A Song for Europe

A Song for Europe was lange tijd de Britse preselectie voor het Eurovisiesongfestival.

Begindagen

De manier waarop de winnaar gekozen werd heeft vele veranderingen ondergaan door de jaren heen. In de beginjaren werd de winnaar via regionale jury's aangeduid, dit werd tot 1960 toegepast. In 1961 werd de winnaar gekozen uit een jury van 140 mensen. De twee volgende jaren keerden de regionale jury's terug.

Van 1964 tot 1975 koos de BBC een artiest die dan 6 liedjes zong. Het publiek moest dan via postkaart stemmen welk liedje naar het songfestival moest. Minder bekende artiesten als Kathy Kirby en Kenneth McKellar werden gevraagd, maar door het povere resultaat in 1966 besloot de BBC bekende artiesten te vragen, een succesformule. Lulu en Sandie Shaw haalden de overwinning binnen, terwijl Mary Hopkin, Cliff Richard en The New Seekers de 2de plaats binnen haalden. Toen in 1975 nog maar weinig stemmen binnen kwamen via postkaart werd besloten dit systeem te laten vallen.

Opfrissing

In 1976 werden er 12 liedjes voorgesteld en de winnaar werd door 12 regionale jury's gekozen, het leverde meteen een nieuwe winnaar op. In 1979 kwam de finale niet op televisie door een staking bij de BBC, de liedjes werden dan voorgesteld op de radioshow van Terry Wogan, de jury's moesten beslissen op basis van cassetteopnames. In 1980 was er een ex aequo tussen Prima Donna en Maggie Moone, om dit op te lossen werd elke jury opnieuw gebeld en moesten ze hun favoriet zeggen.

Vanaf 1981 waren er minder liedjes in de finale en begon de interesse te tanen, hoewel dat jaar de 4de Eurovisiezege werd binnengehaald met Bucks Fizz. In 1984 werden 5 van de 8 liedjes geschreven door Paul Curtis, zijn Love Games won ook.

Na de povere 13de plaats van Rikki in 1987 (slechtste resultaat tot dan toe) werden de regionale jury's achterwege gelaten en mocht het publiek kiezen. Dit leidde meteen tot succes en twee 2de plaatsen in '88 en '89 en een 6de plaats in '90. Na de ontgoochelende 10e plaats van Samantha Janus in 1991 gooide de BBC het roer opnieuw om.

Het systeem dat tussen 1964 en 1975 gebruikt werd, kwam terug en dat leidde meteen tot twee 2de plaatsen, maar de 10e positie van Frances Ruffelle betekende meteen het einde voor A Song for Europe. In 1996 ging de Great British Song Contest van start.

Terugkeer

Blijkbaar veranderd de BBC elke keer van concept na een slechte prestatie zo ook in 2000 na de lage notering van Precious. A Song for Europe keerde terug, het formaat van de Great British Song Contest bleef evenwel behouden, in een radioshow werden de finalisten gekozen, maar nu brachten de kandidaten hun lied nog eens live in de finale, die nog steeds op zondagmiddag werd uitgezonden. Nicki French was de eerste winnaar en met Don't play that song again was ze één van de favorieten op de eindzege, maar dat viel lelijk tegen, een 16de plaats en meteen ook het slechtste resultaat ooit voor het land. Het feit dat elk land nu in het Engels mocht zingen zal allicht wel te maken hebben met het tanende succes van het land. Een jaar later eindigde Lindsay D slechts 1 plaatsje hoger.

In 2002 kreeg de show meer aandacht, drie van de vier deelnemers waren relatief bekend. In de groep Surf 'n turf zat Jonathan Maitland die een tv-presentator was. Tricia Penrose was een actrice uit een televisieserie en Jessica Garlick kwam uit de finale van het ITV-programma Pop Idol. Het niveau van de liedjes lag ook hoger dan in voorgaande jaren. Jessica Garlick ging met de zege lopen en werd gedeelde 3de op het songfestival met haar ballade.

2003 was een teleurstelling vanjewelste. Alle live-acts waren pover en het lied Cry Baby won uiteindelijk met 2 punten voorsprong op het veel sterker Help me van Emily Reed. Het vertrouwen in hun inzending was zoek bij de Britten en een verschrikkelijk slechte performance in Riga zorgde voor de gevreesde 0 punten, iets wat het land nog nooit overkomen was, meer nog ze eindigden 26ste, ook meteen het laagste ooit, met de invoering van de halve finales is nog maar de vraag of er ooit nog 26 deelnemers zijn in de finale en of het slechte resultaat geëvenaard kan worden. Dit betekende meteen het einde van A Song for Europe. Vanaf 2004 kwam Making your Mind up.

Winnaars

Jaar	Artiest	Titel	Plaats	Ptn
1957	Patricia Bredin	All	7de	6
1959	Pearl Carr & Teddy Johnson	Sing little Birdie	2de	16
1960	Bryan Johnson	Looking high, high, high	2de	25
1961	The Allisons	Are you sure?	2de	24
1962	Ronnie Carroll	Ring-a-ding Girl	4de	10
1963	Ronnie Carroll	Say wonderful Things	4de	28
1964	Matt Monro	I love the little Things	2de	17
1965	Kathy Kirby	I belong	2de	26
1966	Kenneth McKellar	A Man without Love	9de	8
1967	Sandie Shaw	Puppet on a String	1ste	47
1968	Cliff Richard	Congratulations	2de	28
1969	Lulu	Boom bang-a-bang	1ste	18
1970	Mary Hopkin	Knock, knock, who's there?	2de	26
1971	Clodagh Rodgers	Jack in the Box	4de	98
1972	The New Seekers	Beg, steal or borrow	2de	114
1973	Cliff Richard	Power to all our Friends	3de	123
1974	Olivia Newton-John	Long live Love	4de	14
1975	The Shadows	Let me be the one	2de	138
1976	Brotherhood of Man	Save your Kisses for me	1ste	164
1977	Lynsey De Paul & Mike Moran	Rock Bottom	2de	121
1978	Co-Co	The bad old Days	11de	61
1979	Black Lace	Mary Ann	7de	73
1980	Prima Donna	Love enough for two	3de	106
1981	Bucks Fizz	Making your mind up	1ste	136
1982	Bardo	One Step further	7de	76
1983	Sweet Dreams	I'm never giving up	6de	79
1984	Belle & The Devotions	Love Games	7de	63
1985	Vikki Watson	Love is	4de	100
1986	Ryder	Runner in the Night	7de	72
1987	Rikki	Only the Light	13de	47
1988	Scott Fitzgerald	Go	2de	136
1989	Live Report	Why do I always get it wrong?	2de	130
1990	Emma	Give a little Love back to the World	6de	87
1991	Samantha Janus	A Message To Your Heart	10e	47
1992	Michael Ball	One Step Out Of Time	2de	139
1993	Sonia	Better The Devil You Know	2de	164
1994	Frances Ruffelle	Lonely Symphony	10e	63
2000	Nicki French	Don't play that Song again	16de	28
2001	Lindsay Dracass	No Dream impossible	15de	28
2002	Jessica Garlick	Come back	3de	111
2003	Jemini	Cry Baby	26ste	0