Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jan Vogel (collaborateur): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(vermelding H. van Vogel) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jan Vogel''' was, in het boek ''De schuilplaats'' van Corrie ten Boom, een [[collaborateur]] met de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Duitse bezetters tijdens de Tweede Wereldoorlog]]. | '''Jan Vogel'''<ref>Elders wordt hij vermeld als H. van Vogel. Guus Hartendorf, ''Noodklokken luiden bij Ten Boom'', Haarlem, Corrie ten Boomhuis, 1994, p. 25.<br>Bob Moore, ''Jewish Self-Help and Rescue in Nazi-Occupied Western Europe'', OUP Oxford, 2010, noot p. 427.</ref> was, in het boek ''De schuilplaats'' van Corrie ten Boom, een [[collaborateur]] met de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Duitse bezetters tijdens de Tweede Wereldoorlog]]. | ||
Vogel was afkomstig uit [[Ermelo]] en woonde tijdens de oorlog in [[Haarlem]] waar hij bij de politie werkte. Vrijwel direct vanaf de Duitse inval in mei 1940 werkte hij samen met de bezetters en gaf hij informatie door aan de [[Gestapo]] over [[Nederlands verzet|verzetsstrijders]], onwillige ambtenaren, politieagenten en onderduikers. | Vogel was afkomstig uit [[Ermelo]] en woonde tijdens de oorlog in [[Haarlem]] waar hij bij de politie werkte. Vrijwel direct vanaf de Duitse inval in mei 1940 werkte hij samen met de bezetters en gaf hij informatie door aan de [[Gestapo]] over [[Nederlands verzet|verzetsstrijders]], onwillige ambtenaren, politieagenten en onderduikers. | ||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
Na de oorlog werd Vogel ter dood veroordeeld wegens zijn verraderswerk voor de Duitsers dat aan vele Joden en verzetslieden het leven had gekost. <!--Vlak voor zijn executie had hij nog een ontmoeting met Corrie ten Boom die hem het haar aangedane leed vergaf.--> Op 19 juni 1945, niet lang voor Vogels executie, schreef Corrie ten Boom hem een brief waarin zij hem het haar aangedane leed vergaf.<ref>''Prison Letters'' by Corrie ten Boom, Grand Rapids, Michigan, Fleming H. Revell, een afdeling van Baker Book House Company, 1975</ref> | Na de oorlog werd Vogel ter dood veroordeeld wegens zijn verraderswerk voor de Duitsers dat aan vele Joden en verzetslieden het leven had gekost. <!--Vlak voor zijn executie had hij nog een ontmoeting met Corrie ten Boom die hem het haar aangedane leed vergaf.--> Op 19 juni 1945, niet lang voor Vogels executie, schreef Corrie ten Boom hem een brief waarin zij hem het haar aangedane leed vergaf.<ref>''Prison Letters'' by Corrie ten Boom, Grand Rapids, Michigan, Fleming H. Revell, een afdeling van Baker Book House Company, 1975</ref> | ||
== | ==Verwijzingen== | ||
{{reflist}} | {{reflist}} | ||
==Externe link== | ==Externe link== | ||
Versie van 29 apr 2018 16:28
Jan Vogel[1] was, in het boek De schuilplaats van Corrie ten Boom, een collaborateur met de Duitse bezetters tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Vogel was afkomstig uit Ermelo en woonde tijdens de oorlog in Haarlem waar hij bij de politie werkte. Vrijwel direct vanaf de Duitse inval in mei 1940 werkte hij samen met de bezetters en gaf hij informatie door aan de Gestapo over verzetsstrijders, onwillige ambtenaren, politieagenten en onderduikers.
De bekendste verzetsstrijders die hij verried aan de Gestapo waren Corrie ten Boom en haar familie. Deze hadden in hun huis een geheime kamer waar joodse onderduikers en verzetsmensen zo nodig een schuilplaats konden vinden. Als gevolg van Vogels verraad moest Corrie ten Boom via kamp Vught naar het concentratiekamp Ravensbrück waar haar zus Betsie ten Boom overleed. Haar vader was al overleden in de gevangenis in Nederland na de gevangenneming door de Duitsers.
Na de oorlog werd Vogel ter dood veroordeeld wegens zijn verraderswerk voor de Duitsers dat aan vele Joden en verzetslieden het leven had gekost. Op 19 juni 1945, niet lang voor Vogels executie, schreef Corrie ten Boom hem een brief waarin zij hem het haar aangedane leed vergaf.[2]
Verwijzingen
- º Elders wordt hij vermeld als H. van Vogel. Guus Hartendorf, Noodklokken luiden bij Ten Boom, Haarlem, Corrie ten Boomhuis, 1994, p. 25.
Bob Moore, Jewish Self-Help and Rescue in Nazi-Occupied Western Europe, OUP Oxford, 2010, noot p. 427. - º Prison Letters by Corrie ten Boom, Grand Rapids, Michigan, Fleming H. Revell, een afdeling van Baker Book House Company, 1975
Externe link
- Over de familie Ten Boom en hun arrestaties
- Verslag contactmiddag gehouden op woensdag 18 oktober 2017
Bron
- De schuilplaats (1972) (ISBN 90-6067-411-1)
