardehaar. Papier en katoen worden gebruikt voor het 1-jarig huwelijk. In het hoofdartikel Huwelijksverjaardag is hierover meer informatie te vinden.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:
Referenties

  Vrije mediabestanden over Wedding ceremonies op Wikimedia Commons