Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Krijgsgevangenenkamp Göttingen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(+) |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
In juli 1915 waren er circa 1.125 gevangenen in dit kamp. In maart 1917 was dit opgelopen tot circa 2.300; de meesten van hen waren Vlamingen.<ref>http://www.ablhistoryforum.be/viewtopic.php?t=1376</ref> | In juli 1915 waren er circa 1.125 gevangenen in dit kamp. In maart 1917 was dit opgelopen tot circa 2.300; de meesten van hen waren Vlamingen.<ref>http://www.ablhistoryforum.be/viewtopic.php?t=1376</ref> | ||
De Duitse regering had hiermee het doel te profiteren van de conflicten tussen Vlamingen en Walen in België door een splitsing van België te bevorderen. | De Duitse regering had hiermee het doel te profiteren van de conflicten tussen Vlamingen en Walen in België door een splitsing van België te bevorderen. Reeds op 16 februari 1915 had het Duitse ministerie van oorlog beslist de krijgsgevangenen van Vlaamse oorsprong af te zonderen van de anderen. Toch werd deze scheiding niet systematisch doorgevoerd. In Göttingen en Altengrabow was dit wel het geval.<ref name=Elia>H.J. Elias, ''Vijfentwintig jaar Vlaamse Beweging''. De Nederlandsche Boekhandel, Antwerpen 1969-1972. p. 91. op [http://www.dbnl.org/tekst/elia002vijf01_01/elia002vijf01_01_0013.php dbnl.org]</ref> | ||
Anderzijds dachten ''Vlaams activisten'' hun doel, de Vlaamse ontvoogding, te kunnen bereiken door samen te werken met de Duitsers. In het gevangenenkamp te Göttingen was een zeer actieve kern van activisten. Zij stonden in contact met vertegenwoordigers van de [[Raad van Vlaanderen]]. | Anderzijds dachten ''Vlaams activisten'' hun doel, de Vlaamse ontvoogding, te kunnen bereiken door samen te werken met de Duitsers. In het gevangenenkamp te Göttingen was een zeer actieve kern van activisten. Zij stonden in contact met vertegenwoordigers van de [[Raad van Vlaanderen]]. Vanuit Göttingen verscheen een Vlaams blaadje, ''Onze Taal'', dat in de handen kwam van de activisten, met Godfried Rooms als hoofdredacteur.<ref name=Elia/> | ||
Na de oorlog moesten een aantal | [[August Borms]] was meermaals op bezoek in het gevangenenkamp te Göttingen. Tegen juli 1918 stelde hij vast dat het Vlaamse leven in het gevangenenkamp achteruit gingen.<ref name=Elia/> | ||
Na de oorlog moesten een aantal activisten zich verantwoorden voor een militaire rechtbank. Voor 101 Vlaamse militairen werd een dossier aangelegd. 35 van hen moesten verschijnen voor de krijgsraad; slechts 26 werden veroordeeld. De rest werd buiten vervolging gesteld of vrijgesproken. | |||
==Bronnen== | ==Bronnen== | ||
Versie van 4 dec 2015 01:14
Het Krijgsgevangenenkamp te Göttingen was een krijgsgevangenenkamp dat in de Eerste Wereldoorlog vooral bedoeld was voor Vlaamse letterkundigen en intellectuelen.
In juli 1915 waren er circa 1.125 gevangenen in dit kamp. In maart 1917 was dit opgelopen tot circa 2.300; de meesten van hen waren Vlamingen.[1]
De Duitse regering had hiermee het doel te profiteren van de conflicten tussen Vlamingen en Walen in België door een splitsing van België te bevorderen. Reeds op 16 februari 1915 had het Duitse ministerie van oorlog beslist de krijgsgevangenen van Vlaamse oorsprong af te zonderen van de anderen. Toch werd deze scheiding niet systematisch doorgevoerd. In Göttingen en Altengrabow was dit wel het geval.[2]
Anderzijds dachten Vlaams activisten hun doel, de Vlaamse ontvoogding, te kunnen bereiken door samen te werken met de Duitsers. In het gevangenenkamp te Göttingen was een zeer actieve kern van activisten. Zij stonden in contact met vertegenwoordigers van de Raad van Vlaanderen. Vanuit Göttingen verscheen een Vlaams blaadje, Onze Taal, dat in de handen kwam van de activisten, met Godfried Rooms als hoofdredacteur.[2]
August Borms was meermaals op bezoek in het gevangenenkamp te Göttingen. Tegen juli 1918 stelde hij vast dat het Vlaamse leven in het gevangenenkamp achteruit gingen.[2]
Na de oorlog moesten een aantal activisten zich verantwoorden voor een militaire rechtbank. Voor 101 Vlaamse militairen werd een dossier aangelegd. 35 van hen moesten verschijnen voor de krijgsraad; slechts 26 werden veroordeeld. De rest werd buiten vervolging gesteld of vrijgesproken.
Bronnen
- Wetenschappelijke Tijdingen, jg. 70, nr. 4 (2011), De strafrechterlijke repressie van het Vlaams activisme tijdens de Eerste Wereldoorlog in de Duitse krijgsgevangenenkampen (november 1918 tot juli 1925), http://www.wt.be/index.php/wt/article/view/6915/1339
- Cartl Stange, Het Gevangenenkamp te Göttingen, Hofer, 1917, 69 pagina’s. Op google books
Verwijzingen
