Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tai chi: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tai_chi&oldid=17070261 3 jun 2009)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tai_chi&oldid=49254812 8 jun 2017 -b was - Henk daalder, Kbarends)
Regel 1: Regel 1:
{| class="wikitable" align="right" style="float:right; width:{{breedteInfobox}}px; margin-left: 1em; font-size: 85%;"
{{Infobox Chinese namen
! colspan="2" bgcolor="#FFCCCC" | <big>太極拳</font>
| kop = 太極拳
|-
| afbeelding = Martial arts - Fragrant Hills.JPG
| colspan="2" | [[Bestand:Martial arts - Fragrant Hills.JPG|250px|Een klas die Tai Chi gevechtssport beoefent in [[Peking]].]]
| onderschrift = Een klas die tai chi gevechtssport beoefent in [[Peking]].
|-
| TChinees = 太極拳
! colspan="2" | [[Mandarijns (taal)|Chinees]] Naam
| VChinees = 太极拳
|-
| WGiles = T'ai<sup>4</sup> Chi<sup>2</sup> Ch'üan<sup>2</sup>
| [[Pinyin]]
| Kantonees = taai3 gik6 kyun4 ([[jyutping]])/T'aai Gik K'uun
| Tàijíquán
| Pinyin = Tàijíquán
|-
| Jap = 太極拳
| [[Wade-Giles]]
| Kor = 태극권
| T'ai<sup>4</sup> Chi<sup>2</sup> Ch'üan<sup>2</sup>
| Viet = Thái Cực Quyền
|-
}}
| [[vereenvoudigd Chinees]]
'''Tai chi''' of '''tai ji''' ({{Zh-stp|s=太极拳|t=太極拳|p=tài jí quán}}) is een [[Chinese cultuur|Chinese]] neijia [[vechtsport|vechtkunst]].
| 太极拳
|-
| [[Traditioneel Chinees]]
| 太極拳
|-
| [[Kantonees]]
| taai3 gik6 kyun4 ([[jyutping]])/T'aai Gik K'uun
|-
| [[Hiragana|Japans]]
| 太極拳
|-
|[[Koreaans]]
| 태극권
|-
|[[Vietnamees]]
| Thái Cực Quyền
|}
'''Tai chi''', vaak geschreven met hoofdletters als Tai Chi,  (''Tai Chi Chuan'', [[Wade-Giles]] (Taiwan); ''Tài jí quán'' of ''Tàijíquán'', [[pinyin]] (China); ''tai ji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]])) is een bewegingsactiviteit die traditioneel deel uitmaakt van het [[Chinese cultuur|Chinese]] [[wushu]].


==Oorsprong==
== Stijlen ==
Oorspronkelijk zijn de bewegingen van tai chi gevechtshandelingen, gebaseerd op de oosterse leer van yin en yang, van drukpunten en meridianen.
Er bestaan binnen het tai chi verschillende stijlen, zoals de [[Chen-stijl tai chi chuan|Chen-]], [[Yang-stijl tai chi chuan|Yang-]], [[Wu-stijl tai chi chuan|Wu-]] en [[Sun-stijl tai chi chuan|Sun-stijl]], waarbij de Yang-stijl voornamelijk langzaam wordt uitgevoerd en de Chen-stijl ook explosieve momenten in zich heeft. Deze stijlen zijn vaak weer onderverdeeld in diverse substijlen van leraren ([[sifu]]), die er hun eigen kennis, vaardigheid en ervaring aan toe hebben gevoegd. De bewegingen worden in een vaste volgorde uitgevoerd. De tai-chibeoefenaren spreken van ''vormen'' (套路 taolu). Elke stijl kent zijn eigen vormen, die van leraar op leerling worden overgedragen. Een vorm helemaal doorlopen duurt 3 tot 20 minuten. De langzame bewegingen, die vanuit de buik en vooral zeer ontspannen uitgevoerd worden, zijn kenmerkend voor tai chi. De Yang en Wu stijl zijn wat meer verinnerlijkt terwijl bijvoorbeeld in de Chen-stijl het zelfverdedigend karakter veel zichtbaarder aanwezig.
Bij tai chi als zelfverdediging ligt de nadruk met name op zachtheid. Dit levert een belangrijke bijdrage aan de balansverstoring van de tegenstander. Zachtheid is ook noodzakelijk om in de beweging van de tegenstander mee te gaan en deze te kunnen neutraliseren. Uiteindelijk wordt de energie van de aanvaller weer 'terug gegeven'. Dit teruggeven kan op heel verschillende manieren en kan zeker ook als tegenaanval worden ervaren, hoewel in tai chi feitelijk gezien nooit sprake is van een tegenaanval. Van groot belang hierbij is het behouden van het eigen evenwicht of centrum. Zachtheid, ontspanning, alertheid, opgerichtheid etc. zijn hierbij onmisbaar.
In veel stijlen worden ook zwaarden gebruikt, maar ook waaiers, speren en andere wapens komen voor.


==Stijlen==
== Filosofie ==
Er bestaan binnen het tai chi verschillende groepen, stijlen genaamd, namelijk de [[Chen Tai Chi Chuan|Chen-]], [[Yang Tai Chi Chuan|Yang-]], [[Wu Tai Chi Chuan|Wu-]] en de [[Sun Tai Chi Chuan|Sun-]]stijl, waarbij de yang-stijl voornamelijk langzaam wordt uitgevoerd en de chen-stijl ook explosieve momenten in zich heeft. Deze stijlen zijn vaak weer onderverdeeld in diverse substijlen van leraren die er hun eigen kennis, vaardigheid en ervaring aan toe hebben gevoegd. De bewegingen worden in een vaste volgorde uitgevoerd. De tai-chibeoefenaren spreken van "De Vorm". Elke stijl kent zijn eigen vormen, die van leraar op leerling worden overgedragen. Een vorm helemaal doorlopen duurt 3 tot 20 minuten. De langzame bewegingen, die vanuit de buik en vooral zeer ontspannen uitgevoerd worden, zijn kenmerkend voor tai chi.
Tai chi is gebaseerd op principes uit het [[taoïsme]].


==Doelstellingen==
== De naam en de spelling ==
Hedendaags zijn de meest prominente doelstellingen van tai chi: gezondheid, ontspanning en balans. Deze doelstellingen worden bereikt door een bepaalde vorm van inwendige energie, de '[[Qi (concept)|Chi]], goed te laten stromen'. Die Chi stroomt in de [[Meridiaan (Chinese geneeskunde)|meridianen]] van de aarde naar de hemel en omgekeerd door en langs het lichaam{{feit}}. In de verschillende vormen leert men de stroming van Chi te beheersen. Het leren van een vorm duurt meestal enkele jaren. Er zijn enkele verdiepingsniveaus, waarbij de doelstellingen van de beoefenaar mee veranderen. De student begint met het leren beheersen van de nodige basis (correcte lichaamshouding, correct plaatsen van de voeten en het openen van de liezen) en het uitvoeren van de tai-chibewegingen zonder het gebruik van spierkracht{{feit}}. Daarna ligt het accent meer op de innerlijke beleving van de bewegingen, met aandacht voor de Chi-stroming in de meridianen. Uiteindelijk resulteert dit in 'innerlijke kracht', die wordt gekenmerkt door het vermogen om mee te gaan in elke beweging van een tegenstander zonder dat je zelf je balans verliest{{feit}}.
Tai chi verwijst naar een filosofie. Tai chi wordt vaak gebruikt als een verkorte naam voor ''t'ai chi ch'üan'', meestal vereenvoudigd tot ''tai chi chuan''. Woord voor woord vertaald betekent dat letterlijk  ''ultieme beste vuist'' (vechtmethode). Deze letterlijke vertaling is echter onvolledig.  Tai Chi betekent het ene uiterste (ultieme) en het andere uiterste (beste) en verwijst daarmee naar de filosofie van Yin en Yang. Tai Chi Chuan betekent dus ongewapende krijgskunst gebaseerd op de filosofie van Yin en Yang.
Zo ver hoeven beoefenaren niet te gaan. Al in het begin levert tai chi de beoefenaren een beter evenwichtsgevoel op.
Na enig trainen leert men ook het gevoel van stromende Chi herkennen{{feit}}. Als [[warming-up]], worden vaak [[Chi Kung]] oefeningen gedaan, deze zijn simpeler en meestal gericht op een enkel aspect, een specifiek orgaan of meridiaan. Een tai-chivorm integreert alle aspecten. Zowel jonge als oude mensen kunnen deze bewegingskunst beoefenen. Men kan er lenig mee blijven, tot op hoge leeftijd het evenwichtgevoel blijven trainen en er mee [[meditatie|mediteren]]. Een correct beoefenen van tai chi kan ook leiden tot het verdwijnen van ouderdomskwaaltjes, rug- en nekklachen en hoofdpijn{{feit}}.


===Tai chi als vechtkunst===
Er zijn enige systemen die een poging doen de chinese karakters om te zetten in een westerse schrijfwijze. De meest voorkomende schrijfwijze is '''tai chi chuan'''. Deze schrijfwijze wordt [[Wade-Giles]] genoemd. Een tweede schrijfwijze is ''taiji quan'' of ''taijiquan''. Deze schrijfwijze wordt [[hanyu pinyin]] genoemd. Een derde, ietwat minder bekend, is ''taiji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]] systeem).
Hoewel, met name in het Westen, de nadruk bij veel tai-chibeoefenaren ligt op het gezondheidsaspect van tai chi en het 'slechts' als bewegingsleer wordt gezien, zijn er ook beoefenaren die deze kunst beoefenen om haar effectiviteit als zelfverdedigingskunst.
De uitspraak is voor alle drie dezelfde, en is bij benadering ([[fonetisch]]): thai dzjie tsjhwèn. Met de klemtoon op het middelste woord, dat heel kort wordt uitgesproken. In het Nederlands is het echter meer gebruikelijk tai chi als 'tai-tsjie' uit te spreken.
Met name in de Chen-stijl is de nadruk op het zelfverdedigings aspect veel sterker aanwezig dan bij bijv. de yang-stijl. De vormen worden vaak dieper uitgevoerd, waarbij men dus meer door de knieën zakt en zo beter de balans leert te bewaren.  
Bij tai chi als zelfverdediging ligt de nadruk met name op het verstoren van de balans van de tegenstander, door in de beweging van de tegenstander mee te gaan en deze te neutraliseren. Daarbij is het behouden van het eigen evenwicht uiteraard van groot belang. Op het moment dat de tegenstander uit balans is gebracht, kan eventueel een tegenaanval worden ingezet.  


===Gezondheidsaspecten===
De uitspraak en betekenis van ''chi'' is hier niet dezelfde als die in [[Qi gong|chi kung]], waar chi de betekenis heeft van 'levensenergie', en in het [[Chinese talen|Chinees]] uitgesproken wordt als "tsjie".
De [[gezondheid]]saspecten van tai chi komen  voort uit dezelfde uitgangspunten als de oosterse vechtkunst. Daarbij wordt niet zomaar op de tegenstander ingeslagen, maar worden (soms) speciale [[acupunctuur]]punten aangevallen, met het doel de Chi van de ander te ontregelen. Dezelfde [[acupunctuur]]punten kunnen ook worden gebruikt om een mens in balans te krijgen{{feit}}. Een vrije doorstroming van Qi wordt gezien als de beste garantie voor een lang en gezond leven. Deze vrije energiestroom wordt verkregen door de bewegingen van een taiji-vorm regelmatig te beoefenen{{feit}}.


== De naam en de spelling ==
[[Bestand:Tui Shou.jpg|thumb|280px|Een wedstrijd ''pushing hands'']]
Tai chi is een verkorte naam. Voluit heet het ''T'ai Chi Ch'uan'', meestal vereenvoudigd tot ''Tai Chi Chuan''. Woord voor woord vertaald betekent dat ongeveer ''ultieme beste vuist'' (vechtmethode). Deze term is eeuwen geleden ontstaan toen gevechtstechniekontwikkelaars de meest effectieve (dodelijke) en efficiënte methode voor het gevecht ontwikkelden. Bij bijna alle stukjes van de Vorm gaan afweerbeweging en aanvalbeweging samen.
== Wedstrijden ==
Hoewel tai chi bekendstaat als een zogenaamde zachte sport als onderdeel van wat in China [[wushu]] wordt genoemd, en de bewegingen meestal solitair worden uitgevoerd, worden er ook aan tai chi gerelateerde wedstrijden gehouden.


Er zijn drie erkende systemen die een poging doen de chinese karakters om te zetten in een westerse schrijfwijze. De meest voorkomende schrijfwijze is '''Tai Chi Ch'uan'''. Deze schrijfwijze wordt [[Wade-Giles]] (Taiwan) genoemd. Een tweede schrijfwijze is ''tai ji quan'' of ''taijiquan''. Deze schrijfwijze wordt [[pinyin]] (China) genoemd. En een derde, ietwat minder bekend, is ''tai ji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]] systeem).
Een veel door tai chi beoefenaars gedane activiteit wordt aangeduid met de Engelse term ''[[pushing hands]]'' waarbij twee deelnemers elkaar uit hun evenwicht proberen te krijgen. Hierin worden ook internationaal wedstrijden gehouden. Andere wedstrijden worden gehouden in het zo goed mogelijk uitvoeren van de bewegingen van een stijl. De uitvoering wordt beoordeeld door een jury.<ref>{{en}}[http://www.pwka.eu/wp-content/uploads/2014/11/Regulations-for-The-13th-Hong-Kong-Wushu-International-Championship.pdf Wedstrijdschema van een internationaal kampioenschap]</ref>
De uitspraak is voor alle drie dezelfde, en is bij benadering ([[fonetisch]]): Thai Dzjie Tsjhwèn. Met de klemtoon op het middelste woord, dat heel kort wordt uitgesproken. In het Nederlands is het echter meer gebruikelijk Tai chi als 'tai-tsjie' uit te spreken.


NB: de uitspraak en betekenis van Chi is hier niet dezelfde als die in [[Chi Kung]], waar Chi de betekenis heeft van Levensenergie, en uitgesproken wordt als "tsjie".
== Trivia ==
* Het [[watersturen]] in de tekenfilmserie [[Avatar (tekenfilmserie)|Avatar]] is gebaseerd op tai chi.


==Trivia==
== Zie ook ==
*Het [[watersturen]] in de tekenfilmserie [[Avatar (tekenfilmserie)|Avatar]] is gebaseerd op tai chi.
* [[Kungfu]]
* [[Wushu]]
* [[Qi gong]]
* [[Yin en yang]]


==Externe links==
==Externe links==
* [http://www.Tai.Chi.Chuan.nl T'ai Chi Ch'uan achtergronden]
;Video's
* {{Link YouTube|id=UBv7m2_wpcI |label=8-vorm Taiji quan}}
* {{Link YouTube|id=649hFMpWIUc |label=24-vorm Taiji quan (Chen Sitan)}}
* {{Link YouTube|id=V58I502J86M |label=42-vorm Taiji quan}}
 
{{Appendix}}


{{Navigatie Chinese cultuur}}
{{Navigatie Chinese cultuur}}


[[Categorie:Chinese vechtkunst]]
[[Categorie:Chinese vechtkunst]]
[[Categorie:Cultuur in China]]

Versie van 2 mrt 2018 23:08

太極拳
Tai chi
Een klas die tai chi gevechtssport beoefent in Peking.
Naam (taalvarianten)
Traditioneel 太極拳
Vereenvoudigd 太极拳
Hanyu pinyin Tàijíquán
Wade-Giles T'ai4 Chi2 Ch'üan2
Koreaans 태극권
Standaardkantonees taai3 gik6 kyun4 (jyutping)/T'aai Gik K'uun
Vietnamees Thái Cực Quyền
Japans 太極拳

Tai chi of tai ji (Vereenvoudigde Chinese karakters: 太极拳; Traditionele Chinese karakters: 太極拳; Hanyu pinyin: tài jí quán) is een Chinese neijia vechtkunst.

Stijlen

Er bestaan binnen het tai chi verschillende stijlen, zoals de Chen-, Yang-, Wu- en Sun-stijl, waarbij de Yang-stijl voornamelijk langzaam wordt uitgevoerd en de Chen-stijl ook explosieve momenten in zich heeft. Deze stijlen zijn vaak weer onderverdeeld in diverse substijlen van leraren (sifu), die er hun eigen kennis, vaardigheid en ervaring aan toe hebben gevoegd. De bewegingen worden in een vaste volgorde uitgevoerd. De tai-chibeoefenaren spreken van vormen (套路 taolu). Elke stijl kent zijn eigen vormen, die van leraar op leerling worden overgedragen. Een vorm helemaal doorlopen duurt 3 tot 20 minuten. De langzame bewegingen, die vanuit de buik en vooral zeer ontspannen uitgevoerd worden, zijn kenmerkend voor tai chi. De Yang en Wu stijl zijn wat meer verinnerlijkt terwijl bijvoorbeeld in de Chen-stijl het zelfverdedigend karakter veel zichtbaarder aanwezig. Bij tai chi als zelfverdediging ligt de nadruk met name op zachtheid. Dit levert een belangrijke bijdrage aan de balansverstoring van de tegenstander. Zachtheid is ook noodzakelijk om in de beweging van de tegenstander mee te gaan en deze te kunnen neutraliseren. Uiteindelijk wordt de energie van de aanvaller weer 'terug gegeven'. Dit teruggeven kan op heel verschillende manieren en kan zeker ook als tegenaanval worden ervaren, hoewel in tai chi feitelijk gezien nooit sprake is van een tegenaanval. Van groot belang hierbij is het behouden van het eigen evenwicht of centrum. Zachtheid, ontspanning, alertheid, opgerichtheid etc. zijn hierbij onmisbaar. In veel stijlen worden ook zwaarden gebruikt, maar ook waaiers, speren en andere wapens komen voor.

Filosofie

Tai chi is gebaseerd op principes uit het taoïsme.

De naam en de spelling

Tai chi verwijst naar een filosofie. Tai chi wordt vaak gebruikt als een verkorte naam voor t'ai chi ch'üan, meestal vereenvoudigd tot tai chi chuan. Woord voor woord vertaald betekent dat letterlijk ultieme beste vuist (vechtmethode). Deze letterlijke vertaling is echter onvolledig. Tai Chi betekent het ene uiterste (ultieme) en het andere uiterste (beste) en verwijst daarmee naar de filosofie van Yin en Yang. Tai Chi Chuan betekent dus ongewapende krijgskunst gebaseerd op de filosofie van Yin en Yang.

Er zijn enige systemen die een poging doen de chinese karakters om te zetten in een westerse schrijfwijze. De meest voorkomende schrijfwijze is tai chi chuan. Deze schrijfwijze wordt Wade-Giles genoemd. Een tweede schrijfwijze is taiji quan of taijiquan. Deze schrijfwijze wordt hanyu pinyin genoemd. Een derde, ietwat minder bekend, is taiji chuan (Yale systeem). De uitspraak is voor alle drie dezelfde, en is bij benadering (fonetisch): thai dzjie tsjhwèn. Met de klemtoon op het middelste woord, dat heel kort wordt uitgesproken. In het Nederlands is het echter meer gebruikelijk tai chi als 'tai-tsjie' uit te spreken.

De uitspraak en betekenis van chi is hier niet dezelfde als die in chi kung, waar chi de betekenis heeft van 'levensenergie', en in het Chinees uitgesproken wordt als "tsjie".

Bestand:Tui Shou.jpg
Een wedstrijd pushing hands

Wedstrijden

Hoewel tai chi bekendstaat als een zogenaamde zachte sport als onderdeel van wat in China wushu wordt genoemd, en de bewegingen meestal solitair worden uitgevoerd, worden er ook aan tai chi gerelateerde wedstrijden gehouden.

Een veel door tai chi beoefenaars gedane activiteit wordt aangeduid met de Engelse term pushing hands waarbij twee deelnemers elkaar uit hun evenwicht proberen te krijgen. Hierin worden ook internationaal wedstrijden gehouden. Andere wedstrijden worden gehouden in het zo goed mogelijk uitvoeren van de bewegingen van een stijl. De uitvoering wordt beoordeeld door een jury.[1]

Trivia

Zie ook

Externe links

Video's

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow