Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hannie Tutein Nolthenius

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 5 apr 2015 om 22:10 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hannie_Tutein_Nolthenius&oldid=43760661)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Henriëtte Pauline Julie Tutein Nolthenius (Apeldoorn, 19 maart 1908 - Laren, 21 november 1986) was een Nederlands beeldend kunstenares en dame du palais.

Biografie

Nolthenius was lid van de familie Nolthenius en een dochter van burgemeester Henri Paul Jules Tutein Nolthenius (1861-1930) en jkvr. Petronella Adriana van Haeften (1868-1942). Zij trouwde in 1932 met kapitein-ter-zee Gijsbert Nicolaas Henricus baron van Till (1902-1971) met wie zij twee kinderen kreeg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat zij met haar twee zoons in een Jappenkamp.

Nolthenius kreeg teken- en schilderles van onder anderen Jan Boon en Jan Voerman. Ze was op haar beurt leraar van Harm Kamerlingh Onnes. Ze maakte vooral aquarellen en botanische tekeningen maar ook portretten. Ze illustreerde verschillende boeken welke illustraties positief ontvangen werden.

Nolthenius was van 1954 tot 1956 dame du palais van koningin Juliana. Ter gelegenheid van haar ontslag als dame du palais werd zij op 30 november 1956 benoemd tot Eredame in de Huisorde van Oranje en tot dame du palais honorair.

Bibliografie (illustraties)

  • Willem Brandt, Het land van terugkomst. Een Indonesisch reisjournaal in poëzie. Baarn, 1976.
  • Ruud Rook, Speuren naar sporen. Ontdekkingen doen in de vrije natuur. Blaricum, 1978.
  • Hans van den Bosch, Wilde planten als voedsel, geneesmiddel of sierkruid. Blaricum, 1978.
  • Hans van den Bosch, Het grote moestuinboek voor kleine, middelgrote en grote tuinen. Blaricum, 1978.
  • Ralph R. Ropp, Gezond en mooi door kruiden en sappen. Blaricum, 1979.
  • Willem Brandt, De keerkringvogel. Baarn, 1980.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Nederland's Patriciaat 8 (1917), p. 327 (Nolthenius).
  • Scheen 1969-1970, dl. 2, p. 111-112
  • Nederland's Adelsboek 95 (2010), p. 214-215 (Van Till).
  • C.P. Mulder en P.A. Christiaans, Voor Ons en Ons Huis. Meer dan honderd jaar Huisorde van Oranje 1905-2005 (2011). 's-Gravenhage, 2013, p. 131.

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow