Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pietro Sforza Pallavicino: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pietro_Sforza_Pallavicino&oldid=57165283 21 sep 2020 79.45.141.22 21 sep 2020 vert wpit)
 
(Typo's)
 
Regel 1: Regel 1:
<!--[[Bestand:CardinalPallavicini.jpg|300px|thumb|Pietro Sforza Pallavicino]]  -->  
<!--[[Bestand:CardinalPallavicini.jpg|300px|thumb|Pietro Sforza Pallavicino]]  -->  


'''Pietro Sforza Pallavicino''', Italiaans [[geschiedschrijver]] (Rome, [[28 november]] [[1607]] - aldaar [[5 juni]] [[1667]]). Na privé lessen te hebben genoten, studeerde hij in het Collegio Romano. Hij promoveerde in de wijsbegeerte in 1625, en in de rechtsgeleerdheid; in 1628 behaalde hij de titel van doctor in de [[theologie]]. In 1637 wordt hij in het noviciaat van de [[Jezuïeten]] van S. Andreas opgenomen. Hij wordt achtereenvolgens professor in de [[natuurfilosofie]], in de zedenleer en in de theologie. Hij schreef een hele reeks werken, waarvan de ''Istoria del Concilio di Trento'' het voornaamste is. In 1659 werd hij [[Kardinaal (geestelijke)|kardinaal]]. 
'''Pietro Sforza Pallavicino''', Italiaans [[geschiedschrijver]] (Rome, [[28 november]] [[1607]] - aldaar [[5 juni]] [[1667]]). Na privélessen te hebben genoten, studeerde hij in het Collegio Romano. Hij promoveerde in de wijsbegeerte in 1625, en in de rechtsgeleerdheid; in 1628 behaalde hij de titel van doctor in de [[theologie]]. In 1637 wordt hij in het noviciaat van de [[Jezuïeten]] van S. Andreas opgenomen. Hij wordt achtereenvolgens professor in de [[natuurfilosofie]], in de zedenleer en in de theologie. Hij schreef een hele reeks werken, waarvan de ''Istoria del Concilio di Trento'' het voornaamste is. In 1659 werd hij [[Kardinaal (geestelijke)|kardinaal]].


==Werken==
==Werken==
<!--[[Bestand:Adelaar en slang Titelpagina voor Sforza Pallavicino, Vera concilii tridentini historia, 1670, RP-P-2016-816.jpg|thumb|Titelpagina voor: Pietro Sforza Pallavicino. ''Vera concilii tridentini historia''. Antwerpen: [[Plantijn|Officina Plantiniana]], 1670.]] -->  
<!--[[Bestand:Adelaar en slang Titelpagina voor Sforza Pallavicino, Vera concilii tridentini historia, 1670, RP-P-2016-816.jpg|thumb|Titelpagina voor: Pietro Sforza Pallavicino. ''Vera concilii tridentini historia''. Antwerpen: [[Plantijn|Officina Plantiniana]], 1670.]] -->  


* ''Istoria del Concilio di Trento'' (1656-1657). Dit werk werd de schrijver gevraagd door de [[Romeinse Curie]] om tegenover dat van fra' [[Paolo Sarpi]] een officiële versie van het Concilie te plaatsen: Pallavicino kon, natuurlijk, over documenten beschikken die zijn tegenstander onbekend waren gebleven. Een Romeins prelaat verdedigt hier het standpunt van het Vatikaan en tracht te bewijzen dat de wereldlijke en geestelijke overmacht van het pausdom nodig en wettig is. Maar de Jezuiet kan zijn hartstochten beteugelen: als oprecht verdediger van toestanden die hij persoonlijk niet beleefd heeft, kan hij een elegant pleidooi voorleggen waarvan de stijl verzorgd is, alhoewel hij niet steeds langdradigheid weet te vermijden.
* ''Istoria del Concilio di Trento'' (1656-1657). Dit werk werd de schrijver gevraagd door de [[Romeinse Curie]] om tegenover dat van fra' [[Paolo Sarpi]] een officiële versie van het Concilie te plaatsen: Pallavicino kon, natuurlijk, over documenten beschikken die zijn tegenstander onbekend waren gebleven. Een Romeins prelaat verdedigt hier het standpunt van het Vaticaan en tracht te bewijzen dat de wereldlijke en geestelijke overmacht van het pausdom nodig en wettig is. Maar de Jezuïet kan zijn hartstochten beteugelen: als oprecht verdediger van toestanden die hij persoonlijk niet beleefd heeft, kan hij een elegant pleidooi voorleggen waarvan de stijl verzorgd is, alhoewel hij niet steeds langdradigheid weet te vermijden.


== Literatuur ==
== Literatuur ==
Regel 59: Regel 59:
}} -->  
}} -->  
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q1618919 }}  
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q1618919 }}  
<!--ENWP claimt dat de voornaam Pietro onjuist is (met bronnen voor die claim) -->  
<!--ENWP claimt dat de voornaam Pietro onjuist is (met bronnen voor die claim) -->
 
[[Categorie:Italiaans jezuïet]]
[[Categorie:Italiaans jezuïet]]
[[Categorie:Italiaans kardinaal]]
[[Categorie:Italiaans kardinaal]]

Huidige versie van 15 mei 2023 om 14:13


Pietro Sforza Pallavicino, Italiaans geschiedschrijver (Rome, 28 november 1607 - aldaar 5 juni 1667). Na privélessen te hebben genoten, studeerde hij in het Collegio Romano. Hij promoveerde in de wijsbegeerte in 1625, en in de rechtsgeleerdheid; in 1628 behaalde hij de titel van doctor in de theologie. In 1637 wordt hij in het noviciaat van de Jezuïeten van S. Andreas opgenomen. Hij wordt achtereenvolgens professor in de natuurfilosofie, in de zedenleer en in de theologie. Hij schreef een hele reeks werken, waarvan de Istoria del Concilio di Trento het voornaamste is. In 1659 werd hij kardinaal.

Werken

  • Istoria del Concilio di Trento (1656-1657). Dit werk werd de schrijver gevraagd door de Romeinse Curie om tegenover dat van fra' Paolo Sarpi een officiële versie van het Concilie te plaatsen: Pallavicino kon, natuurlijk, over documenten beschikken die zijn tegenstander onbekend waren gebleven. Een Romeins prelaat verdedigt hier het standpunt van het Vaticaan en tracht te bewijzen dat de wereldlijke en geestelijke overmacht van het pausdom nodig en wettig is. Maar de Jezuïet kan zijn hartstochten beteugelen: als oprecht verdediger van toestanden die hij persoonlijk niet beleefd heeft, kan hij een elegant pleidooi voorleggen waarvan de stijl verzorgd is, alhoewel hij niet steeds langdradigheid weet te vermijden.

Literatuur

  • Van Nuffel, R. O. (1963). "Pallavicino, Francesco Maria Sforza, gez. Sforza Pallavicino". Moderne encyclopedie van de wereldliteratuur (1) 6. (1963). Hilversum: Paul Brand. 360.
rel=nofollow