Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Dydja Berneman: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6: Regel 6:
In 1929 verhuisde hij naar Antwerpen, waar reeds een van zijn broers woonde. Twee jaar later keerde hij terug naar [[Polen]] om zijn [[dienstplicht]] te vervullen. In 1936 wilde hij via Antwerpen naar [[Palestina]] emigreren, maar door financiële en politieke redenen strandde hij in Antwerpen waar hij werkte als diamantkliever.
In 1929 verhuisde hij naar Antwerpen, waar reeds een van zijn broers woonde. Twee jaar later keerde hij terug naar [[Polen]] om zijn [[dienstplicht]] te vervullen. In 1936 wilde hij via Antwerpen naar [[Palestina]] emigreren, maar door financiële en politieke redenen strandde hij in Antwerpen waar hij werkte als diamantkliever.


Hij trouwde in maart 1941  met Mathilde Ginsberg. Het koppel verhuisde van Antwerpen naar Brussel in de hoop dat Joden daar minder zouden opvallen dan in Antwerpen. Berneman werkte er als kleermaker.  
Hij trouwde in maart 1941  met Mathilde Ginsberg. Het koppel verhuisde van Antwerpen naar Brussel in de hoop dat Joden daar voor de Duitse bezetter minder zouden opvallen dan in Antwerpen. Berneman werkte er als kleermaker.  


Berneman werd op straat gearresteerd door de [[Gestapo]] en overgebracht naar de [[Dossinkazerne]]. Berneman kende de verhalen over de concentratiekampen en toen hij op 19 april 1943 het [[Twintigste treinkonvooi]] werd gezet smokkelde hij een vijl mee. In de buurt van [[Tongeren]] ontsnapte hij via een luchtrooster uit de rijdende trein. Hij keerde terug naar Brussel en leefde de rest van de oorlog ondergedoken.  
Berneman werd op straat gearresteerd door de [[Gestapo]] en overgebracht naar de [[Dossinkazerne]]. Berneman kende de verhalen over de concentratiekampen en toen hij op 19 april 1943 het [[Twintigste treinkonvooi]] naar [[Auschwitz]] werd gedeporteerd smokkelde hij een vijl mee op de trein. In de buurt van [[Tongeren]] ontsnapte hij via een luchtrooster uit de rijdende trein. Hij keerde terug naar Brussel en leefde de rest van de oorlog ondergedoken.  


In 1945 keert de familie Berneman  terug naar Antwerpen waar hij opnieuw aan de slag ging in de diamantnijverheid. Zijn ouders, oudste broer Rachmiel en diens gezin, en zijn jongste broer Zelig worden in 1942 vanuit Kozienice naar het [[concentratiekamp]] [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz]] gedeporteerd en overleven de oorlog niet.
In 1945 keert de familie Berneman  terug naar Antwerpen waar hij opnieuw aan de slag ging in de diamantnijverheid. Zijn ouders, oudste broer Rachmiel en diens gezin, en zijn jongste broer Zelig worden in 1942 vanuit Kozienice naar het [[concentratiekamp]] [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz]] gedeporteerd en overleefden de oorlog niet.


Berneman sterft op 18 mei 1979 in Antwerpen. Zijn tweede dochter Simone trouwde met [[Marc Michiels]], die in 2012 met [[Mark Van den Wijngaert]] het boek 'Het XXste transport naar Auschwitz, de ongelijke strijd op leven en dood' publiceerde. De drie andere dochters van Berneman emigreerden, respectievelijk naar [[Israël]], [[Toronto]] en [[Lyon]].
Berneman sterft op 18 mei 1979 in Antwerpen. Zijn tweede dochter Simone trouwde met [[Marc Michiels]], die in 2012 met [[Mark Van den Wijngaert]] het boek 'Het XXste transport naar Auschwitz, de ongelijke strijd op leven en dood' publiceerde. De drie andere dochters van Berneman emigreerden, respectievelijk naar [[Israël]], [[Toronto]] en [[Lyon]].

Versie van 4 sep 2022 20:31

Dydja Berneman (Kozienice 7 mei 1911 - Antwerpen 18 mei 1979) was een [overlevende van de holocaust.[1][2]

Levensloop

Berneman werd geboren in Polen als middelste kind in een Joods gezin met 7 kinderen.

In 1929 verhuisde hij naar Antwerpen, waar reeds een van zijn broers woonde. Twee jaar later keerde hij terug naar Polen om zijn dienstplicht te vervullen. In 1936 wilde hij via Antwerpen naar Palestina emigreren, maar door financiële en politieke redenen strandde hij in Antwerpen waar hij werkte als diamantkliever.

Hij trouwde in maart 1941 met Mathilde Ginsberg. Het koppel verhuisde van Antwerpen naar Brussel in de hoop dat Joden daar voor de Duitse bezetter minder zouden opvallen dan in Antwerpen. Berneman werkte er als kleermaker.

Berneman werd op straat gearresteerd door de Gestapo en overgebracht naar de Dossinkazerne. Berneman kende de verhalen over de concentratiekampen en toen hij op 19 april 1943 het Twintigste treinkonvooi naar Auschwitz werd gedeporteerd smokkelde hij een vijl mee op de trein. In de buurt van Tongeren ontsnapte hij via een luchtrooster uit de rijdende trein. Hij keerde terug naar Brussel en leefde de rest van de oorlog ondergedoken.

In 1945 keert de familie Berneman terug naar Antwerpen waar hij opnieuw aan de slag ging in de diamantnijverheid. Zijn ouders, oudste broer Rachmiel en diens gezin, en zijn jongste broer Zelig worden in 1942 vanuit Kozienice naar het concentratiekamp Auschwitz gedeporteerd en overleefden de oorlog niet.

Berneman sterft op 18 mei 1979 in Antwerpen. Zijn tweede dochter Simone trouwde met Marc Michiels, die in 2012 met Mark Van den Wijngaert het boek 'Het XXste transport naar Auschwitz, de ongelijke strijd op leven en dood' publiceerde. De drie andere dochters van Berneman emigreerden, respectievelijk naar Israël, Toronto en Lyon.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow