Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Enveloppe Van der Duyn: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Aanpassing)
(update https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enveloppe_Van_der_Duyn&oldid=49835934 5 sep 2017 PeterKeijsers 5 feb 2011)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Blaeu 1652 - Venlo.jpg|thumb|right|275px|Venlo in 1652 door [[Joan Blaeu|J. Blaeu]], met aan de bovenzijde de enveloppe Van der Duyn]]
[[Bestand:Blaeu 1652 - Venlo.jpg|thumb|275px|Venlo in 1652 door [[Joan Blaeu|J. Blaeu]], met aan de bovenzijde de enveloppe Van der Duyn]]


De '''Enveloppe Van der Duyn''', ook wel de '''Zeven Flanken''' genoemd, was onderdeel van de [[Vestingwerken van Venlo]]. Het stuk vestingmuur bestond uit vier [[bastion]]s met een brede [[gracht]], waarin zes [[lunet]]ten met zeven [[flank (vesting)|flanken]]. Van deze lunetten met hun flanken komt dan ook de andere benaming vandaan.  
De '''Enveloppe Van der Duyn''', ook wel de '''Zeven Flanken''' genoemd, was onderdeel van de [[Vestingwerken van Venlo]]. Het stuk vestingmuur bestond uit vier [[bastion]]s met een brede [[gracht]], waarin zes [[lunet]]ten met zeven [[flank (vesting)|flanken]]. Van deze lunetten met hun flanken komt dan ook de andere benaming vandaan.


Zoals de naam al doet vermoeden, is de muur in 1739 tussen [[Fort Beerendonck]] en de ''Keulsepoort'' (welke ook bekend stond als de ''Laerpoort'') gebouwd door militair architect [[Van der Duyn]], nadat de oude stadsmuur aan de oostzijde van de stad niet meer voldeed. De muur was gebouwd op een langgerekt eiland in de brede gracht; aan de binnenzijde van de muur, in dezelfde gracht, lagen nog twee eilandjes met [[ravelijn]]en. De [[enveloppe (vesting)|enveloppe]] bood bescherming aan de [[Minderbroederskerk (Venlo)|minderbroederskazerne]], waaraan weer de ''Piottenwei'' lag, een stukje weiland waar vaak de ingekwartierde soldaten vertoefden. Tegenwoordig is op dit weiland het [[Rosariumbuurt|rosarium]] aangelegd.
Zoals de naam al doet vermoeden, is de muur in 1739 tussen [[Fort Beerendonck]] en de ''Keulsepoort'' (welke ook bekendstond als de ''Laerpoort'') gebouwd door militair architect [[Van der Duyn]], nadat de oude stadsmuur aan de oostzijde van de stad niet meer voldeed.<ref>[https://web.archive.org/web/20140201191936/http://www.venlo.nl/wonen_milieu/projectbesluiten/Documents/Koninginneplein/rapport%20archeologie.pdf Resten van de Enveloppe van der Duyn te Venlo – Koninginneplein/Burgemeester van Rijnsingel], rapport archeologisch onderzoek i.o.v. gemeente Venlo, geraadpleegd 14 augustus 2013.</ref> De muur was gebouwd op een langgerekt eiland in de brede gracht; aan de binnenzijde van de muur, in dezelfde gracht, lagen nog twee eilandjes met [[ravelijn]]en. De [[enveloppe (vesting)|enveloppe]] bood bescherming aan de [[Minderbroederskerk (Venlo)|minderbroederskazerne]], waaraan weer de ''Piottenwei'' lag, een stukje weiland waar vaak de ingekwartierde soldaten vertoefden. Tegenwoordig is op dit weiland het [[Rosariumbuurt|rosarium]] aangelegd.


<!--[[Bestand:Julianapark Venlo 001.jpg|thumb|275px|Het Julianapark, gezien vanuit het noorden]]-->
Toen tussen 1867-1872 de vestingwerken werden afgebroken, besloot men om aan de oostzijde van de stad, langs de Hamburgersingel, een rangeerterrein aan te leggen, dat aansloot op de ''Cöln-Mindener'' spoorlijn. Dit stuk spoor kwam in 1874 gereed en werd direct in gebruik genomen. Deze spoorlijn, welke via [[Straelen]] helemaal doorliep tot aan [[Hamburg]], werd in 1936 stopgezet. Heel even, vanaf 1941 tot aan het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]], werd de spoorlijn nogmaals in gebruik genomen. Daarna werd het spoor definitief afgebroken.
Toen tussen 1867-1872 de vestingwerken werden afgebroken, besloot men om aan de oostzijde van de stad, langs de Hamburgersingel, een rangeerterrein aan te leggen, dat aansloot op de ''Cöln-Mindener'' spoorlijn. Dit stuk spoor kwam in 1874 gereed en werd direct in gebruik genomen. Deze spoorlijn, welke via [[Straelen]] helemaal doorliep tot aan [[Hamburg]], werd in 1936 stopgezet. Heel even, vanaf 1941 tot aan het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]], werd de spoorlijn nogmaals in gebruik genomen. Daarna werd het spoor definitief afgebroken.


Vanaf 1952 werd hier, nadat alle resten van de spoorlijn verdwenen waren, begonnen met de aanleg van het [[Julianapark (Venlo)|Julianapark]], welk in de loop der jaren nog enkele malen van structuur is veranderd.
Vanaf 1952 werd hier, nadat alle resten van de spoorlijn verdwenen waren, begonnen met de aanleg van het [[Julianapark (Venlo)|Julianapark]], welk in de loop der jaren nog enkele malen van structuur is veranderd.


{{Bronnen/noten/referenties|bronvermelding=
{{Appendix|2=
{{ᙏ}}
* Frans Hermans e.a 1999: ''Venlo. Historische stedenatlas van Nederland'' ISBN 90-407-1992-6
* Frans Hermans e.a 1999: ''Venlo. Historische stedenatlas van Nederland'' ISBN 90-407-1992-6
{{references}}
}}
}}
{{authority control|TYPE=w|Wikidata=Q2168988}}
{{authority control|TYPE=w|Wikidata=Q2168988}}

Versie van 29 apr 2023 14:25

Venlo in 1652 door J. Blaeu, met aan de bovenzijde de enveloppe Van der Duyn

De Enveloppe Van der Duyn, ook wel de Zeven Flanken genoemd, was onderdeel van de Vestingwerken van Venlo. Het stuk vestingmuur bestond uit vier bastions met een brede gracht, waarin zes lunetten met zeven flanken. Van deze lunetten met hun flanken komt dan ook de andere benaming vandaan.

Zoals de naam al doet vermoeden, is de muur in 1739 tussen Fort Beerendonck en de Keulsepoort (welke ook bekendstond als de Laerpoort) gebouwd door militair architect Van der Duyn, nadat de oude stadsmuur aan de oostzijde van de stad niet meer voldeed.[1] De muur was gebouwd op een langgerekt eiland in de brede gracht; aan de binnenzijde van de muur, in dezelfde gracht, lagen nog twee eilandjes met ravelijnen. De enveloppe bood bescherming aan de minderbroederskazerne, waaraan weer de Piottenwei lag, een stukje weiland waar vaak de ingekwartierde soldaten vertoefden. Tegenwoordig is op dit weiland het rosarium aangelegd.

Toen tussen 1867-1872 de vestingwerken werden afgebroken, besloot men om aan de oostzijde van de stad, langs de Hamburgersingel, een rangeerterrein aan te leggen, dat aansloot op de Cöln-Mindener spoorlijn. Dit stuk spoor kwam in 1874 gereed en werd direct in gebruik genomen. Deze spoorlijn, welke via Straelen helemaal doorliep tot aan Hamburg, werd in 1936 stopgezet. Heel even, vanaf 1941 tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd de spoorlijn nogmaals in gebruik genomen. Daarna werd het spoor definitief afgebroken.

Vanaf 1952 werd hier, nadat alle resten van de spoorlijn verdwenen waren, begonnen met de aanleg van het Julianapark, welk in de loop der jaren nog enkele malen van structuur is veranderd.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Resten van de Enveloppe van der Duyn te Venlo – Koninginneplein/Burgemeester van Rijnsingel, rapport archeologisch onderzoek i.o.v. gemeente Venlo, geraadpleegd 14 augustus 2013.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow