KFC Hoger Op Kalken

Hoger Op Kalken
Naam	Koninklijke Football Club Hoger Op Kalken
Stamnummer	4139
Opgericht	1944
Plaats	Kalken
Stadion	Jozef Plaetinck Stadion
Competitie	2de Prov. Oost-Vlaanderen
Tenue
geldig voor 2013/14

KFC Hoger Op Kalken is een Belgische voetbalclub uit Kalken. De club is bij de KBVB aangesloten met stamnummer 4139 en heeft rood en wit als kleuren.

Geschiedenis

Hoger Op Kalken werd opgericht in 1944 en sloot zich aan bij de Belgische Voetbalbond. De club ging in de provinciale reeksen spelen.

Halverwege de jaren 70 sloot een nieuwe dorpsgenoot, SK Kalken, zich aan bij de KBVB. Halverwege de jaren 90 was HO Kalken weggezakt naar Vierde Provinciale, waar het samen met SK Kalken speelde. HO Kalken zou de volgende jaren echter een vlugge opgang maken. Na de titel in 1996 promoveerde men immers naar Derde Provinciale, waar men twee jaar later eveneens de titel behaalde en zo stootte men in 1998 door naar Tweede Provinciale.

Hoger Op Kalken kon zich de volgende seizoenen handhaven in Tweede Provinciale, waar men in 2002 zelfs nog even dorpsgenoot SK Kalken naast zich kreeg. Die laatste club zou echter weer zakken in 2007 opgaan in fusieclub KVV Laarne-Kalken, waardoor KFC Hoger Op Kalken als enige echte Kalkense club overbleef.

Kort geschiedenis KFC HO Kalken

Hogerop Kalken kreeg net voor het einde van de Tweede Wereldoorlog het stamnummer 4139 bij de Belgische Voetbalbond, maar de club zelf zag al veel vroeger het levenslicht. Dat weten we door een toevallige aankondiging van een voetbalwedstrijd van F.C. Calcken in Waasmunster. Oprichter in het begin van de jaren dertig was de ingeweken Antwerpenaar Gustaaf Christiaan Condes. Hij hield herberg in de Schriekstraat en het eerste Kalkense voetbalveld lag in de buurt van die herberg. Mogelijk kwam F.C. Calcken tijdens de jaren 1930 uit in een competitie van het Katholiek Vlaams Sportverbond en verwijzen de huidige kleuren rood-wit naar FC Antwerp dat ook in het rood-wit voetbalt. (met dank aan André Van de Sompel)

HO Kalken kwam tot nog toe altijd uit in de provinciale reeksen van de KBVB. Tot de jaren 90 in vierde provinciale, als een soort liftploeg, een reeks hoger, een reeks lager. Maar op drie jaar tijd maakte HO de sprong naar tweede provinciale. En sinds 1998 voetbalt de ondertussen enige Kalkense club op dat niveau. De club van de Kruisen stond een aantal keer dicht bij de promotie naar de hoogste provinciale reeks in Oost-Vlaanderen, maar die ambitie is nog niet waargemaakt. HO bouwde ondertussen de accommodatie uit met onder meer drie volwaardige terreinen en een vlot draaiende jeugdwerking. Exponent is Laurens De Bock van Club Brugge.

Uitgebreide geschiedenis van KFC HO Kalken

KFC HO Kalken is een begrip in het Oost-Vlaams voetballandschap. Niet toevallig staat er een K in de naam van de club. De K van Koninklijke, gekregen naar aanleiding van het 50-jarig bestaan.

Rond het jaar 1954 beschikte de club niet over een trainer. Toch werd er regelmatig twee keer in de week getraind, zonder verlichting, waardoor men in de zaal soms ging turnen en op straat lopen. De resultaten waren dus navenant en zeker niet goed te noemen. De eerste verlichting, lees: drie staken vooraan het plein, werd later in gebruik genomen. De elektriciteit kwam vanuit het schooltje van meester Lauwaet. De namen van de ploegen uit die tijd: Gustaaf Pieters (kapitein), Oscar Oosterlinck, De Moor, De Neve, Armand De Wandel, Theofiel Van Caeneghem, Willy Claes (balgoochelaar), Jean Plové, Rene en Achiel Hanselaer, Rene Copers, Arents, Robert De Baere, Marcel Van Acker, Dolf Vion, Andre Hanselaer en De Letter.

Nabij de jaren ‘60 waaide er een andere wind in Kalken. Met Van Driessche uit Zele als trainer speelde HO drie keer mee voor het kampioenschap met: Leon Copers, Frans De Baere, Lucien Vereecken, Emiel Lebon, Willy Bogaert, Emiel Van Wassenhove, Marc Roels, Kamiel Verhofstadt, Cyriel Gijssens, Scheire, Rene Roggeman, Leon De Backer en Broeckhoven. De wedstrijd om de promotie ging verloren met 2-1 tegen Stekene op het veld van Lokeren. Eerst de camion van Maurits D’Hollander, daarna de bus van Lauwers uit Wichelen zorgden voor de verplaatsingen. Af en toe moest er gestopt worden om water bij te vullen in de motor omdat die begon te roken. De bus reed soms zo traag dat de spelers zich regelmatig op die bus moesten omkleden. De kleine verplaatsingen gebeurden met de fiets. Premies waren in het begin twee pinten bier, daarna 25 frank bij winst en uitzonderlijk eens 75 frank. De bestuursploeg bestond uit: voorzitter eerst Gustaaf Piens, dan Jozef De Landtsheer en daarna Jules De Landtsheer. Secretaris was Evarist De Gelder. De leden van het bestuur waren Staf Meys, Petrus Hoste, Armand De Wandel, Frans Ruys, Ernest De Gelder, Hector Bracke en Achiel Van Steirteghem.

Korte tijd na 1947 verhuisde de club naar een weide achter de herberg de Koninklijke Harmonie. De gemeenteraad kende eind oktober 1951 de som van 15.000 frank toe voor het aanleggen van een voetbalterrein, op voorwaarde dat het plein ter beschikking zou staan van het gemeentebestuur, de scholen en de jeugdverenigingen. Sinds 1953 speelt Kalken, dankzij de familie Meys, de financiële steun van Gustaaf Piens (1906-1968) en de inzet van herbergier Petrus Poelman, onafgebroken op het terrein van de kerkfabriek, naast de Steenbeek in de Kruisenstraat.

In de periode 1965-1968 start HO met een jeugdwerking. Toen speelden vier ploegen van jonge spelers enkele wedstrijden onder elkaar: een ploeg van de wijk Kruisen met rood-witte kleuren, één van de Schriekstraat in het blauw-wit, een ploeg van de Vaartstraat met truitjes met reclame van ESSO en een ploeg van Hussevelde met paars-witte kleuren. Het voetbalplein bevond zich op de weide van Maurice Baes, halverwege de Schriekstraat. Met de opbrengst van zelfgemaakte steunkaarten werden de doelen betaald.

Tot een eind in de jaren 1970 bezat de voetbalvereniging geen volwaardige kantine, waardoor het voetbal voor de herbergen in de onmiddellijke omgeving een extra bron van inkomsten betekende. Na de bouw van een kantine werd die één van de ontmoetingsplaatsen van spelers en supporters.

HO was in de jaren ’70 en ’80 een flinke liftploeg die enkele titels in vierde provinciale afwisselde met een pijnlijke degradatie uit derde. Maar na een stabiele periode in derde dwong Kalken de promotie af naar de tweede provinciale. Ondertussen is HO Kalken in het voorbije decennium uitgegroeid tot een stabiele ploeg in de C-reeks, een constante ook in de top van het klassement. Een paar keer werd net de promotie naar de hoogste provinciale reeks gemist.

Enkele spelers van Hogerop die het verder schopten:

- Marc Roels en Dirk Roels gingen naar Racing Gent

- Miel Van Wassenhove trok naar Dendermonde en dan naar RC Wetteren

- Roland (Charel) Van Wassenhove speelde bij SC Lokeren in de eerste klasse 

- Geert Bogaert haalde ook de A-kern van Sporting Lokeren en werd daarna een vaste waarde in de lagere nationale reeksen

- Filip Plaetinck werd een steunpilaar bij derdeklasser Eendracht Zele

- Marino Ritière en Filip Van Malderen verdedigden het doel in de nationale reeksen

- Stephan Van Laere verhuisde na een seizoen HO naar AA Gent

- Robin Praet werkt zijn jeugdopleiding af bij Sporting Lokeren en speelde in de nationale reeksen bij Berlare en FCN Nieuwkerken

- Heel wat jeugdspelers genoten/genieten hun opleiding in de eerste klasse bij AA Gent, Sporting Lokeren of Club Brugge. Momenteel behoort (ex-)Rode Duivel Laurens de Bock tot de A-kern van landskampioen Club Brugge, na zijn debuut bij Sporting Lokeren.

Bekende Hogeroppers:

- Herman De Landtsheer (videoscout KBVB en Rode Duivels)

- Tom Boudeweel, sportjournalist bij Sporza/Radio 1

- schrijver Herman Brusselmans vermeldt de club vaak in zijn columns en boeken