Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Florent Galloy
Florent Galloy (Montigny 14 november 1904 - 1958) was een Belgische ingenieur die vooraanstaand lid was van de Trotskistische Revolutionair Socialistische Partij.
Levensloop
Galloy vocht mee tijdens de Spaanse Burgeroorlog en was van één van de Belgische Trotskisten die in Spanje een resolutie opstelden waarin aan de Belgische Trotskisten vroegen enkel gespecialiseerde kameraden naar Spanje te sturen. Galloy raakte gewond tijdens de oorlog en verbleef maanden in het ziekenhuis.[1]
Galloy onderhield een correspondentie met Leon Trotski.[2]
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Galloy lid van het verzet. Hij verborg Abraham Léon maar reeds de eerste nacht dat Léon bij hem verbleef (18 juni 1944) viel de Militaire politie binnen omdat het huis slecht was verduisterd. Galloy wist via een achterdeur te ontsnappen, Léon werd gearresteerd en overleed op 7 oktober 1944 in het concentratiekamp van Auschwitz. Galloy zelf werd op 16 juli alsnog gearresteerd en op 9 augustus gedeporteerd naar het concentratiekamp van Buchenwald.[3][4]
Galloy overleefde de concentratiekampen en was in 1945 een van de auteurs van de Declaration of the Internationalist Communists of Buchenwald, samen met de Oostenrijkers Ernst Federn en Karl Fischer en de Fransman Marcel Beaufrère. Hij ving Federn na de oorlog ook op bij hem thuis omdat Federn niet durfde terug te keren naar Oostenrijk, dat toen nog werd bezet door het Rode Leger. Een angst die niet onterecht was want Fischer die wel terugkeerde naar Oostenrijk werd door het Russische NKVD ontvoerd en verbleef nadien 10 jaar in de goelag vooraleer onder druk van de Oostenrijkse regering vrij te komen.
Door de Spaanse Burgeroorlog en de concentratiekampen werd Galloy invalide, en hij overleed reeds op 58-jarige leeftijd.
| Bronnen, noten en/of referenties
|