Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Waleffe-arrest: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waleffe-arrest&oldid=51857063 25 jun 2018 Lemmensjari 10 nov 2016)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waleffe-arrest&oldid=51867262 27 jun 2018)
 
Regel 2: Regel 2:


== Casus ==  
== Casus ==  
Waleffe maakte in zijn vroegere loopbaan deel uit van de Congolese magistratuur. Na zijn uitdiensttreding kreeg hij een (burgerlijk) pensioen. Hij was wel nog rechter in het [[Hof van Cassatie]]. In 1945 moest hij vertrekken en kreeg hij voor zijn voormalige functie in het Hof van Cassatie een [[emeritaat]]spensioen. Later legde een [[Koninklijk Besluit]], genomen op basis van een [[volwachtenwet|bijzondere machtenwet]], deze cumulatie aan banden en het emeritaatspensioen van Waleffe werd verlaagd. Waleffe meende dat de wet in kwestie in strijd was met de [[Belgische Grondwet|grondwet]]. De grondwet voorziet namelijk in de "onafzetbaarheid van rechters" en de "benoeming voor het leven". De volmachtenwet was, volgens Waleffe, zo algemeen geformuleerd, dat de regering kennelijk de mogelijkheid kreeg het grondwettelijk statuut van rechters te wijzigen. Daarmee was de volmachtenwet volgens Waleffe ongrondwettig en niet toepasbaar. Het Hof van Cassatie meende daarentegen dat in geval van onduidelijkheid of twijfel over de bedoeling van de wetgever, de rechter moet uitgaan van het redelijke vermoeden dat de wetgever niet de bedoeling kan hebben gehad de grondwet te schenden.<ref>[https://vrg-gent.be/samenvattingen-downloads.php?id=82 Samenvatting gesloten boek, VRG Gent]</ref>
Waleffe werkte eerst voor de overheid in [[Belgisch-Congo]]. Na zijn uitdiensttreding ontving hij daarvoor een (burgerlijk) pensioen. Nadat hij in 1945 vertrok als rechter in het [[Hof van Cassatie]] kreeg hij voor die functie een [[emeritaat]]spensioen. Later legde een [[Koninklijk Besluit]], genomen op basis van een [[volmachtenwet|bijzondere machtenwet]], de cumulatie van pensioenen aan banden en daarom werd het emeritaatspensioen van Waleffe verlaagd.  
 
Waleffe meende dat de wet in kwestie in strijd was met de [[Belgische Grondwet|grondwet]], omdat deze zo algemeen was geformuleerd, dat de regering kennelijk de mogelijkheid kreeg het grondwettelijk statuut van rechters te wijzigen. Daarmee was de volmachtenwet volgens Waleffe ongrondwettig. Het Hof van Cassatie meende daarentegen dat in geval van onduidelijkheid of twijfel over de bedoeling van de wetgever, de rechter moet uitgaan van het redelijke vermoeden dat de wetgever niet de bedoeling kan hebben gehad de grondwet te schenden.<ref>[https://vrg-gent.be/samenvattingen-downloads.php?id=82 Samenvatting gesloten boek, VRG Gent]</ref>


{{appendix}}
{{appendix}}
 
{{authority control|TYPE=w|Wikidata=Q27995511 }}


[[Categorie:Belgisch arrest]]
[[Categorie:Belgisch arrest]]

Huidige versie van 9 jul 2018 om 12:27

Het Waleffe-arrest is een Belgisch arrest uitgevaardigd door het Hof van Cassatie in 1950. Het introduceerde het vermoeden van de grondwettigheid van de wet. Dat wil zeggen dat wanneer de echte betekenis van een wet niet duidelijk is, de rechter er redelijkerwijs van uit moet gaan dat de wetgever nooit de intentie had om de Grondwet te schenden. Men verkiest bij interpretatieverschillen dus de grondwetsconforme interpretatie.

Casus

Waleffe werkte eerst voor de overheid in Belgisch-Congo. Na zijn uitdiensttreding ontving hij daarvoor een (burgerlijk) pensioen. Nadat hij in 1945 vertrok als rechter in het Hof van Cassatie kreeg hij voor die functie een emeritaatspensioen. Later legde een Koninklijk Besluit, genomen op basis van een bijzondere machtenwet, de cumulatie van pensioenen aan banden en daarom werd het emeritaatspensioen van Waleffe verlaagd.

Waleffe meende dat de wet in kwestie in strijd was met de grondwet, omdat deze zo algemeen was geformuleerd, dat de regering kennelijk de mogelijkheid kreeg het grondwettelijk statuut van rechters te wijzigen. Daarmee was de volmachtenwet volgens Waleffe ongrondwettig. Het Hof van Cassatie meende daarentegen dat in geval van onduidelijkheid of twijfel over de bedoeling van de wetgever, de rechter moet uitgaan van het redelijke vermoeden dat de wetgever niet de bedoeling kan hebben gehad de grondwet te schenden.[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow