Martin Buber

Martin (Hebreeuwse naam: מָרְדְדֳּכַי, Mordechai) Buber is geboren in Wenen in een orthodox-joodse familie. Buber was een directe afstammeling van de 16de-eeuwse rabbijn Meir Katzenellenbogen, bekend als de Maharam van Padua. Karl Marx is een ander opmerkelijk familielid.[3] Na de scheiding van zijn ouders toen hij drie jaar oud was, werd hij opgevoed door zijn grootvader in Lvov.[3] Zijn grootvader, Solomon Buber, was een geleerde van Midrash en Rabbijnse literatuur. Thuis sprak Buber Jiddisch en Duits. In 1892 keerde Buber terug naar het huis van zijn vader in Lemberg, het huidige Lviv, Oekraïne.

Ondanks Bubers verbondenheid met de Davidische lijn als afstammeling van Katzenellenbogen, leidde een persoonlijke religieuze crisis hem ertoe om te breken met de joodse religieuze gebruiken. Hij begon met het lezen van Immanuel Kant, Søren Kierkegaard en Friedrich Nietzsche[4] De laatste twee, in het bijzonder, inspireerden hem tot een studie filosofie. In 1896 ging Buber in Wenen studeren (filosofie, kunstgeschiedenis, Duitse studies, filologie).

In 1898 trad hij toe tot de zionistische beweging en nam hij deel aan congressen en organisatorisch werk. In 1899 ontmoette Buber tijdens zijn studie in Zürich zijn toekomstige vrouw Paula Winkler, een "briljante katholieke schrijver uit een Beierse boerenfamilie"[5] die zich later bekeerde tot het jodendom[6].

In eerste instantie steunde en vierde Buber de Grote Oorlog als een 'wereldhistorische missie' voor Duitsland samen met joodse intellectuelen om het Nabije Oosten te beschaven.[7]

In 1930 werd Buber ere-hoogleraar aan de Universiteit van Frankfurt am Main, maar nam onmiddellijk na de machtsovername van Adolf Hitler in 1933 ontslag uit protest tegen zijn hoogleraarschap. Vervolgens richtte hij het Centraal Bureau voor Joods Volwassenenonderwijs op, dat een steeds belangrijker orgaan werd omdat de Duitse regering joden uit het openbaar onderwijs verbood. In 1938 verliet Buber Duitsland en vestigde zich in Jeruzalem, Mandaat Palestina, waar hij een hoogleraarschap kreeg aan de Hebreeuwse Universiteit en les gaf in antropologie en inleidende sociologie.

Bubers vrouw Paula stierf in 1958, en hij stierf thuis in de wijk Talbiya in Jeruzalem op 13 juni 1965. Zij kregen twee kinderen: een zoon, Rafael Buber, en een dochter, Eva Strauss-Steinitz.[3

Vertaald met www.DeepL.com/Translator