Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Nico Schrama: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nico_Schrama&oldid=64101796 -1- ‎ Ceescamel 5 apr 2023)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nico_Schrama&oldid=64105794 6 apr 2023 ‎ Ceescamel)
Regel 1: Regel 1:
'''N.J. (Nico) Schrama''' ([[1942]]) is een Nederlands musicus.


Hij is getrouwd met Lydwien/Lidwien Strategier, dochter van [[Herman Strategier]]. Hij ontmoette haar in het Nederlands Madrigaalkoor te [[Leiden]]. Lidwien was begenadigd [[violist]] en zanger. Uit het huwelijk kwamen twee kinderen voor, zoon Servaas werd [[Informatietechnologie|IT’er]], dochter [[Godelieve Schrama]] [[harpist]].{{Bron?}}


{{ne|Er staan veel trivialiteiten in het artikel, en weinig zaken die duiden op encyclopedische relevantie.|2023|04|05}}
Hij speelde al op jonge leeftijd [[piano (instrument)|piano]] en werd gestimuleerd dat uit te bouwen. Schrama maakte echter eerst zijn [[gymnasium]] af en begon vervolgens aan de opleiding aan het [[Nederlands Instituut voor Kerkmuziek]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]]. Hij liet het conservatorium links liggen omdat hij vond dat genoemd instituut veel meer nadruk legde op de kerkmuziek dan de conservatoria. Aan het instituut in Utrecht kreeg hij les van [[Albert de Klerk]], [[Herman Strategier]] en [[Bernard Bartelink]]. Omdat hij zelf ook muziekles wilde geven was een studie [[Koninklijk Conservatorium (Den Haag)|Haags conservatorium]] noodzakelijk. Hij werd muziekleraar in [[Wassenaar (gemeente)|Wassenaar]] en omgeving en organist en koordirigent aan een kerk in [[Leiden]]. Hij hield de positie van muziekleraar aan tot 1971.
'''N.J. (Nico) Schrama''' ([[1942]]) is een Nederlands musicus.
Hij is getrouwd met Lydwien/Lidwien Strategier, dochter van [[Herman Strategier]]. Hij ontmoette haar in het Nederlands Madrigaalkoor te [[Leiden]] dat door Herman geleid werd; gezamenlijke wandeling er naar toe en terug naar huis leverde een relatie op. Lidwien was begenadigd violist. Uit het huwelijk kwamen twee kinderen voor, zoon Servaas werd [[Informatietechnologie|IT’er]], dochter [[Godelieve Schrama]] [[harpist]].
 
Zijn loopbaan begon achter de [[piano (instrument)|piano]] van zijn oom en tante. Die tante wees de vader van Nico op zijn talent en raadde hem aan zelf een piano aan te schaffen. Schrama maakte echter eerst zijn [[gymnasium]] af en begon vervolgens aan de opleiding aan het [[Nederlands Instituut voor Kerkmuziek]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]]. Hij liet het conservatorium links liggen omdat hij vond dat genoemd instituut veel meer nadruk legde op de kerkmuziek dan de conservatoria. Aan het instituut in Utrecht kreeg hij les van [[Albert de Klerk]], [[Herman Strategier]] en [[Bernard Bartelink]]. Hij wilde zelf les geven en wendde zich daartoe wel tot het [[Koninklijk Conservatorium (Den Haag)|Haags conservatorium]]. Hij werd muziekleraar in [[Wassenaar (gemeente)|Wassenaar]] en omgeving en organist en koordirigent aan een kerk in [[Leiden]]. Hij hield de positie van leraar aan tot 1971.


Schrama werd vervolgens onder [[Andries de Braal]] adjunct-directeur van de [[Stedelijke Muziekschool Breda]]. De Braal had onder meer ook onder [[Hendrik Andriessen]] en diens leerling Herman Strategier gestudeerd. Alhoewel Nico Schrama op jeugdige leeftijd ook componist wilde worden, raadde zijn schoonvader dat af. Na de studie schreef hij dan ook geen werk meer. Daartegenover staat dat Schrama talloze koorwerken uit zowel bekend als onbekend repertoire tot uitvoering heeft gebracht en dan zowel in als buiten Breda. De Bredase Muziekschool groeide en groeide.
Schrama werd vervolgens onder [[Andries de Braal]] adjunct-directeur van de [[Stedelijke Muziekschool Breda]]. De Braal had onder meer ook onder [[Hendrik Andriessen]] en diens leerling Herman Strategier gestudeerd. Strategier vond dat Nico Schrama onvoldoende kwaliteiten had om [[componist]] te worden; hij had wel de techniek, maar schreef geen muziek aldus Strategier. Schrama werd als dirigent promotor van talloze koorwerken uit zowel bekend als onbekend repertoire, voornamelijk in en om Breda.


In aansluiting op genoemde functies was hij ook tien jaar hoofd van Cultuur binnen de gemeente Breda en jarenlang betrokken bij de "Herman Strategier Stichting" en (mede-)organisator van concerten in de [[Nieuwe Veste]]. In 2014 nam hij afscheid als programmeur van de concertserie met [[kamermuziek]]. In 2022 was hij betrokken bij uitvoeringen van de werken ''Arnhemsche Psalm'' en ''Requiem'' door het orkest [[Phion]]; ze waren al een tijdje niet te horen geweest en een nagedachtenis aan de [[Slag om Arnhem]] en een herdenking aan [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]] vormden daartoe een uitgelezen moment. Op 17 september 2022 waren ze te horen in [[Musis Sacrum]] in Arnhem.
In aansluiting op genoemde functies was hij ook tien jaar hoofd van Cultuur binnen de gemeente Breda en jarenlang betrokken bij de "Herman Strategier Stichting" en (mede-)organisator van concerten in de [[Nieuwe Veste]]. In 2014 nam hij afscheid als programmeur van de concertserie met [[kamermuziek]] aldaar. Hij was in 2022 betrokken bij uitvoeringen van Strategiers werken ''Arnhemsche Psalm'' en ''Requiem'', die al enkele jaren niet meer te horen waren geweest. Op 17 september 2022 werden ze door [[Phion]] in het Arnhemse [[Musis Sacrum]] uitgevoerd ter nagedachtenis aan de [[Slag om Arnhem]] (begonnen 17 september 1944) en een herdenking aan [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]].


Nico Schrama en [[Lourens Stuifbergen]] geven in 2013 ''Musique pour faire plaisir; Leven en werk van Herman Strategier'' uit, mede resulterend in de op- en uitbouw van het artikel [[Herman Strategier]] op [[Wikipedia]].<ref>[https://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Herman+Strategier Herman Strategier op Muziek Encyclopedie (geraadpleegd 5 april 2023)]</ref>
Nico Schrama en [[Lourens Stuifbergen]] geven in 2013 ''Musique pour faire plaisir; Leven en werk van Herman Strategier'' uit, mede resulterend in de op- en uitbouw van het artikel [[Herman Strategier]] op [[Wikipedia]].<ref>[https://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Herman+Strategier Herman Strategier op Muziek Encyclopedie (geraadpleegd 5 april 2023)]</ref>
Regel 18: Regel 16:
{{References}}
{{References}}
}}
}}
 
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q117525910 }}
{{DEFAULTSORT:Schrama, Nico}}
{{DEFAULTSORT:Schrama, Nico}}
[[Categorie:Nederlands dirigent]]
[[Categorie:Nederlands dirigent]]

Versie van 19 apr 2023 00:03

N.J. (Nico) Schrama (1942) is een Nederlands musicus.

Hij is getrouwd met Lydwien/Lidwien Strategier, dochter van Herman Strategier. Hij ontmoette haar in het Nederlands Madrigaalkoor te Leiden. Lidwien was begenadigd violist en zanger. Uit het huwelijk kwamen twee kinderen voor, zoon Servaas werd IT’er, dochter Godelieve Schrama harpist.[bron?]

Hij speelde al op jonge leeftijd piano en werd gestimuleerd dat uit te bouwen. Schrama maakte echter eerst zijn gymnasium af en begon vervolgens aan de opleiding aan het Nederlands Instituut voor Kerkmuziek in Utrecht. Hij liet het conservatorium links liggen omdat hij vond dat genoemd instituut veel meer nadruk legde op de kerkmuziek dan de conservatoria. Aan het instituut in Utrecht kreeg hij les van Albert de Klerk, Herman Strategier en Bernard Bartelink. Omdat hij zelf ook muziekles wilde geven was een studie Haags conservatorium noodzakelijk. Hij werd muziekleraar in Wassenaar en omgeving en organist en koordirigent aan een kerk in Leiden. Hij hield de positie van muziekleraar aan tot 1971.

Schrama werd vervolgens onder Andries de Braal adjunct-directeur van de Stedelijke Muziekschool Breda. De Braal had onder meer ook onder Hendrik Andriessen en diens leerling Herman Strategier gestudeerd. Strategier vond dat Nico Schrama onvoldoende kwaliteiten had om componist te worden; hij had wel de techniek, maar schreef geen muziek aldus Strategier. Schrama werd als dirigent promotor van talloze koorwerken uit zowel bekend als onbekend repertoire, voornamelijk in en om Breda.

In aansluiting op genoemde functies was hij ook tien jaar hoofd van Cultuur binnen de gemeente Breda en jarenlang betrokken bij de "Herman Strategier Stichting" en (mede-)organisator van concerten in de Nieuwe Veste. In 2014 nam hij afscheid als programmeur van de concertserie met kamermuziek aldaar. Hij was in 2022 betrokken bij uitvoeringen van Strategiers werken Arnhemsche Psalm en Requiem, die al enkele jaren niet meer te horen waren geweest. Op 17 september 2022 werden ze door Phion in het Arnhemse Musis Sacrum uitgevoerd ter nagedachtenis aan de Slag om Arnhem (begonnen 17 september 1944) en een herdenking aan Tweede Wereldoorlog.

Nico Schrama en Lourens Stuifbergen geven in 2013 Musique pour faire plaisir; Leven en werk van Herman Strategier uit, mede resulterend in de op- en uitbouw van het artikel Herman Strategier op Wikipedia.[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Nico_Schrama&oldid=347519"