Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Rinzai
| Rinzai | ||
| Japans schilderij van Linji Yixuan (Japans: Rinzai Gigen). | ||
| Japans schilderij van Linji Yixuan (Japans: Rinzai Gigen). | ||
| Taalvarianten | ||
| Vietnamees | Lâm Tế tông | |
| Traditioneel Chinees | 臨濟宗 | |
| Vereenvoudigd Chinees | 临济宗 | |
| Hanyu pinyin | línjì zōng | |
| Jyutping | lam4 zai3 zung1 | |
| Japans | 臨済宗 / Rinzai-shū | |
| Koreaans | 임제종 | |
Het Rinzai of de Rinzai-school is een van de drie grote stromingen van het Zen binnen het Japans boeddhisme.
Lin-chi (Rinzai)
Lin-chi I-hsüan (Japans: Rinzai Gigen, gestorven 866) was een befaamde Chinese Ch'an-leraar. Hij was een leerling van Huang-po. Na uitvoerige studie van de boeddhistische soetras en wijsbegeert richtte hij zich op zijn 25ste op het bereiken van daadwerkelijk inzicht[1]. In de overgeleverde verslagen van zijn onderricht ligt de nadruk op 'schok-methodes' om de leerlingen tot daadwerkelijk begrip van de boeddhistische leer te brengen:
"De meester vroeg aan non: 'Welkom? Niet welkom?' De non slaakte een katsu[2]. De meester hield zijn stok omhoog en zei: 'Spreek, spreek!' De non slaakte een katsu. De meester sloeg haar."[3]
Het zijn deze spectaculaite korte anekdotes die, door ze achter elkaar te plakken, hebben bijgedragen aan het beeld van Zen-meesters als paradoxale en wild-meppende mannen[4]. Feitelijk bevatten Rinzai's overgeleverde uitspraken veel referenties aan de boeddhistische leer[5]. Kennis van deze leer maakt de uitspraken een stuk begrijpelijker.
Rinzai-school
China
Zijn school was een van de 'Vijf Huizen' uit de Chinese Tang-periode.
Japan
Rinzai is de Japanse versie van de Chinese Linji-school. Tijdens de Chinese Tang-dynastie (618-907), de klassieke 'Gouden Eeuw' van het Chinese Ch'an waren er al Zen-leraren die naar Japan kwamen. Maar pas tijdens de Japanse Kamakuraperiode (1185-1333) werd Zen een aparte school in Japan[6].
De monnik Myōan Eisai bezocht China in 1168, en vervolgens van 1187-1191. Bij terugkomst vestigde hij in 1191 een tempel in Kyushu. in 1199 vestigde hij tempels in Kamakura en Kyoto. Deze tempels waren Tendai-tempels, waar sterk de nadruk werd gelegd op meditatie, als zijnde een terugkeer naar de essentie van het boeddhisme[6].
In de 13e en begin 14e eeuw bloeide de Rinzai Zen in Kamakura en Kyoto, dankzij de steun van het Kamakura Shogunaat[6]. Door Shuho Myocho (Daito Kokushi, 1283-1337) en Musō Soseki (1275–1351) kreeg de stroming zijn eigen Japanse identiteit.
Rinzai was in zijn begindagen vaak in scherp contrast met Soto, een andere stroming van Zen die vooral onder het volk populariteit genoot. Rinzai was vooral populair onder samoerai, en stond daarom ook wel bekend als samoerai-zen.
Daar Rinzai meer werd beoefend door de hogere klassen, droeg het sterk bij aan Japanse kunsten als kalligrafie, schilderen, theeceremonies, tuinieren en zelfs vechtsport.
Beoefening
Rinzai legt de nadruk op kensho ("de eigen ware aard zien"), als toegangspoort naar een bevrijde manier van leven. Het gebruik van koans neemt hierbij een centrale plaats in. Rinzai bekend om de strengheid van de trainingsmethoden.
Organisatie
Het Japanse Rinzai bestaat uit vijftien takken. Deze takken zijn vernoemd naar de hoofdtempels van elke tak. De Myoshin-ji is de grootste tak van Rinzai.
Zie ook
Verder lezen
- Scloegel, Irmgard (1979), Zen leer van Rinzai. Katwijk: Servire
- Dumoulin, Heinrich (2005), Zen Buddhism: A History. Volume 2: Japan. World Wisdom Books. ISBN 9780941532907
Externe links
Teksten
Organisaties
- The Joint Council for Japanese Rinzai and Obaku Zen
- The International Research Institute for Zen Buddhism, at Hanazono University (the Rinzai University) in Kyoto, Japan
Bronnen, noten en/of referenties
|