Maurice Garin

Maurice Garin (Arvier, 3 maart 1871 – Lens, 19 februari 1957) was een Frans wielrenner. Hij schreef in zijn carrière vele wielerklassiekers op zijn naam. Bekendheid verwierf hij echter vooral doordat hij in 1903 de winnaar werd van de eerste Ronde van Frankrijk ooit gehouden.

Jeugd

Maurice Garin werd geboren op 3 maart 1871 in het Italiaanse Arvier, een klein plaatsje vlakbij de Franse grens dat ongeveer 1250 inwoners telde. Garin had vier broers en vier zussen. Twee van zijn broers (de vier jaar jongere Ambroise en de acht jaar jongere César) zouden later ook verdienstelijke wielrenners worden.

Toen Maurice Garin veertien jaar oud was, verhuisde hij met zijn familie naar het Noord-Franse stadje Maubeuge, niet ver van de Belgische grens. Net als zijn vader ging hij daar werken als schoorsteenveger. Later zou hem dit feit, samen met zijn tengere postuur (ongeveer 1,63 meter lang en 61 kilo zwaar), hem de bijnaam De Kleine Schoorsteenveger opleveren. In 1892, toen hij meerderjarig werd, nam hij de Franse nationaliteit aan.

Wielercarrière

In 1892 begon ook de wielercarrière van Maurice Garin, toen de secretaris van de wielerclub in Maubeuge Garin overhaalde om zich in te schrijven voor de regionale wedstrijd Maubeuge-Hirson-Maubeuge over ongeveer 200 kilometer. Garin eindigde als vijfde in deze koers en besloot vaker aan wedstrijden deel te nemen. Al snel bleek dat Garin aanleg had: in 1893 won hij een wedstrijd over 800 kilometer in Parijs, in 1894 werd hij eerste in een 24-uurs-wedstrijd in Luik en in 1895 boekte hij een wereldrecord op 500 km weg met gangmaking.

In 1896 eindigde Maurice Garin in de eerste uitvoering van de wielerklassieker Parijs-Roubaix als derde. Een jaar later schreef hij de wedstrijd op zijn naam, toen hij op de wielerpiste in Robaais (Roubaix) de Nederlander Mathieu Cordang voor wist te blijven. In 1898 ging de winst in Parijs-Roubaix weer naar Garin. Na een solo kwam hij met ongeveer twintig minuten voorsprong aan bij de finish. In 1901 won Maurice Garin de tweede uitvoering van de monsterrit Parijs-Brest-Parijs, die eens in de tien jaar werd verreden. Garin legde de 1208 kilometer in 52 uur 11 minuten en 1 seconde en had aan de finish bijna twee uur voorsprong op de nummer twee.

Toen Henri Desgrange in 1903 de eerste Ronde van Frankrijk uitschreef was Maurice Garin de eerste wielrenner die zich aanmeldde. Hoewel hij als 32-jarige eigenlijk al in de herfst van zijn wielercarrière was, verscheen hij op 1 juli als de grote favoriet aan de start in Montgeron, een voorstadje van Parijs. Door winst van de eerste etappe, die over 467 kilometer naar Lyon ging, nam Garin direct de leiding in het algemeen klassement. Deze leidende positie zou hij niet meer kwijt raken. Door overwinningen in de vijfde (Bordeaux-Nantes over 425 kilometer) en de zesde etappe (de slotrit Nantes-Parijs over 471 kilometer) breidde Garin zijn voorsprong zelfs nog uit. In het eindklassement had hij bijna drie uur voorsprong op de nummer twee, Lucien Pothier. Sindsdien is het tijdsverschil tussen de nummer een en twee nooit meer groter geweest. Met zijn overwinning verdiende Garin 6000 francs, hetgeen voor die tijd een aanzienlijk bedrag was.

Ook in 1904 verscheen Garin als grote favoriet aan de start. Opnieuw leek hij zijn favorietenrol met glans waar te maken: hij won, net als in 1903, de eerste etappe en behield de veroverde voorsprong tot in Parijs. De voorsprong op de nummer twee, Lucien Pothier, was weliswaar 'slechts' 3 minuten en 28 seconden, maar daar stond tegenover dat Garin de 2428 kilometer ruim een uur sneller had afgelegd dan in het jaar ervoor. Twee weken na de laatste etappe, wanneer normaal gesproken de einduitslag bekend gemaakt zou worden, gebeurde er echter niets. Pas op 2 december bleek waarom: Garin en de nummers twee, drie en vier van het eindklassement werden uit de uitslag geschrapt omdat zij delen van het parcours met de trein afgelegd zouden hebben. Maurice Garin, die de beschuldigingen altijd heeft ontkend, werd voor twee jaar geschorst. Hoewel Garin in 1905 nog deelnam aan een enkele koers, betekende deze schorsing feitelijk het einde van zijn wielercarrière.

Na zijn wielercarrière

In 1902 was Maurice Garin naar Lens verhuisd. Hier kocht hij van het geld dat hij met wielrennen verdiend had een garage met tankstation, die hij vervolgens gedurende lange tijd exploiteerde. Tot op hoge leeftijd bleef Garin dagelijks fietstochten maken.

Maurice Garin stierf op 19 februari 1957 op 85-jarige leeftijd in Lens. Ter gelegenheid van de eeuwfeest van de Ronde van Frankrijk besloot het stadsbestuur van Maubeuge in 2003 om hem te eren door een straat naar hem te vernoemen.

Belangrijkste overwinningen

1896

• Parijs-Le Mans

1897

• Parijs-Roubaix

Tourcoing-Béthune-Tourcoing 1898

• Parijs-Roubaix
• Douai
• Tourcoing-Béthune-Tourcoing
• Valenciennes

1901

• Parijs-Brest-Parijs

1902

• Bordeaux-Parijs (b)

1903

• 1e etappe Ronde van Frankrijk
• 5e etappe Ronde van Frankrijk
• 6e etappe Ronde van Frankrijk
• Eindklassement Ronde van Frankrijk

Tourdeelnames

• 1903 - (3 etappes)
• 1904 - uit de uitslag verwijderd (oorspronkelijk: 1e (1 etappe))[1]

Ploegen

1901 - La Française

1902 - La Française

1903 - La Française

1904 - La Française

1911 - La Française-Diamant

Noten en bronnen

1.^ Op 2 december 1904 werd Maurice Garin (samen met elf andere renners) gediskwalificeerd en uit de uitslag verwijderd wegens het op onreglementaire wijze afleggen van het parkoers. Gedetailleerde erelijst van Maurice Garin (in het Frans) (fr) La mort du petit ramoneur L'Équipe, 2003, Tour de France 100 jaar 1903-2003 Nelissen, J., 1995, De bijbel van de Tour de France