Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Franciscus/kladblok 2: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:


[[en:Barbara Hepworth]]
=Tegeltableau met wijzerplaat=
Het Nederlands Tegelmuseum in Otterlo bezit een van de grootste verzamelingen Nederlandse wandtegels en tegeltableaus. In de verzameling bevinden zich behalve losse tegels ook tegelvelden en grote, veelkleurige voorstellingen.
<br/>In één van de zalen van het museum is bijvoorbeeld een monumentale wijzerplaat van een groot uurwerk aanwezig, uitgevoerd in keramische tegels. Het tegeltableau is een uitzonderlijk voorbeeld van de monumentale toepassingen van tegels en bouwkeramiek in de periode 1900-1940.
<br/>De klok - waarvan de wijzerplaat uit 50 tegels bestaat - werd vervaardigd door de vermaarde aardewerkfabriek '''Porceleyne Fles''' in Delft, bekend van het Delfts blauw aardewerk, en nu getooid met de naam: '''Koninklijke Porceleyne Fles-Royal Delft'''.
 
==Bijzonderheden van het tegeltableau==
De nu in het Nederlands Tegelmuseum aanwezige, zeldzame klok werd in de jaren 1917-1919 vervaardigd in opdracht van de bank Mees-Pierson & Co voor het trappenhuis in het bankgebouw Herengracht 206-214 in Amsterdam, maar is er bij latere moderniseringen weer afgehaald. Het gebouw is namelijk in de loop der jaren sterk gemoderniseerd.
<br/>Vanwege de overeenkomsten met de tegeltableaus op de Beurs van Berlage werd het ontwerp van het tegeltableau aanvankelijk  toegeschreven aan Hendrik Petrus Berlage, maar uit nader onderzoek is gebleken dat een tijdgenoot van Berlage de ontwerper hiervan moet zijn geweest, namelijk de architect A.D.N. van Gendt.                                                                                <br/>Het tegeltableau weegt in zijn geheel 150 kilo en heeft een hoogte van 1640 mm, een breedte van1645 mm en een dikte van 35 mm.                                                                                  <br/>De tegels van het tableau zijn niet vierkant maar volgen de lijnen van de kleurvlakken. Ook zijn de tegels in reliëf uitgevoerd, waarbij de kleurvlakken door reliëflijnen worden begrensd. Opmerkelijk is, dat op de wijzerplaat van de klok opschriften in het Latijn zijn aangebracht met de volgende ( vermanende ) teksten:                                                                                    <br/>CARPE DIEM.FUGIT IRREPARABILE TEMPUS :                                                                                    <br/>::::::Pluk de dag. De tijd vervliegt onherroepelijk.                                                                      <br/>Wat dat betreft, is de klok in goed gezelschap. Op de tegeltableaus op de toren van de Beurs van Berlage valt te lezen:
br//>:::::::Beidt uw tijd
en:
<br/>:::::::Duur uw uur
<br/>dus vermaningen zoals je die op een klok mag verwachten.
<br/>In vroeger dagen was men ook al bezig met dit soort zaken. Op de [[Zonnewijzers|zonnewijzers]] – die vooral in Zuid-Frankrijk zijn te vinden – staan bijvoorbeeld ook vaak van die vermanende en opwekkende teksten en boodschappen voor de langskomende reiziger, als:                                                          <br/>:::::::Maak voort, want het is later dan je denk! of:                                                                          <br/>:::::Gegroet reiziger, let op de tijd!
 
 
 
 
 


{{Infobox persoon
| naam          = Barbara Hepworth 
| afbeelding    =
| onderschrift  = Barbara Hepworth
| volledigenaam  = Jocelyn Barbara Hepworth
| geboortedatum  = 10 januari 1903 
| geboorteplaats = Wakefield (West Yorkshire), Engeland
| sterfdatum    = 20 mei 1975
| sterfplaats    = St. Ives (Cornwall), Engeland
| nationaliteit  = Engelse
| beroep        = Beeldhouwer, kunstschilder
| politiek      =
| afbeelding    = Foto Barbara Hepworth.jpg|100px|
| website        =
| portaal        =
| onderschrift  = Barbara Hepworth in 1966
}}
=Barbara Hepworth=
Barbara Hepworth, was één van de belangrijkste Engelse beeldhouwers. Zij ontwikkelde zich van beginnend kunstenaar in de jaren twintig, tot de internationaal bekende beeldhouwer, die zij aan het eind van haar leven was.
<br/>Ze bleef haar leven lang in steen en hout beeldhouwen, maar vanaf 1956 werkte ze ook in brons.
<br/>Vóór de Tweede Wereldoorlog behoorde Barbara Hepworth al tot de internationale avant-garde. Zoals veel kunstenaars in de jaren dertig van de vorige eeuw, verruilde Barbara Hepworth langzamerhand de figuratieve voorstellingen voor zuiver abstracte vormen. Zij ontwikkelde op die manier een onmiskenbaar eigen handschrift, van veelal uit aan de natuur ontleende vormen - soms figuratief en soms abstract - die van grote betekenis voor de moderne beeldhouwkunst zijn geworden. 
<br/>In de jaren vijftig en zestig was haar werk te zien te zien op vele tentoonstellingen. Ook ontving ze wereldwijd grote, internationale prijzen en opdrachten.
<br/>In Nederland is schitterend werk van haar te bewonderen in het Rietveldpaviljoen<sup> 1)</sup> in het '''Kröller-Müller Museum''' te Otterlo. Ook in België is werk van haar opgesteld in het '''Beeldenpark van Middelheim''', en als een zeer belangrijk museum geldt zeker het '''Barbara Hepworth Museum''' in St. Ives, in zuid-oost Engeland, waar heel veel werk van haar te zien is.


==Beginperiode==
Barbara Hepworth studeerde aan de '''Leeds School of Art''' en aan het '''Royal College of Art''' in Londen. Ook studeerde ze in Italië. Tijdens haar opleiding in Leeds maakte ze kennis met de later zo beroemd geworden beeldhouwer [[Henry Moore]].
<br/>Na haar opleiding was ze samen met de kunstenaars Henry Moore en John Piper één van de leden van de '''Seven and Five Society'''. Deze groep was aanvankelijk nog vrij traditioneel en conservatief, en was er niet direct op uit om een nieuwe richting in te slaan. Integendeel, zij hadden juist het gevoel, dat er te snel en op te veel gebieden aan vernieuwing werd gedaan. Toen echter in 1924 de kunstenaar [[Ben Nicholson]] - een van de pioniers van de abstracte kunst in het Verenigd Koninkrijk –  zich bij de groep aansloot, volgden al snel Barbara Hepworth en Henry Moore zijn richting. Samen namen zij daarna de teugels in handen en werkten ze de non-modernisten eruit.
==Internationale kunstwereld==
Barbara Hepworth ontwikkelde zich geleidelijk aan tot één van de leidende figuren van een nieuwe generatie beeldhouwers die hun sculpturen rechtstreeks uit steen en hout hakten. In de jaren dertig maakte ze haar entree in de internationale kunstwereld en kwam ze in aanraking met het werk van [[Pablo Picasso]], [[Georges Braque]], [[Jean Arp]] en [[Constantin Brancusi]]. Onder invloed van deze kunstenaars werd haar werk steeds abstracter. Vanaf die tijd ook ontstonden Hepworth’s karakteristieke organische vormen, waarin de massa wordt doorboord door cirkels of ovalen en de ruimte meespeelt in het beeld.
<br/>Sculpturen van hout, marmer en brons; alles wat zij maakte was zeer bijzonder door de ongelooflijke vakmanschap waarmee ze te werk ging. Haar werken zijn homogeen, soms primitief, religieus geïnspireerd en gepassioneerd. Naast vele kleinere sculpturen heeft Hepworth ook een aantal monumentale werken op haar naam staan.
<br/>In 1932 trad Barbara Hepworth toe tot de ''Abstraction-Création'' - een in 1931 in Parijs opgerichte internationale groep kunstenaars - die van groot belang is geweest voor de ontwikkeling van de moderne kunst.
==Persoonlijk leven==                                                                                     
Barbara Hepworth is twee keer getrouwd geweest. Het eerste huwelijk was met de beeldhouwer [[John Skeaping]].
<br/>In 1934 kreeg ze een drieling: Rachel, Sarah en Simon. Rachel en Simon werden ook kunstenaar. Haar eerder geboren zoon Paul, kwam in 1953 om bij een vliegtuigongeluk, in dienst van van de Royal Air Force in Thailand. Een gedenkteken voor hem, '''Madonna en Kind''', van Barbara Hepworth werd voor hem opgericht in de parochiekerk van St Ives.
<br/>Haar tweede huwelijk was in 1938 met de schilder Ben Nicholson. In 1951 maakte een scheiding een eind aan dit huwelijk.
<br/>Barbara Hepworth ging - bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 - eerst in Cornwall wonen met haar man Ben Nicholson en hun jonge gezin. Ze woonde en werkte later in de Trewynstudio in St. Ives - nu het Barbara Hepworth Museum - van 1949 tot aan haar dood in 1975. <br/>In 1965 werd zij benoemd tot '''Officier in de Orde van het Britse Rijk''' en later werd zij bevorderd tot '''Dame Commandeur''' . Zij mocht zich voortaan '''Dame Barbara Hepworth''' noemen.
<br/>Barbara Hepworth is op 72-jarige leeftijd omgekomen bij een brand 's nachts in haar atelier in St Ives in Cornwall. Zij was al geruime tijd ziek. Zij had kanker en last van een nooit geheel herstelde gebroken heup. Dit bezorged haar veel pijn, die zij met alcohol bestreed. Een sigaret was waarschijnlijk de oorzaak van de brand.
Barbara Hepworth is begraven in Longstone Cemetery (Carbis Bay). Een eenvoudige leistenen  grafsteen markeert de plek waar zij begraven ligt. 
<br/>Haar atelier en haar woonhuis vormen tegenwoordig het '''Barbara Hepworth Museum and Sculpture Garden.
'''


==Barbara Hepworth Museum in St. Ives==
In 1976 werd in St. Ives in Cornwall door haar familie het Barbara Hepworth Museum geopend. Dit gebeurde volgens haar laatste wens, zoals vastgelegd in haar testament.Haar wens om haar huis, het atelier en de tuin als een soort museum van haar werk in te richten, werd op die manier na haar dood bewaarheid.
<br/>Het museum is eigendom van en wordt sinds 1980 gerund door ( Gallery ) Tate<sup> 2)</sup> . Het bevat de grootste groep werken van Hepworth, die permanent worden tentoongesteld in de Trewyn Studio en de tuin waar ze woonde en werkte van 1949 tot aan haar dood in 1975, als een geschenk van haar aan Engeland.
<br/>Een bezoek aan het Barbara Hepworth Museum en de bijbehorende Beeldentuin is een unieke ervaring, die een goed en overzichtelijk inzicht in het werk van één van Engelands meest belangrijke twintigste-eeuwse kunstenaars biedt. Sculpturen in brons, steen en hout worden  in het museum en de tuin tentoongesteld, samen met schilderijen, tekeningen en archiefmateriaal.
==Openluchtmuseum voor beeldhouwkunst Middelheim==
Het [[Openluchtmuseum voor beeldhouwkunst Middelheim]] bij Antwerpen is een beeldenpark van bijna 30 hectare, waar werk van internationale beeldhouwers staat opgesteld. Naast werk van Barbara Hepworth, is er ook werk te vinden van [[Auguste Rodin]], [[Henry Moore]], [[Ossip Zadkine]] en vele andere bekende beeldhouwers.


==Kröller-Müller Museum in Otterlo==
[[Afbeelding:Rietveldpaviljoen.jpg|thumb|275px|left|Rietveldpaviljoen in het  Kröller-Müller Museum]]
[[Afbeelding:Barbara Hepworth (AA).jpg|thumb|150px|right|Sculptuur van Barbara Hepworth in het Rietveldpaviljoen, Kröller-Müller Museum, Otterlo]]
[[Afbeelding:Barbara Hepworth (3).jpg|thumb|160px|left|Sculptuur]]
[[Afbeelding:Barbara Hepworth (2).jpg|thumb|160px|right|Sculptuur]]
In het Kröller-Müller Museum in Otterlo, is in het Rietveldpaviljoen een rijke collectie bronzen beelden van Barbara Hepworth aanwezig, die permanent door iedereen is te bezichtigen.
<br/>Vijftig jaar na Barbara Hepworth's laatste grote tentoonstelling in het Kröller-Müller Museum - waarbij de presentatie van haar bronzen beelden het hoogtepunt was - eert het Kröller-Müller Museum haar in de winter van 2015 - 2016, met een grote overzichtstentoonstelling die als titel voert:
:::::::::::'''Sculpture for a Modern World'''
Deze grote tentoonstelling wordt georganiseerd door '''Tate Britain''' in samenwerking met het '''Kröller-Müller Museum''' en het '''Arp Museum Bahnhof Rolandseck'''. 
<br/>Het Rietveldpaviljoen maakt als ‘buitenzaal’ deel uit van deze tentoonstelling. De rest van de expositie - waaronder ook schilderijen en tekeningen van haar - is binnen in de zalen van het museum opgesteld.
<br/>Deze overzichtstentoonstelling schetst Hepworth’s ontwikkeling van de bescheiden stenen sculpturen uit haar jonge jaren, tot de ambitieuze, latere bronzen beelden. Ook zijn
er minder bekende werken van haar te zien.


:::::::::'''De tentoonstelling is op 28 november 2015 geopend'''
::::::::::::'''en loopt tot 17 april 2016.'''
{{Bron|bronvermelding=
{{References}}
:*<sup> 1)</sup> In 1889 bood '''Henry Tate''' - een industrieel die zijn fortuin had gemaakt in de suikerindustrie - zijn collectie van Britse kunst aan de ''National Gallery'' te Londen. Die hadden daar geen ruimte voor, zodat werd besloten een galerie te openen, geheel gewijd aan de Britse kunst. Deze galerij zou niet alleen de schenking van Henry Tate gaan huisvesten maar ook de collecties werken van ''andere'' Britse kunstenaars. Op dit moment herbergt Tate op een paar locaties niet alleen de nationale collectie van Britse kunst vanaf 1500 tot heden, maar ook internationale moderne en hedendaagse kunst, met een permanente expositie van werken van Barbara Hepworth.
::Tate heeft twee vestigingen in Londen, een in Liverpool en een in St. Ives.
:*<sup> 2)</sup> '''Gerard Thomas (Gerrit) Rietveld''' ( 24 juni 1888 – 25 juni 1964) was een Nederlands architect en meubelontwerper, die ook grafisch werk maakte. Gerrit Rietveld werd vooral bekend als lid van ''De Stijl'' en als pionier van het ''Nieuwe Bouwen''.
::Gerrit Rietveld ontwierp in 1955 het paviljoen voor de 3<sup> e</sup> internationale beeldententoonstelling in ''Park Sonsbeek'' in Arnhem. Daarna is het paviljoen afgebroken en in de jaren '60 gereconstrueerd in de beeldentuin van het Kröller-Müller Museum als eerbetoon aan Gerrit Rietveld.
::Wegens terugkerende problemen bij het onderhoud van het paviljoen, is dit geheel gedemonteerd en op basis van de bouwtekeningen uit 1965 opnieuw opgebouwd.


[[Categorie: Moderne kunst]]
[[Categorie: Beeldende kunst]]
[[Categorie: Beeldhouwkunst]]
[[Categorie: Schilderkunst]]
[[Categorie: Brits beeldhouwer]]}}
==Link==
:*https://www.youtube.com/watch?v=Qt9zRz-Jguc | Figures in a Landscape op YouTube   






:*https://www.youtube.com/watch?v=Qt9zRz-Jguc|Figures in a Landscape   




Versie van 17 feb 2016 16:50

Tegeltableau met wijzerplaat

Het Nederlands Tegelmuseum in Otterlo bezit een van de grootste verzamelingen Nederlandse wandtegels en tegeltableaus. In de verzameling bevinden zich behalve losse tegels ook tegelvelden en grote, veelkleurige voorstellingen.
In één van de zalen van het museum is bijvoorbeeld een monumentale wijzerplaat van een groot uurwerk aanwezig, uitgevoerd in keramische tegels. Het tegeltableau is een uitzonderlijk voorbeeld van de monumentale toepassingen van tegels en bouwkeramiek in de periode 1900-1940.
De klok - waarvan de wijzerplaat uit 50 tegels bestaat - werd vervaardigd door de vermaarde aardewerkfabriek Porceleyne Fles in Delft, bekend van het Delfts blauw aardewerk, en nu getooid met de naam: Koninklijke Porceleyne Fles-Royal Delft.

Bijzonderheden van het tegeltableau

De nu in het Nederlands Tegelmuseum aanwezige, zeldzame klok werd in de jaren 1917-1919 vervaardigd in opdracht van de bank Mees-Pierson & Co voor het trappenhuis in het bankgebouw Herengracht 206-214 in Amsterdam, maar is er bij latere moderniseringen weer afgehaald. Het gebouw is namelijk in de loop der jaren sterk gemoderniseerd.
Vanwege de overeenkomsten met de tegeltableaus op de Beurs van Berlage werd het ontwerp van het tegeltableau aanvankelijk toegeschreven aan Hendrik Petrus Berlage, maar uit nader onderzoek is gebleken dat een tijdgenoot van Berlage de ontwerper hiervan moet zijn geweest, namelijk de architect A.D.N. van Gendt.
Het tegeltableau weegt in zijn geheel 150 kilo en heeft een hoogte van 1640 mm, een breedte van1645 mm en een dikte van 35 mm.
De tegels van het tableau zijn niet vierkant maar volgen de lijnen van de kleurvlakken. Ook zijn de tegels in reliëf uitgevoerd, waarbij de kleurvlakken door reliëflijnen worden begrensd. Opmerkelijk is, dat op de wijzerplaat van de klok opschriften in het Latijn zijn aangebracht met de volgende ( vermanende ) teksten:
CARPE DIEM.FUGIT IRREPARABILE TEMPUS :
::::::Pluk de dag. De tijd vervliegt onherroepelijk.
Wat dat betreft, is de klok in goed gezelschap. Op de tegeltableaus op de toren van de Beurs van Berlage valt te lezen: br//>:::::::Beidt uw tijd en:
:::::::Duur uw uur
dus vermaningen zoals je die op een klok mag verwachten.
In vroeger dagen was men ook al bezig met dit soort zaken. Op de zonnewijzers – die vooral in Zuid-Frankrijk zijn te vinden – staan bijvoorbeeld ook vaak van die vermanende en opwekkende teksten en boodschappen voor de langskomende reiziger, als:
:::::::Maak voort, want het is later dan je denk! of:
:::::Gegroet reiziger, let op de tijd!













Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.
Simeon ten Holt

Afbeelding gewenst

Algemene informatie
Volledige naam Simeon ten Holt
Geboren 24 januari 1923, Bergen ( Noord-Holland )
Overleden 25 november 2012, Alkmaar
Nationaliteit Nederlandse
Beroep Componist, pianist, docent
rel=nofollow

Simeon ten Holt (24 januari 1923 – Alkmaar, 25 november 2012)

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Gebruiker:Franciscus/kladblok_2&oldid=188452"