Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Leo Pierey: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(LinkFix) |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
[[Bestand:LeoPierey.jpg|thumb]] | [[Bestand:LeoPierey.jpg|thumb]] | ||
'''Leo Pierey''' (* [[ | '''Leo Pierey''' (* [[Aken]], 1924) was in [[Limburg (Nederland)|Nederlands-Limburg]] bekend als regionaal historicus, en als bestuurder in de amateurmuziekwereld. In het dagelijks leven was hij bankdirecteur in Heerlen. Hij was de zoon van Hendrik Joseph (Jos) Piereij (Maastricht 1880 - Wittem 1935), notaris te Wittem, en Berta Maria Giani (Aachen 1992 - Wittem 1965), dochter van de Akense Bürgermeister [[Leonhard Giani|Leo Giani]]. Hij overleed in 2009 te Heerlen. | ||
Leo Pierey heeft met name over Wittem en omstreken gepubliceerd. In ruim 200 afleveringen beschreef hij in het lokale blad Partijdig de lokale geschiedenis. Daarnaast publiceerde hij in 60 afleveringen een geschiedenis van het bestuurdersgeslacht Merckelbach. Op uitnodiging schreef hij verder een geschiedenis van de Maastrichtse Sociëteit Cercle l'union. Samen met Harry (Henri) Piereij uit Weert (1931-2014) publiceerde hij een (nieuwe) stamboom van het geslacht Pierey/Piereij. | Leo Pierey heeft met name over Wittem en omstreken gepubliceerd. In ruim 200 afleveringen beschreef hij in het lokale blad Partijdig de lokale geschiedenis. Daarnaast publiceerde hij in 60 afleveringen een geschiedenis van het bestuurdersgeslacht Merckelbach. Op uitnodiging schreef hij verder een geschiedenis van de Maastrichtse Sociëteit Cercle l'union. Samen met Harry (Henri) Piereij uit Weert (1931-2014) publiceerde hij een (nieuwe) stamboom van het geslacht Pierey/Piereij. | ||
Versie van 22 mei 2020 09:31
Leo Pierey (* Aken, 1924) was in Nederlands-Limburg bekend als regionaal historicus, en als bestuurder in de amateurmuziekwereld. In het dagelijks leven was hij bankdirecteur in Heerlen. Hij was de zoon van Hendrik Joseph (Jos) Piereij (Maastricht 1880 - Wittem 1935), notaris te Wittem, en Berta Maria Giani (Aachen 1992 - Wittem 1965), dochter van de Akense Bürgermeister Leo Giani. Hij overleed in 2009 te Heerlen.
Leo Pierey heeft met name over Wittem en omstreken gepubliceerd. In ruim 200 afleveringen beschreef hij in het lokale blad Partijdig de lokale geschiedenis. Daarnaast publiceerde hij in 60 afleveringen een geschiedenis van het bestuurdersgeslacht Merckelbach. Op uitnodiging schreef hij verder een geschiedenis van de Maastrichtse Sociëteit Cercle l'union. Samen met Harry (Henri) Piereij uit Weert (1931-2014) publiceerde hij een (nieuwe) stamboom van het geslacht Pierey/Piereij.
Zijn grote belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog maakte hem ook actief in de lokale herdenkingen en de contacten met oorlogsveteranen. Ook schreef hij veel artikelen over Limburg in de Tweede Wereldoorlog.
Leo Pierey was verder in Limburg bekend door zijn activiteiten in de regionale amateurmuziekwereld. Van de oprichting in 1950 tot 2000 was hij bestuurslid (secretaris), daarna tot zijn dood in 2009 algemeen bestuurslid van de fanfare Kunst en Vriendschap in Partij Wittem. Vanuit zijn bestuursfunctie bij fanfare Kunst en Vriendschap te Partij Wittem raakte Leo Pierey in de zestiger jaren ook betrokken bij de overkoepelde (toen nog RK) Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. In 1969 werd hij vicevoorzitter naast voorzitter mgr Karel Roncken. Van 1973 tot 1993 was hij voorzitter van de Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. Hij heeft een leidende rol gespeeld in de ontzuiling en de fusie van categorale muziekbonden tot een "neutrale" bond.
In 1942 ging Leo Pierey na zijn eindexamen Gymnasium economie studeren in Tilburg. In 1943 moest hij als dwangarbeider naar Duitsland, waar hij eerst in de vliegtuigfabriek in Braunschweig en later in de Krupp fabriek in Essen moest werken. In Essen maakte hij hevige bombardementen mee die hij zelf ternauwernood overleefde. In 1944 lukte het hem om te vluchten naar Limburg, waar hij ondergedoken bleef tot de bevrijding in september 1944. De oorlogservaring heeft zijn leven getekend, het maakte hem kritisch jegens kerkelijk en wereldlijk gezag. Het herdenken van de oorlog en de gevallenen, van wie hij een aantal had gekend was voor hem zeer emotioneel. Degenen die hem hielpen met onderduiken is hij zijn leven lang actief dankbaar gebleven.
Pierey is verder bestuurslid geweest van de kamer van Koophandel voor de Mijnstreek, en van het Economisch College Heerlen. Hij was voorzitter van het LGOG (Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap), en actief in de Deutsch-Niederländische Gesellschaft.
Bronnen: Volgt