Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Filip Naudts

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 11 mrt 2022 om 12:00 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Filip_Naudts&oldid=21245503 20 mei 2010)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Filip-naudts.jpg
Filip Naudts

Filip Naudts (Gent, 7 december 1968) is een Belgische fotograaf en fotorecensent.

Levensloop

Filip Naudts groeide op in Lochristi en woont daar nu nog steeds. Als fotograaf werd hij bekend met zijn rondreizende Auromatic-expositie (1996-2001) en met zijn solotentoonstelling in het Nationaal Technologisch Museum van Tsjechië in Praag (2000).

Naudts startte zijn carrière als setfotograaf bij de Vlaamse publieke omroep BRTN (1992), als fotodocumentalist in het FotoMuseum (Antwerpen) (1993-2002) en als fotorecensent bij het Nederlandse fotografieblad FOTO+ (2002-2006). Het is in die periode dat hij fotografen mocht ontvangen als David Bailey (GB), Jock Sturges (USA), Irina Ionesco (F), Jeff Wall (CDN), Willy Ronis (F), Carl De Keyzer (B), Christian Vogt (CH), Martin Parr (GB), Roger Ballen (SA), Olivier Christinat (CH), Ellen Von Unwerth (D), Lucien Clergue (F), Erich Lessing (A), Harry Gruyaert (B), Yann Arthus-Bertrand (F), Thurston Hopkins & Grace Robertson (GB), William Klein (USA), Bettina Rheims (F), Bruno Stevens (B), Mary Ellen Mark (USA), Sarah Moon (F), Cara Judea Alhadeff (USA), Boris Mikhailov (RUS), Mark Seliger (USA), Elinor Carucci (IL/USA) en Sergey Bratkov (RUS).

Als fotograaf is Naudts naast zijn artistieke werk, dat met een nostalgische knipoog vaak refereert aan dat van oude meesters als Jan Van Eyck, Gustav Klimt en René Magritte, sinds 2002 en tot op vandaag vooral ook huisfotograaf van Vlaamse magazines als Knack, Ché en P-Magazine.

In 2005 eindigde Naudts op 447 van de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.

Fotoreeksen

Filip Naudts
Jaar Titel
1993-1994 "Pictures for my soul"
1994-2000 "Auromatic"
2001-2002 "Erfenis van het moederlandschap"
2005 "Histoire de l'oeil"
2009 "La clé du boudoir"


Bibliografie

(selectie)

  • Fotoboek Auromatic, photographs by Filip Naudts (2000)
  • P/F (NL, 1994, 1999, 2006)
  • Fotografíe Magazín (CZ, 1998)
  • Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (B, 2002)
  • Foto (NL, 1997, 1999, 2002, 2006)
  • Japanzine (J, 2006)
  • Wzzgphoto (C, 2006)
  • Focus (NL, 2008, 2010)
  • British Journal of Photography (GB, 2010)

Externe links

fr:Filip Naudts