Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bauke Geersing

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 23 aug 2024 om 15:31 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bauke_Geersing&oldid=67322556 4 apr 2024 Martijn Védébé)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Bauke Geersing (1944) is een voormalige beroepsofficier, wetenschapper, bestuurder, commissaris, Nederlands opiniemaker en auteur en verkreeg nationale bekendheid eerst vanwege zijn functie als schrijver op het terrein van medezeggenschaps- en ondernemingsrecht en later ook als directeur bij de NOS.

Loopbaan

Geersing is zijn carrière begonnen als beroepsofficier na zijn militaire opleiding aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda. Geersing studeerde al tijdens zijn periode als beroepsofficier, dat hij gedurende vier jaar was, rechten aan de Rijksuniversiteit Groningen.[1] Hij studeerde in 1972 af. Hij was bij de faculteit der rechtsgeleerdheid, bij de vakgroep handelsrecht, wetenschappelijk (hoofd)medewerker, verliet de faculteit in 1982. Hij ontwikkelde het vak Ondernemingsrecht, dat de rechtsgebieden samenbrengt die van belang zijn voor het besturen van een onderneming. Hij publiceerde (in) boeken en schreef artikelen in wetenschappelijke tijdschriften als Sociaal Maandblad Arbeid, TVVS/Ondernemingsrecht en ArsAequi. Hij was in Nederland een van de toonaangevende schrijvers in het vakgebied Medezeggenschap- en Ondernemingsrecht en adviseur van centrale ondernemingsraden van bedrijven als DAF, Heineken, KLM en Philips. In de bundel De ondernemingsraad en het buitenland (1981) schreef hij samen met prof. dr. M. Mulder, prof. mr. W.J. Slagter en mr. A.A.A. de Haas, het opstel 'De Nederlandse ondernemingsraad en de buitenlandse zuster- of dochteronderneming'.

Vanaf 1982 werkte hij als juridisch adviseur van de publieke omroep/hoofd juridische zaken van de NOS en was vanaf 1992 directeur van de NOS, verantwoordelijk voor de beleidsontwikkeling op de terreinen: financieel en sociaal beleid, juridische zaken, internationale aangelegenheden, auteursrechten, voetbal- en andere programmarechten. Hij was actief in internationaal omroep verband van de European Broadcasting Union, als voorzitter Legal Committee, namens de Nederlandse publieke omroep lid van de Administrative Council en de General Assemblee EBU. Hij was een van de coördinatoren van het Europees-brede project om de publieke financiering van de publieke omroep in Europa te waarborgen. Het resultaat was het toevoegen van de zogenoemde public service broadcasting clausule aan het Europees Verdrag. Daarin wordt het bestaansrecht van de publieke omroep erkend, tevens dat de Lidstaten bevoegd zijn de publieke taakopdracht, de organisatie en de financiering van de eigen omroep vast te stellen. (Verdrag van Amsterdam, 1 mei 1999)

Over de plaats, rol en functie van de publieke omroep publiceerde hij in Nederlandse en Internationale tijdschriften: in de bundel Jugenschutz und Medien (1987) Jugendschutz und Medien aus Niederlandischer Sicht; in de congresbundel Recht in de kijker (1990), Naar een vernieuwd omroepbestel', in 1992 - Planning for the Information Technology Industries (International Business Intelligence), het opstel ' Broadasting in Europe' , in de bundel De publieke omroep na 2000, 'Corporate Governance en Publieke Omroep', in Socialisme & Democratie (2006), De VRT als lichtend voorbeeld - Publieke omroep aanpassen voor het te laat is.

Als onderhandelaar van de NOS bracht hij - na het echec van de betaalzender Sport 7 - de voetbalrechten terug bij de publieke omroep.

Geersing is initiatiefnemer en oprichter van het Coproductiefonds Binnenlandse Omroep, bekend als CoBO. Dit fonds steunt filmproducties en andere televisieprogramma's financieel als daar tenminste een publieke omroeporganisatie aan deelneemt.

Na zijn vertrek als directeur van de NOS was hij enkele jaren namens de NOS lid van de Raad voor de Journalistiek. Door zijn loopbaan bij de NOS verkreeg Geersing nationale bekendheid.[2] Na zijn vertrek bij de NOS is Geersing een aantal jaren actief geweest als bedrijfsconsultant.

Gedurende de periode 1986 - 2007 was Geersing lid van de Raad van Commissarissen van KLM.[1] Hij bekleedde nog enkele andere commissariaten en was vanuit zijn consultancy oprichtend CEO van Digitenne.

Na zijn pensionering begon Geersing in 2015 met een studie in de geschiedenis en heeft hij zich toegelegd op het schrijven van boeken en artikelen over de Nederlandse koloniale geschiedenis. Hij richtte in 2020 samen met historicus drs. C. Somers, het Onafhankelijk Onderzoekgenootschap, Pleitbezorgers, Principes, Wetenschappelijke Integriteit, AURORE op. (www.dekolonisatie-nedindie.nl) Dat genootschap volgde het onderzoek, Onafhankelijkheid, Geweld en Dekolonisatie in Indonesië, dat onder leiding van de instituten NIOD, KITLV en NIMH in de periode 2017-2022 is uitgevoerd. Volgens het genootschap zou sprake zijn van een vooringenomen, subjectief en politiek onderzoek o.l.v. deze instituten, naar de dekolonisatie van Nederlands-Indië 1945-1950. Verder meent het genootschap dat dit onderzoek de randvoorwaarden van de Nederlandse regering uit de brief van 2 december 2016 niet heeft gerespecteerd. Het NIOD heeft in reacties op deze punten uiteengezet zich niet te herkennen in de kritiek van Geersing.[3]

In het boek, Het pijnlijke afscheid van de Indische Archipel - Trauma - Discussie- Eerherstel, 2023, wordt gesteld dat sprake is van geschiedvervalsing in dat onderzoek en dat de getrokken conclusies geen wetenschappelijke grondslag hebben. Geersing verzorgde de samenstelling en redactie van dit boek en schreef er een aantal opstellen in. Het eerste exemplaar van dat boek is tijdens de openbare boekpresentatie in Nieuwspoort, april 2023, aangeboden aan de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht, luitenant-generaal der mariniers, Frank van Sprang, die optrad namens het ministerie van Defensie.

Sinds enkele jaren schrijft Geersing columns voor www.opiniez.com over maatschappelijke en historische onderwerpen. Sinds 2022 volgt Geersing de publieke omroep kritisch waar het betreft de journalistieke programma's en toetst hij die aan de richtlijnen van de Mediawet en de Journalistiek Code NPO. Op grond van een analyse gedurende tien maanden (vanaf oktober 2022) stelde hij vast dat de NOS/NTR (Journaal en Nieuwsuur) zich niet houden aan die richtlijnen en belangrijke maatschappelijke vraagstukken slechts vanuit één visie aandacht geven. Zo brengt het NOS-Journaal bijvoorbeeld slechts de visie van klimaatalarmisten en laat zij na de visie van klimaatrealisten ook te brengen. NOS/NTR besteden uitsluitend aandacht aan activistische historici als het de slavernijgeschiedenis en de geschiedenis van het kolonialisme betreft (= het postmodernisme) en laten na aandacht te besteden aan de visie van het historisch rationalisme. Deze eenzijdigheid is in strijd met de richtlijnen van de Mediawet en de Journalistieke Code NPO.

Ondanks ingediende klachten laten het Commissariaat voor de Media en de Ombudsman van de publieke omroep na, die feiten vast te stellen en de NOS/NTR daarop te wijzen.

Geersing laat zich in columns ook kritisch uit over de NOS.[4] Hij is enkele keren aangeschoven bij programma's van Ongehoord Nederland.[5]

Op blckbx.tv heeft Geersing enkele interviews gegeven, over de media, de NOS en de politiek en over de geschiedschrijving over de dekolonisatie van Nederlands-Indië in de periode 1945 - 1950, evenals over het optreden van kapitein Raymond Westerling op Zuid-Celebes. Geersing komt tot de conclusie dat Westerling daar met moed, beleid en trouw is opgetreden en dat Westerling derhalve niet schuldig is aan oorlogsmisdaden.

Burgerlijke staat

Geersing is sedert 1977 gehuwd met Mechelien van Gaalen, voormalig journalist[6].

Onderscheidingen

Geersing is Ridder in de Orde van Oranje Nassau, drager van de medaille commandant erewacht bij het huwelijk van prinses Beatrix en prins Claus en de officiersmedaille wegens jarenlang trouwe dienst.

Bibliografie

  • Het pijnlijke afscheid van de Indische Archipel Trauma - Discussie - Eerherstel (2023)
  • De Nederlandse krijgsmacht tijdens de dekolonisatie van Nederlands-Indië 1945 – 1950 (2021)
  • Kapitein Raymond Westerling en de Zuid-Celebes-affaire (1946-1947) Mythe en werkelijkheid (2019)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 Biografie B. Geersing
  2. º Bauke Geersing verlaat NOS/'Wat Van Westerloo kan, kunnen wij ook en beter Trouw, 12 december 1998. Geraadpleegd op 29 januari 2024
  3. º https://www.ind45-50.org/open-brief-bauke-geersing
  4. º Oud directeur NOSː vrijheid van meningsuiting onder druk Telegraaf 19 april 2023, geraadpleegd op 29 januari 2024
  5. º Jaarverslag Ongehoord Nederland 2022 Geraadpleegd 29 januari 2024
  6. º Mechelien van Gaalen is voormalig journalist Haagse Courant, Nieuwsblad van het Noorden, Universiteitskrant Groningen, Hoofdredacteur PW, voormalig Hoofd Communicatie Gemeente Haarlemmermeer en Gemeente Utrecht.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow