Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

NBG 1951: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(geen kopie a.u.b.)
 
(beginnetje en uitlegje over de spelling)
Regel 1: Regel 1:
<!---
De '''NBG-vertaling''' of '''NBG 1951''' is een Bijbelvertaling die in [[1951]] werd uitgegeven door het [[Nederlands Bijbelgenootschap]].


Gelieve hier geen Wikipedia-kopie te kleven.
Tot het verschijnen van de Nieuwe Bijbelvertaling werd de NBG-vertaling dikwijls „de nieuwe vertaling” genoemd.


Er is materiaal genoeg voor een vers artikel.
==Spelling==
De NBG-vertaling gebruikte de spelling-Marchant, die in België in 1946 en in Nederland in 1947 officieel werd ingevoerd. In deze spelling was de mannelijke naamvals-''n'' (''ik zie den man'') niet meer verplicht, maar wel nog toegelaten. Hoewel de meesten deze n niet meer schreven, werd deze in de NBG-vertaling bewaard.<ref name=Taal>{{Aut|Jan W. de Vries, Roland Willemyns, Peter Burger}}, ''Het verhaal van een Taal, negen eeuwen Nederlands'', Prometheus Amsterdam, 1995, blz. 160</ref>


==Bronverwijzingen==
<references />


--->
{{beginnetje}}

Versie van 10 apr 2012 20:26

De NBG-vertaling of NBG 1951 is een Bijbelvertaling die in 1951 werd uitgegeven door het Nederlands Bijbelgenootschap.

Tot het verschijnen van de Nieuwe Bijbelvertaling werd de NBG-vertaling dikwijls „de nieuwe vertaling” genoemd.

Spelling

De NBG-vertaling gebruikte de spelling-Marchant, die in België in 1946 en in Nederland in 1947 officieel werd ingevoerd. In deze spelling was de mannelijke naamvals-n (ik zie den man) niet meer verplicht, maar wel nog toegelaten. Hoewel de meesten deze n niet meer schreven, werd deze in de NBG-vertaling bewaard.[1]

Bronverwijzingen

  1. º Jan W. de Vries, Roland Willemyns, Peter Burger, Het verhaal van een Taal, negen eeuwen Nederlands, Prometheus Amsterdam, 1995, blz. 160
 
rel=nofollow