Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Brainclinics: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Onderzoeksinstituut_Brainclinics&oldid=41862207) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2: | Regel 2: | ||
== Referenties == | == Referenties == | ||
{{References}} | |||
{{nocat | {{nocat}} |
Versie van 30 okt 2014 16:20
Onderzoeksinstituut Brainclinics is opgericht in 2001 door Dr. Martijn Arns en richt zich op toegepast wetenschappelijk onderzoek op het gebied van hersenonderzoek, slaap, neuromodulatie, ADHD en depressie. De gebruikte onderzoeksmethoden variëren van hersenscan technieken zoals Elektro-encefalografie and QEEG, Event-related potential (ERPs), Transcraniële magnetische stimulatie (TMS) and Neuropsychologie. Onderzoeksinstituut Brainclinics is met name bekend om haar onderzoek naar de rol van slaap bij ADHD [1] [2] en onderzoek naar de toepassing van Neurofeedback bij de behandeling van ADHD [3] [4].
Referenties
- º Arns, M. (2013). [The role of sleep in ADHD: Possibilities for prevention of ADHD?]. Tijdschrift Voor Psychiatrie, 55(10), 773-82.
- º http://www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/assets/articles/TvP13-10_p773-782.pdf
- º Arns, M., de Ridder, S., Strehl, U., Breteler, M., & Coenen, A. (2009). Efficacy of neurofeedback treatment in ADHD: The effects on inattention, impulsivity and hyperactivity: A meta-analysis. Clinical EEG and Neuroscience, 40(3), 180-9
- º Arns, M., Heinrich, H., & Strehl, U. (2013). Evaluation of neurofeedback in ADHD: The long and winding road. Biological Psychology. doi:10.1016/j.biopsycho.2013.11.013