Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Energietransitie wereldwijd: verschil tussen versies
| Regel 26: | Regel 26: | ||
België heeft zich geëngageerd om tegen 2020 13% van alle energie uit hernieuwbare bronnen te halen. | België heeft zich geëngageerd om tegen 2020 13% van alle energie uit hernieuwbare bronnen te halen. | ||
Voor de jaren daarna werkt de regering-Michel aan een Energiepact. Daarin moet ook de voorgenomen kernuitstap een plaats krijgen. Maar regeringspartij de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] verzet zich tegen de sluiting van de jongste kerncentrales. | Voor de jaren daarna werkt de regering-Michel aan een Energiepact. Daarin moet ook de voorgenomen kernuitstap een plaats krijgen. Maar regeringspartij de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] verzet zich tegen de sluiting van de jongste kerncentrales. | ||
In de periode 2010-2015 steeg het duurzame aandeel in het elektriciteitsgebruik van 11% naar 21% door sterke toename van zonne- en windstroom die in 2015 11% leverden. De kooldioxide emissie daalde van 104 naar 92 megaton per jaar<ref name="indic" /> door minder kolen en gas te stoken om elektriciteit op te wekken.<ref name="balances" /> | |||
Momenteel (2018) zijn voor de Noordzeekust vier windparken met samen 274 turbines op speciaal aangelegde eilanden in bedrijf. Zij leveren stroom aan een miljoen huishoudens. Nog eens drie zulke parken zijn in aanleg of voorbereiding.<ref>Krant van West-Vlaanderen 6 okt. 2018</ref> | Momenteel (2018) zijn voor de Noordzeekust vier windparken met samen 274 turbines op speciaal aangelegde eilanden in bedrijf. Zij leveren stroom aan een miljoen huishoudens. Nog eens drie zulke parken zijn in aanleg of voorbereiding.<ref>Krant van West-Vlaanderen 6 okt. 2018</ref> | ||
Versie van 22 apr 2019 17:30
Energietransitie is een langdurig proces waarbij structurele veranderingen in energieopwekking en energiegebruik optreden. De huidige en in de komende decennia verwachte veranderingen betreffen onder andere de overgang van fossiele brandstof naar duurzame energiebronnen, kooldioxide-afvang en -opslag, energiebesparing, energieopslag en elektrisch vervoer. Het beleidsdoel daarbij is door de internationale gemeenschap neergelegd in het Klimaatverdrag van Parijs: de toename van de wereldgemiddelde temperatuur beperken tot ruim onder 2°C boven het pre-industriële niveau.[1]
In 2015 was het brandstofgebruik in de wereld 16% hernieuwbaar, met grote verschillen tussen landen. In Rusland 1%, Nederland 3%, de VS 7%, India 40%, Nigeria 88%.[2]. Het elektriciteitsgebruik was in de wereld 21% duurzaam, in Zuid-Korea 3%, Nederland 15%, de EU 30%, Brazilië 74%, Noorwegen 98%.[3]
Andere brandstoffen
Er zijn enkele redenen om over te schakelen op alternatieven. Ten eerste zijn fossiele brandstoffen schadelijk voor het milieu door de koolstofdioxide die uitgestoten wordt bij verbranding. Ten tweede raken olie en gas langzaam uitgeput, en bovendien moeten ze geïmporteerd worden uit landen zoals Saudi-Arabië en Rusland die de levering (dreigen te) verminderen om politiek druk uit te oefenen. Dit argument weegt voor veel West-Europese landen vooral zwaar sinds Rusland begin 2006 en 2009 de gaskraan naar Oekraïne dichtdraaide na wanbetalingen.
Opslag
Energieopslag wordt gebruikt om vraag en aanbod van elektriciteit in het elektriciteitsnet te balanceren. De energiebronnen zon en wind zijn onregelmatig beschikbaar zodat veel energieopslag nodig is. Pompcentrales (waterkracht) worden hiervoor het meest gebruikt. Ook accu's, zo werd in het Noord-Duitse Jardelund op 31 mei 2018 de grootste accu (50 megawatt) van Europa in gebruik genomen.[4]
Maar elektriciteit opslaan en later weer gebruiken gaat niet zonder verlies. Er zijn andere manieren om elektriciteitsvraag en -aanbod te balanceren zoals reguleren van de vraag (smart grid) en uitwisselen van aanbod met andere landen of gebieden. Het weer is niet overal hetzelfde dus er kan daar tekort zijn als er hier overschot is, of omgekeerd. Er is dan minder opslag nodig.
Energietransitie in Nederland
De Rijksoverheid neemt maatregelen om de uitstoot van broeikasgassen in 2030 met minstens 49 procent te verminderen ten opzichte van 1990.[5] In 2020 moet 14% van alle gebruikte energie in Nederland uit duurzame bronnen komen, in 2023 moet dat 16% zijn. Windenergie is een belangrijke vorm van duurzame energie om deze doelen te halen. In 2017 stond 957 megawatt (MW) windturbine capaciteit in zee. In 2023 moet er voor minimaal 4.450 MW vermogen aan windparken op zee staan.[6] Die leveren dan 3,1% van alle energie. In de periode 2024–2030 zal volgens de Energieagenda voor 7.000 MW aan windparken worden gebouwd verder weg op zee.[7] De bijdrage van de windturbines in zee is dan substantieel, namelijk ca 40% van het huidige elektriciteitsverbruik.[8] Voor de Zuid-Hollandse kust komt in 2022 ’s werelds eerste windpark dat zonder subsidie geëxploiteerd wordt door NUON.[9]
In februari 2018 besloot het kabinet-Rutte III om de winning van aardgas in Noordoost-Groningen af te bouwen en rond 2030 te staken. Daarnaast bepaalde het op 18 mei 2018, dat de twee oudste kolengestookte elektriciteitscentrales in het land, de Amercentrale en de Hemwegcentrale, uiterlijk in 2024 moeten overschakelen op een duurzame brandstof, bijvoorbeeld houtsnippers. Voor de nieuwgebouwde kolencentrales op de Maasvlakte en in de Eemshaven geldt hetzelfde per 2029.[10] Op 7 maart 2019 werd bekend dat Centrale Hemweg in 2020 wordt gesloten.[11]
in België
België heeft zich geëngageerd om tegen 2020 13% van alle energie uit hernieuwbare bronnen te halen. Voor de jaren daarna werkt de regering-Michel aan een Energiepact. Daarin moet ook de voorgenomen kernuitstap een plaats krijgen. Maar regeringspartij de Nieuw-Vlaamse Alliantie verzet zich tegen de sluiting van de jongste kerncentrales.
In de periode 2010-2015 steeg het duurzame aandeel in het elektriciteitsgebruik van 11% naar 21% door sterke toename van zonne- en windstroom die in 2015 11% leverden. De kooldioxide emissie daalde van 104 naar 92 megaton per jaar[12] door minder kolen en gas te stoken om elektriciteit op te wekken.[3]
Momenteel (2018) zijn voor de Noordzeekust vier windparken met samen 274 turbines op speciaal aangelegde eilanden in bedrijf. Zij leveren stroom aan een miljoen huishoudens. Nog eens drie zulke parken zijn in aanleg of voorbereiding.[13]
in Duitsland
De energietransitie in Duitsland, ook wel de Energiewende genoemd, is het plan om in Duitsland over te schakelen op betaalbare hernieuwbare energie. Hierbij worden ook alle kerncentrales uiterlijk tegen 2022 buiten dienst gesteld.
Het aandeel van duurzame bronnen in het elektriciteitsgebruik in Duitsland steeg van 6% in 2000 tot 36% in 2017.[14] In het eerste kwartaal van 2019 was het aandeel 45%.[15] Eind februari stond 47 GW PV vermogen opgesteld volgens het Bundesnetzagentur.[16]
De jaarlijkse kooldioxide emissie daalde in de periode 2000-2015 van 810 tot 730 megaton.[12] De daling was groter geweest als in die periode de elektriciteitsopwekking met kerncentrales niet sterk gedaald was, van 200 tot 92 GWh per jaar.[3]
in het Verenigd Koninkrijk
In de periode 2010-2015 steeg het duurzame aandeel in het elektriciteitsgebruik van 9% naar 30% door sterke toename van zonne- en windstroom die in 2015 16% leverden. De kooldioxide emissie daalde van 480 naar 390 megaton per jaar[12] door minder kolen en gas te stoken om elektriciteit op te wekken.[3]
in Denemarken
In 1985 werd na hevig debat besloten geen kerncentrales te bouwen in Denemarken. Het land koos in plaats daarvan voor duurzame energie, vooral met wind. In 2014 was hernieuwbare energie goed voor 56% van het elektriciteitsverbruik en windenergie alleen al voor 41%. Een robuuste verbinding tussen de waterkrachtturbines van Noorwegen en de windturbines van West-Denemarken is de sleutel tot succesvolle exploitatie van wind voor Denemarken. Ook energieuitwisseling met andere buurlanden is van groot belang. 17% van de tijd overtrof windproductie de vraag; het overschot werd geëxporteerd naar Noorwegen, Zweden en Duitsland.[17]
in Europa
Verwacht wordt dat de EU haar doelstelling voor 2020 zal halen: in vergelijking met 1990 tenminste 20% broeikasgasemissie reducties, 20% hernieuwbare energie en 20% energiebesparing. Het doel van de EU is om de uitstoot van broeikasgassen tegen 2050 met 80-95% te verminderen met mijlpalen van 40% en 60% reducties in 2030 en 2040.[18] (blz.9).
Sinds 2010 is er in Europa weinig emissiereductie. De kooldioxide uitstoot blijft rond 5 gigaton per jaar.[19]
in de Verenigde Staten
In de periode 2010-2015 steeg het duurzame aandeel in het elektriciteitsgebruik van 13% naar 16% door sterke toename van zonne- en windstroom die in 2015 6% leverden. De kooldioxide emissie daalde iets naar 5 gigaton per jaar door minder kolen te stoken om elektriciteit op te wekken.[3]
Van 2015 tot 2018 is windstroom verder toegenomen van 191 tot 275 TWh en PV stroom van 36 tot 93 TWh.[20] Totaal leverden deze bronnen 9% van het 3946 TWh elektriciteitsgebruik in 2018.[21]
in China
In de periode 2010-2015 was het elektriciteitsgebruik rond 24% duurzaam, vooral door waterkracht. China investeert veel in zonne- en windenergie, het aandeel van deze bronnen in het elektriciteitsgebruik stijgt snel, maar het was in 2015 pas 5%. De kooldioxide emissie steeg van 7,7 naar 9,0 gigaton per jaar, veroorzaakt door stijgend brandstofgebruik dat maar ongeveer 9% hernieuwbaar was.[3]
Volgens de Energie Productie en Consumptie Revolutie Strategie 2016-2030 zal tegen 2030 de helft van de elektriciteit opgewekt worden door niet-fossiele bronnen, duurzame en nucleaire. In 2017 werd RMB 765 miljard (USD 113 miljard) geïnvesteerd in de elektriciteitssector waarvan 85% in duurzame energie, grotendeels in zonne-energie.[22] Maar een groot deel van de daarmee op te wekken elektriciteit werd dat jaar niet gebruikt door gebrekkige regelgeving.[23]
in India
In de periode 2010-2015 was het brandstofgebruik ca 40% hernieuwbaar. Het elektriciteitsgebruik was rond 20% duurzaam, vooral door waterkracht. India investeert veel in zonne- en windenergie, het aandeel van deze bronnen in het elektriciteitsgebruik stijgt snel, maar het was in 2015 pas 5%.[3] De kooldioxide emissie steeg van 1,6 naar 2,1 gigaton per jaar[12], veroorzaakt door stijgend gebruik van kolen en gas.
Van 2015 tot 2018 is het geïnstalleerde windvermogen gestegen van 23 tot 34 GW en het PV vermogen van 4 tot 22 GW.[24]
in Azië
De kooldioxide uitstoot in Azië is sinds 1990 gestegen van 6 naar 18 gigaton per jaar.[19]
Energietransitie wereldwijd
Zie Wereldenergievoorziening#Verwachting_tot_2040.