Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:Rwbest/Kladblok2: verschil tussen versies
(→Atoom) |
|||
| Regel 29: | Regel 29: | ||
* ''[[elektromagnetische straling]]'', zoals radiogolven, microgolven, [[infrarood]], [[zichtbaar licht]], [[ultraviolet]], röntgenstraling, en gammastraling (γ) | * ''[[elektromagnetische straling]]'', zoals radiogolven, microgolven, [[infrarood]], [[zichtbaar licht]], [[ultraviolet]], röntgenstraling, en gammastraling (γ) | ||
* ''deeltjesstraling'', zoals alfastraling (α), bètastraling (β), protonstraling en neutronstraling | * ''deeltjesstraling'', zoals alfastraling (α), bètastraling (β), protonstraling en neutronstraling | ||
* '' | * ''akoestische straling'', zoals [[echografie]], [[geluid]] en seismische golven | ||
* '' | * ''zwaartekrachtgolven'' | ||
Straling wordt vaak gecategoriseerd als ''[[ioniserende straling|ioniserende]]'' of ''[[niet-ioniserende straling|niet-ioniserende]]'' afhankelijk van de energie van de uitgestraalde deeltjes. Ioniserende straling bevat meer dan 10 [[elektronvolt|eV]], wat genoeg is om atomen en moleculen [[ioniseren]] en [[chemische binding]]s te verbreken. Dit is een belangrijk onderscheid vanwege het grote verschil in schadelijkheid voor levende organismen. Een gebruikelijke bron van ioniserende straling is [[Radioactief verval|radioactieve materialen]] die α-, β- of [[gammastraling|γ-straling]] uitzenden, bestaande uit [[heliumkernen]], [[elektronen]]s of [ [positron]]s, en [[foton]]s, respectievelijk. Andere bronnen zijn [[röntgenstralen]]s van medische [[radiografie]]-onderzoeken en [[muon]]s, [[meson]]s, positronen, [[neutronen]]s en andere deeltjes die de secundaire [ [kosmische straling]]s die worden geproduceerd nadat primaire kosmische straling interageert met [[Aardse atmosfeer]]. | Straling wordt vaak gecategoriseerd als ''[[ioniserende straling|ioniserende]]'' of ''[[niet-ioniserende straling|niet-ioniserende]]'' afhankelijk van de energie van de uitgestraalde deeltjes. Ioniserende straling bevat meer dan 10 [[elektronvolt|eV]], wat genoeg is om atomen en moleculen [[ioniseren]] en [[chemische binding]]s te verbreken. Dit is een belangrijk onderscheid vanwege het grote verschil in schadelijkheid voor levende organismen. Een gebruikelijke bron van ioniserende straling is [[Radioactief verval|radioactieve materialen]] die α-, β- of [[gammastraling|γ-straling]] uitzenden, bestaande uit [[heliumkernen]], [[elektronen]]s of [ [positron]]s, en [[foton]]s, respectievelijk. Andere bronnen zijn [[röntgenstralen]]s van medische [[radiografie]]-onderzoeken en [[muon]]s, [[meson]]s, positronen, [[neutronen]]s en andere deeltjes die de secundaire [ [kosmische straling]]s die worden geproduceerd nadat primaire kosmische straling interageert met [[Aardse atmosfeer]]. | ||
Versie van 21 nov 2022 17:20
Wolfgang Pauli beschreef in 1927 de spin met 2x2 matrices
| σ = ( | 0 | 1 | ) |
| 1 | 0 |
(...)
(...)
| 0 | 1 |
| 1 | 0 |
Straling
In de natuurkunde is straling de emissie of transmissie van energie in de vorm van golven of deeltjes door de ruimte of door een materieel medium. [1][2] Dit omvat:
- elektromagnetische straling, zoals radiogolven, microgolven, infrarood, zichtbaar licht, ultraviolet, röntgenstraling, en gammastraling (γ)
- deeltjesstraling, zoals alfastraling (α), bètastraling (β), protonstraling en neutronstraling
- akoestische straling, zoals echografie, geluid en seismische golven
- zwaartekrachtgolven
Straling wordt vaak gecategoriseerd als ioniserende of niet-ioniserende afhankelijk van de energie van de uitgestraalde deeltjes. Ioniserende straling bevat meer dan 10 eV, wat genoeg is om atomen en moleculen ioniseren en chemische bindings te verbreken. Dit is een belangrijk onderscheid vanwege het grote verschil in schadelijkheid voor levende organismen. Een gebruikelijke bron van ioniserende straling is radioactieve materialen die α-, β- of γ-straling uitzenden, bestaande uit heliumkernen, elektronens of [ [positron]]s, en fotons, respectievelijk. Andere bronnen zijn röntgenstralens van medische radiografie-onderzoeken en muons, mesons, positronen, neutronens en andere deeltjes die de secundaire [ [kosmische straling]]s die worden geproduceerd nadat primaire kosmische straling interageert met Aardse atmosfeer.