Mikve

Het mikwe (Hebreeuws מִקְוֶה, Hebreeuws meervoud: mikwaot מִקְוֶוֹת of מִקְוָאות, ook als mikwes) is een bad dat in het jodendom gebruikt wordt voor rituele reiniging door volledige onderdompeling. Het woord wordt zowel gebruikt voor de badinrichting als voor de onderdompeling zelf.

Het woord is afgeleid van het werkwoord קוה samenstromen). Het water van een mikwe is bij voorkeur levend water, wat betekent dat het water niet zomaar een staande waterhoeveelheid is, maar dat er een constante toevoer van vers water is, bijvoorbeeld door grondwater of door een bron. Vroeger hoorde bij elke joodse gemeente een mikwe.

Voorschriften

Het voorschrift om zich door onderdompeling te reinigen, staat in de Thora. Nadat men zich volledig in water had ondergedompeld, bleef men tot de avond onrein. (Leviticus 15:5) Het doel van de mikwe is niet de hygiëne, maar rituele reinheid.

Situaties die rituele onreinheid konden veroorzaken, waren onder andere: het aanraken van een overleden persoon of een dierlijk kadaver, het verliezen van lichaamsvloeistoffen, menstruatie, de geboorte van een kind, enz.

Ook bij een bekering tot het orthodoxe, conservatieve of liberale jodendom is de mikwe zowel voor mannen als voor vrouwen een voorwaarde. Volgens sommigen zou de christelijke doop hiervan zijn afgeleid.