Humaniora

De humaniora was eeuwenlang, tot in de jaren 1980, de naam voor het secundaire onderwijs in België, waarvoor nu in Vlaanderen de term algemeen secundair onderwijs gebruikt wordt; aso-onderwijs. Nadat in 1970 het vernieuwd secundair onderwijs (v.s.o.) werd ingevoerd, bleef de Humaniora in het traditioneel onderwijs nog bestaan. Uiteindelijk werd in 1988 beslist dat de scholen moesten overstappen op een ’eenheidsstructuur’. Dit betekende het einde van de benaming Humaniora als officiële schoolrichting – en van het v.s.o. Wanneer in sommige scholen nog de term humaniora gebruikt wordt, is deze nu synoniem aan algemeen secundair onderwijs.

Men onderscheidde in de humaniora tussen:

• de Oude (of Klassieke) Humaniora: de afdelingen Grieks-Latijn en Latijn-Wiskunde

In een oude indeling van de klassieke humaniora heette het vijfde studiejaar de Poesis ofte Poëzis, en het zesde jasr de Retorica.

• de Moderne Humaniora: de afdelingen Menswetenschappen, Economie, of andere (zonder Latijn).

Het woord was afgeleid van het Latijnse woord humanior, „meer mens”. De onderliggende bedoeling was, dat men door goed onderwijs „meer mens” werd. Daardoor kreeg het woord later ook een bijsmaakje als iets ’elitairs’ tegenover het beroeps- of technisch secundair onderwijs. Dit was mede een reden waarom de term vervangen werd door algemeen secundair onderwijs.

Afgeleid van bovenstaande studierichtingen kan de term humaniora nog verwijzen naar:

• de geesteswetenschappen
• klassieke taal- en letterkunde

Zie ook

• algemeen secundair onderwijs

Bronnen

• H. Schmidt, School? LeerKazerne of leerThuis