Guy Van Kerckhoven

Guy van Kerckhoven (Leuven, 25 januari 1951) is een Belgisch filosoof en hoogleraar.

Levensloop

Van Kerckhoven deed studies aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte en aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte van de Katholieke Universiteit Leuven. Hij promoveerde tot doctor in de Letteren en Wijsbegeerte op 16 januari 1985 met een proefschrift getiteld E. Husserl – E. Fink, ’VI. Cartesianische Meditation’ (verschenen in twee volumes in: Husserliana Dokumente Bd. II/ 1 en 2, Dordrecht/London/Boston 1988).

Hij kreeg onderzoeksmandaten van het NFWO, het FKFO en het Fonds Derde Cyclus KULeuven. Hij werd

• wetenschappelijk medewerker aan het Husserl-Archief in Leuven (HIW) tot 1985
• wetenschappelijk medewerker van de Dilthey-Forschungsstelle aan het Institut für Philosophie (Ruhr-Universität Bochum) tot 1994
• gasthoogleraar aan de Universita degli Studi di Milano in 1986
• houder van een stipendium van de A. von Humboldt Stiftung (Bonn) 1986-1987.

Vanaf 1997 hoogleraar wijsbegeerte aan de Hogere Architectuurinstituten Sint-Lucas in Brussel & Gent, thans Geassociëerde Faculteit voor Architectuur en Kunsten van de KULeuven.

Filosofische ontwikkeling

Van Kerckhoven onderging de bijzondere invloed van de colleges van H.L van Breda, K. Schuhmann, Alphonse De Waelhens in Leuven, van de colleges van U. Claesges, E. Ströker in Keulen, van de colleges van O. Pöggeler, B. Waldenfels, K. Meyer-Drawe en F. Rodi in Bochum.

Hij richtte zijn studies vooral op de fenomenologie van Edmund Husserl, Martin Heidegger en E.Fink en naar de hermeneutische wijsbegeerte van Wilhelm Dilthey en de Göttinger Schule (G. Misch, H. Lipps, O.F. Bollnow, J. König).

Hij werd lid van de Association pour la promotion de la Phénoménologie (Parijs) en bestudeerde intensief het belangrijke oeuvre van M. Richir („nieuwe fenomenologie” in Frankrijk).

Belangrijke thema’s

Belangrijke thema’s waar Van Kerckhoven zich op heeft toegelegd zijn:

• de analyse van de realiteits-„hechting”,
• de fenomenologische beschrijving van het in-de-verschijning treden van de menselijke gestalte en het specifieke ethische "appel", dat hierin is besloten (Georg Wilhelm Friedrich Hegel, H. Barth, H. Lipps, Emmanuel Lévinas),
• microstudies van de existentiële breuklijnen in de antropologie van H. Lipps (Die menschliche Natur, 1941) aan de hand van de fenomenen: verlegenheid, angst, schaamte, plaatsangst, fobieën, manische ideeënvlucht, avontuurslust, speelzucht, haat.
• analyse van de "ontmoeting": De la rencontre, Ed. Hermann Paris 2012 (in druk)

Publicaties

• Mundanizzazione e Individuazione. La posta in gioco nella Sesta Meditazione cartesiana di Husserl e Fink, Il Melangolo, Genua 1998.
• Mundanisierung und Individuation bei E. Husserl und E. Fink. Die VI. Cartesianische Meditation und ihr "Einsatz", Königshausen & Neumann, Würzburg 2003.
• L'attachement au réel. Rencontres phénoménologiques avec W. Dilthey et le ’cercle de Göttingen’ (G. Misch, H. Lipps), Mémoires des Annales de Phénoménologie, Amiens 2007.
• Epiphanie. Reine Erscheinung und Ethos ohne Kategorie, transcript-Verlag Bielefeld 2009.
• (met H.U. Lessing en A.Ossenkop) W. Dilthey. Leben und Werk in Bildern, Alber Verlag, Freiburg/München 2008.
• Fragilität der Existenz (H. Lipps). Phänomenologische Studien zur Natur des Menschen, Alber Verlag, Freiburg/München 2011.

Gezamenlijke werken:

• (met H. Ebeling en J. Holl) E. Fink - E. Husserl, VI. Cartesianische Meditation und Ergänzungsband, Kluwer, 1988.
• (met H.U. Lessing) W. Dilthey, Psychologie als Erfahrungswissenschaft. 1. und 2. Teil, Vandenhoeck u. Ruprecht, Göttingen 1997 en 2005.
• E. Fink, Epilegomena zu I. Kants ’Kritik der reinen Vernunft’, EFGA Bd. XIII 1-3. Alber Verlag, Freiburg/München 2011
• Van Kerckhoven schreef 65 artikels over fenomenologie en hermeneutiek in internationale tijdschriften. Der lijst ervan vindt men in de Bibliographia humboldtiana

Externe link

CV van Guy Van Kerckhoven bij Sint-Lucas