Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:H/ België: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19: Regel 19:


==Belgitude==
==Belgitude==
Het bestaan van Belgen als volk is vaak ter discussie gesteld. Het meest bekende citaat hierover is van de Waalse socialist Jules Destrée, die in 1912 aan koning Albert I meldde: ''Il y a des Flamands et des Wallons. Il n' y a pas de Belges.'' (Nederlands: Er zijn Vlamingen en Walen. Er zijn geen Belgen.) Het woord belgitude wordt wel gebruikt als uitdrukking voor de Belgische ziel.
Het bestaan van Belgen als volk is vaak ter discussie gesteld. Het meest bekende citaat hierover is van de Waalse socialist Jules Destrée, die in 1912 aan koning Albert I meldde: ''Il y a des Flamands et des Wallons. Il n' y a pas de Belges.'' (Nederlands: Er zijn Vlamingen en Walen. Er zijn geen Belgen.)  


De in België woonachtige essayist Benno Barnard beschreef het in zijn boek Door God bij Europa verwekt: ''De belgitude heeft dan ook een vrolijk, epicurisch, zacht-cynisch karakter, dat voor buitenstaanders evenwel verborgen blijft achter rolluiken, bureaucratie, vormelijkheid, distantie - de gezichtseinder van buitenstaanders in België valt gewoonlijk samen met de rand van hun restauranttafel. Die onbegrijpelijkheid van de belgitude voor oningewijden draagt omgekeerd weer bij tot de levensvreugde van de Belgische Belg, voor wie het Belg-zijn ook een strategische kant heeft: hoe minder de anderen van België begrijpen, hoe beter.''
Het woord belgitude wordt wel gebruikt als uitdrukking voor de Belgische ziel. De in België woonachtige essayist Benno Barnard beschreef het in zijn boek Door God bij Europa verwekt: ''De belgitude heeft dan ook een vrolijk, epicurisch, zacht-cynisch karakter, dat voor buitenstaanders evenwel verborgen blijft achter rolluiken, bureaucratie, vormelijkheid, distantie - de gezichtseinder van buitenstaanders in België valt gewoonlijk samen met de rand van hun restauranttafel. Die onbegrijpelijkheid van de belgitude voor oningewijden draagt omgekeerd weer bij tot de levensvreugde van de Belgische Belg, voor wie het Belg-zijn ook een strategische kant heeft: hoe minder de anderen van België begrijpen, hoe beter.''


In [[2005]] deed het tijdschrift Reader’s Digest, ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan van België, een onderzoek naar de Belgische volksaard. Daaruit bleek dat de Belg zichzelf ziet als levensgenieter, vermaard voor zijn meertaligheid en bereid tot het sluiten van compromissen. Ook het ontduiken van belastingen werd gezien als een typisch Belgische karaktertrek. Acht op tien Belgen bleek uit het onderzoek fier Belg te zijn. Als typische symbolen werden friet, de Belgische vlag, [[bier]], chocolade en het koningshuis genoemd. Typisch Belgische gerechten vond men mosselen met friet, steak friet en witloof met hesp.
In [[2005]] deed het tijdschrift Reader’s Digest, ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan van België, een onderzoek naar de Belgische volksaard. Daaruit bleek dat de Belg zichzelf ziet als levensgenieter, vermaard voor zijn meertaligheid en bereid tot het sluiten van compromissen. Ook het ontduiken van belastingen werd gezien als een typisch Belgische karaktertrek. Acht op tien Belgen bleek uit het onderzoek fier Belg te zijn. Als typische symbolen werden friet, de Belgische vlag, [[bier]], chocolade en het koningshuis genoemd. Typisch Belgische gerechten vond men mosselen met friet, steak friet en witloof met hesp.

Versie van 4 dec 2011 02:04

Zie Koninkrijk België voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
België
In het stripboek Astrix en de Belgen reizen Abraracourcix, Asterix en Obelix naar Belgica om te bewijzen dat niet de Belgen, maar zijzelf de dapperste Galliërs zijn.
Frietkot in Belgie. Friet wordt als het Belgische symbool bij uitstek beschouwd.

België officieel Koninkrijk België (Frans: Royaume de Belgique) is een land in Europa begrensd door de Noordzee in het westen, Nederland in het noorden, Duitsland in het oosten, Luxemburg in het zuidoosten en Frankrijk in het zuiden. De hoofdstad van België is Brussel.

Geschiedenis

De naam "Belgae" of "Belgica" werd voor het eerst vermeld door Julius Caesar. Hij bedoelde met Belgica echter een gebied in Noord-Frankrijk, België, en Zuid-Nederland tot aan de Rijn. Bovendien kreeg het latere België na de val van het Romeinse Rijk een totaal andere bevolkingssamenstelling dan in Caesars tijd.

Volgens Julius Caesar waren de Belgen van alle Galliërs het dapperste (Horum omnium fortissimi sunt Belgae) omdat ze het verst van de Romeinse beschaving woonden, geen contact hadden met handelaars (die luxeartikelen importeerden waarvan men 'verwijfd' zou raken) en omdat zij regelmatig oorlog voerden met de Germanen, een buitengewoon ruig volk aan de andere kant van de Rijn. Dit citaat van Caesar is in de jaren 1830 erg populair geworden toen het nieuw ontstane koninkrijk België op zoek was naar een eigen identeit. In 1830 na de Belgische opstand werd België een onafhankelijk land door afscheiding van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.

Belgitude

Het bestaan van Belgen als volk is vaak ter discussie gesteld. Het meest bekende citaat hierover is van de Waalse socialist Jules Destrée, die in 1912 aan koning Albert I meldde: Il y a des Flamands et des Wallons. Il n' y a pas de Belges. (Nederlands: Er zijn Vlamingen en Walen. Er zijn geen Belgen.)

Het woord belgitude wordt wel gebruikt als uitdrukking voor de Belgische ziel. De in België woonachtige essayist Benno Barnard beschreef het in zijn boek Door God bij Europa verwekt: De belgitude heeft dan ook een vrolijk, epicurisch, zacht-cynisch karakter, dat voor buitenstaanders evenwel verborgen blijft achter rolluiken, bureaucratie, vormelijkheid, distantie - de gezichtseinder van buitenstaanders in België valt gewoonlijk samen met de rand van hun restauranttafel. Die onbegrijpelijkheid van de belgitude voor oningewijden draagt omgekeerd weer bij tot de levensvreugde van de Belgische Belg, voor wie het Belg-zijn ook een strategische kant heeft: hoe minder de anderen van België begrijpen, hoe beter.

In 2005 deed het tijdschrift Reader’s Digest, ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan van België, een onderzoek naar de Belgische volksaard. Daaruit bleek dat de Belg zichzelf ziet als levensgenieter, vermaard voor zijn meertaligheid en bereid tot het sluiten van compromissen. Ook het ontduiken van belastingen werd gezien als een typisch Belgische karaktertrek. Acht op tien Belgen bleek uit het onderzoek fier Belg te zijn. Als typische symbolen werden friet, de Belgische vlag, bier, chocolade en het koningshuis genoemd. Typisch Belgische gerechten vond men mosselen met friet, steak friet en witloof met hesp.

Economie

Vlaanderen is (2011) rijker dan Wallonië. Aan het begin van de twintigste eeuw was dat andersom. De Vlaamse economie moest het toen voornamelijk hebben van de landbouw, terwijl de Waalse economie profiteerde van de opkomende industrieën vooral zware industrie rond de steenkoolmijnen. Na de Tweede Wereldoorlog nam het belang van de zware industrie in Wallonië snel af. Vlaanderen profiteerde in die jaren juist van de opkomst van de meer lichte industrieën en de havens. Het Vlaams Gewest levert (2011) 57 procent van de totale toegevoegde waarde van het BNP in België.

Bevolking

België telt (2011) rond de 11 miljoen inwoners en heeft een hoge bevolkingsdichtheid. Zestig procent van de Belgen is Nederlandstalig, veertig procent is Franstalig, minder dan een procent spreekt Duits als moedertaal. Het land is verdeeld in drie gewesten: Vlaanderen met voornamelijk Nederlandstaligen, Wallonië met Franstaligen en Duitstaligen en het tweetalige Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waar het Nederlands en het Frans wettelijk gelijkwaardig zijn.

Spanningen tussen Vlamingen en Walen hebben de afgelopen decennia geleid tot staatshervormingen en meer autonomie voor de gemeenschappen. In 2010 werd voor het eerst in het 180 jarige bestaan van België een Vlaams-nationalistische partij die aanstuurt op splitsing van het land de grootste partij. De N-VA (Nieuw-Vlaamse Alliantie) kreeg 27 zetels in het federale parlement, één zetel meer dan de PS (Parti Socialiste) die de winnaar aan Waalse zijde was.