Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Robert Maistriau: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(kleine toevoegingen, paar correcties)
(+wat Nederlandstalige bronnen en links)
Regel 53: Regel 53:
In [[1942]] werd hij een staflid van [[Groep G]]. Hij had een aandeel aan het organiseren van de weerstandsbeweging [[Groep G]] en zorgde voor de rekrutering over het hele land.
In [[1942]] werd hij een staflid van [[Groep G]]. Hij had een aandeel aan het organiseren van de weerstandsbeweging [[Groep G]] en zorgde voor de rekrutering over het hele land.


Op 19 april 1943 was hij één van de drie jonge verzetsstrijders die er samen in slaagden het twintigste konvooi waarmee de joden vanuit [[Mechelen]] naar [[Auschwitz]] werden gedeporteerd voor een tijd stop te zetten tussen [[Boortmeerbeek]] en [[Wespelaar]], waardoor vijftien personen konden ontsnappen. Zijn vriend [[Youra Livchitz]] had hem en [[Jean Franklemon]] ervan overtuigd om aan deze actie deel te nemen. De volgende dag werd Robert bijna gearresteerd, maar omdat hij werd gewaarschuwd door een buurman, kon hij zich verstoppen in de bossen.
Op 19 april 1943 was hij één van de drie jonge verzetsstrijders die er samen in slaagden het twintigste konvooi waarmee de joden vanuit [[Mechelen]] naar [[Auschwitz]] werden gedeporteerd voor een tijd stop te zetten tussen [[Boortmeerbeek]] en [[Wespelaar]], waardoor vijftien personen konden ontsnappen. In totaal 231 joden konden hierdoor ontkomen uit de handen van de nazi’s.<ref>{{ts.|Gazet van Antwerpen}}, 2 oktober 2008, [http://www.gva.be/nieuws/binnenland/verzetsleider-die-trein-naar-auschwitz-tegenhield-overleden.aspx Verzetsleider die trein naar Auschwitz tegenhield, overleden]</ref>
 
Zijn vriend [[Youra Livchitz]] had hem en [[Jean Franklemon]] ervan overtuigd om aan deze actie deel te nemen. De volgende dag werd Robert bijna gearresteerd, maar omdat hij werd gewaarschuwd door een buurman, kon hij zich verstoppen in de bossen.


Robert Maistriau nam ook deel aan de actie van 15 januari 1944 die men „La Grande Coupure” ging noemen, waardoor België vrijwel volledig zonder stroom werd gezet en die een beslissende slag toebracht aan de Duitse industrie in het [[Roergebied]].
Robert Maistriau nam ook deel aan de actie van 15 januari 1944 die men „La Grande Coupure” ging noemen, waardoor België vrijwel volledig zonder stroom werd gezet en die een beslissende slag toebracht aan de Duitse industrie in het [[Roergebied]].
Regel 61: Regel 63:
Opnieuw ging hij aan het werk bij Groep G, en coördineerde vooral de leden in de Belgische Ardennen.
Opnieuw ging hij aan het werk bij Groep G, en coördineerde vooral de leden in de Belgische Ardennen.


Op 21 maart 1944 werd hij terug vastgenomen, en deze keer naar het [[Fort van Breendonk]] gebracht, vanwaar hij werd overgebracht naar [[Buchenwald]], waar hij dertien maanden bleef. Begin april was hij ''in transit'' in [[Ellrich]] en [[Harzungen]], bijkampen van het concentratiekamp Dora<ref>[http://www.ulb.ac.be/ulb/actualite/nouveau-dhc/docs/maistriau.pdf ULB - Robert Maistriau]</ref> en werd daarna overgebracht naar [[Bergen-Belsen]]. Daar was hij tot het kamp op 15 april 1945 werd bevrijd door de Engelsen. Hij werd op een Engelse legervrachtwagen naar [[Turnhout]] gebracht.<ref name="Schreiber">Marion Schreiber, Rebelles silencieux, éditions Lannoo, 2000 - 316 pages</ref><ref>[http://www.mrax.be/spip.php?article697 MRAX.be]</ref>
Op 21 maart 1944 werd hij terug vastgenomen, en deze keer naar het [[Fort van Breendonk]] gebracht, vanwaar hij werd overgebracht naar [[Buchenwald]], waar hij dertien maanden bleef. Begin april was hij ''in transit'' in [[Ellrich]] en [[Harzungen]], bijkampen van het concentratiekamp Dora<ref>[http://www.ulb.ac.be/ulb/actualite/nouveau-dhc/docs/maistriau.pdf ULB - Robert Maistriau]</ref> en werd daarna overgebracht naar [[Bergen-Belsen]]. Daar was hij tot het kamp op 15 april 1945 werd bevrijd door de Engelsen. Hij werd op een Engelse legervrachtwagen naar [[Turnhout]] gebracht.<ref name="Schreiber">{{Aut|Marion Schreiber}}, ''Stille rebellen'', Uitgeverij Atlas, 2001</ref><ref>[http://www.mrax.be/spip.php?article697 MRAX.be]</ref>


===Na de oorlog===
===Na de oorlog===
Regel 72: Regel 74:
* [[2005]]: Doctor ''honoris causa'' aan de [[Université libre de Bruxelles]]
* [[2005]]: Doctor ''honoris causa'' aan de [[Université libre de Bruxelles]]
* [[2008]]: een maand voor zijn overlijden werd hij erkend als ereburger van de stad [[Sint-Lambrechts-Woluwe]].
* [[2008]]: een maand voor zijn overlijden werd hij erkend als ereburger van de stad [[Sint-Lambrechts-Woluwe]].
* [[2009]]: Plechtige herdenkingsplechtigheid te Boortmeerbeek<ref>{{ts.|[[Joods Actueel]]}}, 13 mei 2009, [http://joodsactueel.be/2009/05/13/beluister-boortmeerbeek-opmerkelijke-hulde-aan-persoon-leven-en-werk-van-robert-maistriau-een-rechtvaardige-is-van-ons-heengegaan/ Boortmeerbeek in memoriam Robert Maistriau]</ref>
* 10 december 2008: de school ''„Parc Malou – Robert Maistriau”'' werd plechtig geopend in [[Sint-Lambrechts-Woluwe]]<ref>{{Aut|Christian Laporte}}, in: {{ts.|La Libre Belgique]], 11 december 2008, [http://www.lalibre.be/actu/bruxelles/article/466974/robert-maistriau-serait-tres-fier-de-son-ecole.html ''Robert Maistriau serait très fier de son école'']</ref>
* 10 december 2008: de school ''„Parc Malou – Robert Maistriau”'' werd plechtig geopend in [[Sint-Lambrechts-Woluwe]]<ref>{{Aut|Christian Laporte}}, in: {{ts.|La Libre Belgique]], 11 december 2008, [http://www.lalibre.be/actu/bruxelles/article/466974/robert-maistriau-serait-tres-fier-de-son-ecole.html ''Robert Maistriau serait très fier de son école'']</ref>
* [[2011]]: de school van „Bois-Fleuri” te Feshi ([[Democratische Republiek Congo]]) krijgt ook de naam van Robert Maistriau<ref>{{fr}} Centre communautaire laïc juif, [http://www.cclj.be/article/3/3045 l’œuvre de papa Maistriau revit au Congo]</ref>
* [[2011]]: de school van „Bois-Fleuri” te Feshi ([[Democratische Republiek Congo]]) krijgt ook de naam van Robert Maistriau<ref>{{fr}} Centre communautaire laïc juif, [http://www.cclj.be/article/3/3045 l’œuvre de papa Maistriau revit au Congo]</ref>


==Bibliografie==
==Bibliografie==
* {{Aut|Marion Schreiber}}, ''Rebelles silencieux'', Lannoo, Tielt, 2000. 316 bladzijden
* {{Aut|Marion Schreiber}}, ''Stille rebellen'', Uitgeverij Atlas, 2001, 339 bladzijden.<br/>''Rebelles silencieux'', Lannoo, Tielt, 2000. 316 blz.
* {{Aut|Simon Gonowski}}, ''l’Enfant du XX<sup>e</sup> convoi'', éditions Luc Pire, 2002, 192 bladzijden
* {{Aut|Simon Gonowski}}, ''l’Enfant du XX<sup>e</sup> convoi'', éditions Luc Pire, 2002, 192 blz.
* {{Aut|Maxime Steinberg, Laurence Schram}}, ''Transport XX Malines-Auschwitz'', Joods Museum van Deportatie en Verzet, 2008, 63 bladzijden {{ISBN|9789054874775}}
* {{Aut|Maxime Steinberg, Laurence Schram}}, ''Transport XX Malines-Auschwitz'', Joods Museum van Deportatie en Verzet, 2008, 63 blz. {{ISBN|9789054874775}}


== Zie ook ==
== Zie ook ==
Regel 85: Regel 88:
* [[vrije Universiteit Brussel]]
* [[vrije Universiteit Brussel]]


==Verwijzingen==
==Bronnen, weblinks en verwijzingen==
* {{Aut|Jan Hertogen}}, 30 september 2008, [http://www.indymedia.be/index.html%3Fq=node%252F29662.html ''Meesterbevrijder Maistriau overleden''], op Indymedia.be
* {{Aut|Douglas De Coninck}}, in: {{ts.|De Morgen}}, 29 januari 2005, [http://www.getuigen.be/Getuigenis/3den/De-Coninck-Douglas/tkst.htm ''Maistriau Robert''] op Getuigen.be
* [http://users.telenet.be/holocaust.bmb/ned/Maistriau.htm ''Robert Maistriau''] Samengesteld aan de hand van fragmenten uit het boek ''Stille rebellen''
 
<references/>
<references/>


{{DEFAULTSORT:Maistriau, Robert}}
{{DEFAULTSORT:Maistriau, Robert}}
[[Categorie: Belgische weerstand]]
[[Categorie: Belgische weerstand]]
[[Categorie: Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie: Rechtvaardige onder de Volkeren]]
[[Categorie: Rechtvaardige onder de Volkeren]]
[[Categorie: Geboren in 1921]]
[[Categorie: Geboren in 1921]]
[[Categorie: Overleden in 2008]]
[[Categorie: Overleden in 2008]]

Versie van 25 apr 2013 11:12

rel=nofollow

Robert Maistriau, geboren te Elsene (Brussel) op 13 maart 1921 en overleden te Sint-Lambrechts-WOluwe op 26 september 2008, is een held van de Belgische Weersand gedurende de Tweede Wereldoorlog. Hij nam in 1943 als lid van de staf van Groep G deel aan de actie tegen het twintigste convooi waarmee de joden vanuit België naar Auschwitz werden gedeporteerd. In 1994 kreeg hij van het Yad Vashem-instituut de erkenning als Rechtvaardige onder de Volkeren.[1][2][3]

Biographie

Robert Maistriau werd geboren op 13 maart te Elsene (Brussel). Zijn vader, een militair arts die op het einde van de Eerste Wereldoorlog generaal werd, voedde hem op met een afkeer tegen de Duitsers. Hij vertelde zijn zoon dat hij Duits moest leren omdat dat de taal van onze vijanden is.

In 1939 schreef Robert zich in aan de faculteit geneeskunde van de Vrije Universiteit Brussel.

Actie bij de weerstand

In 1942 werd hij een staflid van Groep G. Hij had een aandeel aan het organiseren van de weerstandsbeweging Groep G en zorgde voor de rekrutering over het hele land.

Op 19 april 1943 was hij één van de drie jonge verzetsstrijders die er samen in slaagden het twintigste konvooi waarmee de joden vanuit Mechelen naar Auschwitz werden gedeporteerd voor een tijd stop te zetten tussen Boortmeerbeek en Wespelaar, waardoor vijftien personen konden ontsnappen. In totaal 231 joden konden hierdoor ontkomen uit de handen van de nazi’s.[4]

Zijn vriend Youra Livchitz had hem en Jean Franklemon ervan overtuigd om aan deze actie deel te nemen. De volgende dag werd Robert bijna gearresteerd, maar omdat hij werd gewaarschuwd door een buurman, kon hij zich verstoppen in de bossen.

Robert Maistriau nam ook deel aan de actie van 15 januari 1944 die men „La Grande Coupure” ging noemen, waardoor België vrijwel volledig zonder stroom werd gezet en die een beslissende slag toebracht aan de Duitse industrie in het Roergebied.

De volgende dag werd hij vastgenomen, maar toen men hem zonder bewaking in een hotel zette, slaagde hij erin te ontsnappen. Hij ontkwam te voet en per trein naar Chiny in Frankrijk.

Opnieuw ging hij aan het werk bij Groep G, en coördineerde vooral de leden in de Belgische Ardennen.

Op 21 maart 1944 werd hij terug vastgenomen, en deze keer naar het Fort van Breendonk gebracht, vanwaar hij werd overgebracht naar Buchenwald, waar hij dertien maanden bleef. Begin april was hij in transit in Ellrich en Harzungen, bijkampen van het concentratiekamp Dora[5] en werd daarna overgebracht naar Bergen-Belsen. Daar was hij tot het kamp op 15 april 1945 werd bevrijd door de Engelsen. Hij werd op een Engelse legervrachtwagen naar Turnhout gebracht.[6][7]

Na de oorlog

In september 1945 ging hij aan de slag bij de Staatsveiligheid. Een van zijn eerste taken was de administratieve liquidatie van Groep G. In 1946 werd hij in Parijs welkom geheten door generaal de Gaulle.

Jaren later, in 1970, vertrok hij naar Belgisch Congo en vestigde zich in Feshi, 200 kilometer van Kikwit. Hij bleef er gedurende 40 jaar. Aanvankelijk startte hij een veehouderij-onderneming, later beboste hij een droog gebied van 200 hectare met zaaigoed uit de hele wereld. Zijn project droeg bij tot de ecologische, sociale en economische ontwikkeling van de regio. De „Robert Maistriau Foundation” (een Congolese vereniging zonder winstbejag), opgericht in maart 2011, zet zijn werk verder. Er werken 27 mensen en dankzij de vereniging kunnen tientallen gezinnen hun onderhoud verdienen.[8]

Erkenningen

Bibliografie

  • Marion Schreiber, Stille rebellen, Uitgeverij Atlas, 2001, 339 bladzijden.
    Rebelles silencieux, Lannoo, Tielt, 2000. 316 blz.
  • Simon Gonowski, l’Enfant du XXe convoi, éditions Luc Pire, 2002, 192 blz.
  • Maxime Steinberg, Laurence Schram, Transport XX Malines-Auschwitz, Joods Museum van Deportatie en Verzet, 2008, 63 blz. ISBN 9789054874775

Zie ook

Bronnen, weblinks en verwijzingen