Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Harm Homan: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harm_Homan&oldid=50715574 H. Homan Free 5 jan 2018)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harm_Homan&oldid=50738669 8 jan 2018 ‎ Gouwenaar)
 
Regel 1: Regel 1:
'''Harm Homan''' (circa 1650 Vries / 11-3-1714 Vries) was eigenerfde landbouwer in Drenthe.<ref>Genealogie Homan, H.W. Homan Free (2009), ISBN 978-90-813913-1-3</ref>
{{Infobox persoon
| naam          =
| afbeelding    =
| onderschrift  =
| volledigenaam  =
| geboortenaam  =
| bijnaam        =
| geboorteplaats = [[Vries]]
| geboortedatum  = circa 1650
| sterfplaats    = Vries
| sterfdatum    = 11 maart 1714
| nationaliteit  =
| land          =
| beroep        =
| bekendvan      =
| religie        =
| politiek      =
| zieook        =
| website        =
| handtekening  = Harm Homan hand 1650.jpg
| portaal        =
}}
'''Harm Homan''', ook ''Harmen'', ([[Vries]], circa 1650 – aldaar, [[11 maart]] [[1714]]) was eigenerfde landbouwer in Drenthe en [[Etstoel|ette]] voor het [[Noordenveld (dingspel)|dingspel Noordenveld]].


Harm Homan was een zoon van de [[ette]] voor het [[Noordenveld (dingspel)|dingspel Noordenveld]] Hindrik Homan (ca 1610-circa 1670) en Grietje Hermans. Harm Homan werd evenals zijn vader door de [[eigenerfde]]n gekozen tot ette voor het dingspel Noordenveld in 1684. Tevens was hij schatbeurder van Vries.  
== Beknopte biografie ==
In 1702 verzoekt Harm Homan aan de Etstoel om schadevergoeding. Hij is bij een vechtpartij met een met gestoken door de dominee Didericus Stegnerus. De dominee moet 150 euro schadevergoeding betalen.<ref>Drents Archief Etstoel 14 deel 25 folio 338 d.d. 1-8-1702</ref>
Homan was een zoon van de ette voor het dingspel Noordenveld Hindrik Homan (circaa 1610-circa 1670) en Grietje Hermans. Homan werd evenals zijn vader door de [[eigenerfde]]n gekozen tot ette voor het dingspel Noordenveld in 1684. Hij werd op 14 maart 1671 beëdigd als ''comparant ten landdage''. Tevens was hij schatbeurder van het [[kerspel]] Vries.


[[Bestand:Harm Homan hand 1650.jpg|miniatuur|Handtekening van Harm Homan]]
In 1691 kwam het ambt van schulte van Vries vrij vanwege het overlijden van de zwager van Homan, de schulte Engelbertus
Linthorst. Homan werd door het college van Drost en Gedeputeerden als nr. 1 op de voordracht geplaatst. Ridders en Eigenerfden kozen echter voor nr. 2 op de voordracht, Lambert Wolthers. Een wat wonderlijke gang van zaken aldus Haadsma in een artikel in de Nieuwe Drentse Volksalmanak: "Het mag eenige verwondering wekken, dat Homan(s) niet de opvolger van zijn zwager werd. Gezien de reeds eerder vermelde gewoonte om een schultambt veelal in dezelfde familie te laten, zou dit zeer gewoon zijn geweest, terwijl Homan bovendien als no. 1 op de nominatie voorkwam".<ref>Haadsma 1943, p.75</ref>


Harm Homan trouwde in 11-3-1714 te Vries met Gesina Linthorst (circa 1652-1712) dochter van de schulte van Vries Jan Egberts Linthorts en Ellegonda Allershof. Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder Johannes Homan (ette Noordenveld), Engelbert Homan (wijnkoper te Amsterdam) en Lucas Homan (landdagcomparant)
Nadat zijn zoon door de plaatselijke predikant Didericus Stegnerus<ref>Stegnerus was van 1691 tot 1720 predikant van Vries (bron [http://www.dominees.nl/dominees.nl/search.php?srt=g&id=13553 dominees.nl])</ref> beledigd was met de woorden dat zijn familie altijd een verzameling schelmen en dieven waren geweest ging Homan verhaal halen bij de predikant. Er ontstond een handgemeen waarbij Homan  met een mes gestoken werd door de dominee. Vervolgens klaagde Homan in 1702 – met steun van een groot aantal familieleden –  ds. Stegnerus aan bij de Etstoel. De dominee werd daarop veroordeeld om een boete te betalen.<ref>Karel, E.H., [https://books.google.nl/books?id=NwZri_PjfDwC&lpg=PP4&hl=nl&pg=PA48#v=onepage&q&f=false "Grenzen in Drenthe" p.48], Assen, 2000</ref>
 
Homan trouwde op 29 mei 1671 in Vries met Gesina Linthorst (circa 1652-1712) dochter van de [[Schout|schulte]] van Vries Jan Egberts Linthorst en Ellegonda Allershof. Aan hen dankt het Drentse geslacht [[Linthorst Homan]] zijn naam. Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder Johannes Homan (ette Noordenveld), Engelbert Homan (wijnkoper te Amsterdam) en Lucas Homan (landdagcomparant). Homan overleed op 11 maart 1714 in zijn woonplaats Vries. Hij werd op 21 maart 1714 in [[Sint-Bonifatiuskerk (Vries)|de kerk aldaar]] begraven.
 
{{Appendix|1=Bronnen|2=
* [[Nederland's Patriciaat]] 25 (1939), 50 (1964)
* De Nederlandsche Leeuw, jaargang 1973, p.18
* Genealogie Homan, H.W. Homan Free (2009), ISBN 978-90-813913-1-3
* Haadsma, S.A., "Schulten van Vries, tevens baanderschulten van Noordenveld", in ''Nieuwe Drentse Volksalmanak'', 1943
'''Noten'''
{{References}}
}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }}
 
{{DEFAULTSORT:}}
[[Categorie:Drenthe]]

Huidige versie van 19 jan 2018 om 02:39

rel=nofollow

Harm Homan, ook Harmen, (Vries, circa 1650 – aldaar, 11 maart 1714) was eigenerfde landbouwer in Drenthe en ette voor het dingspel Noordenveld.

Beknopte biografie

Homan was een zoon van de ette voor het dingspel Noordenveld Hindrik Homan (circaa 1610-circa 1670) en Grietje Hermans. Homan werd evenals zijn vader door de eigenerfden gekozen tot ette voor het dingspel Noordenveld in 1684. Hij werd op 14 maart 1671 beëdigd als comparant ten landdage. Tevens was hij schatbeurder van het kerspel Vries.

In 1691 kwam het ambt van schulte van Vries vrij vanwege het overlijden van de zwager van Homan, de schulte Engelbertus Linthorst. Homan werd door het college van Drost en Gedeputeerden als nr. 1 op de voordracht geplaatst. Ridders en Eigenerfden kozen echter voor nr. 2 op de voordracht, Lambert Wolthers. Een wat wonderlijke gang van zaken aldus Haadsma in een artikel in de Nieuwe Drentse Volksalmanak: "Het mag eenige verwondering wekken, dat Homan(s) niet de opvolger van zijn zwager werd. Gezien de reeds eerder vermelde gewoonte om een schultambt veelal in dezelfde familie te laten, zou dit zeer gewoon zijn geweest, terwijl Homan bovendien als no. 1 op de nominatie voorkwam".[1]

Nadat zijn zoon door de plaatselijke predikant Didericus Stegnerus[2] beledigd was met de woorden dat zijn familie altijd een verzameling schelmen en dieven waren geweest ging Homan verhaal halen bij de predikant. Er ontstond een handgemeen waarbij Homan met een mes gestoken werd door de dominee. Vervolgens klaagde Homan in 1702 – met steun van een groot aantal familieleden – ds. Stegnerus aan bij de Etstoel. De dominee werd daarop veroordeeld om een boete te betalen.[3]

Homan trouwde op 29 mei 1671 in Vries met Gesina Linthorst (circa 1652-1712) dochter van de schulte van Vries Jan Egberts Linthorst en Ellegonda Allershof. Aan hen dankt het Drentse geslacht Linthorst Homan zijn naam. Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder Johannes Homan (ette Noordenveld), Engelbert Homan (wijnkoper te Amsterdam) en Lucas Homan (landdagcomparant). Homan overleed op 11 maart 1714 in zijn woonplaats Vries. Hij werd op 21 maart 1714 in de kerk aldaar begraven.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen
  • Nederland's Patriciaat 25 (1939), 50 (1964)
  • De Nederlandsche Leeuw, jaargang 1973, p.18
  • Genealogie Homan, H.W. Homan Free (2009), ISBN 978-90-813913-1-3
  • Haadsma, S.A., "Schulten van Vries, tevens baanderschulten van Noordenveld", in Nieuwe Drentse Volksalmanak, 1943

Noten

  1. º Haadsma 1943, p.75
  2. º Stegnerus was van 1691 tot 1720 predikant van Vries (bron dominees.nl)
  3. º Karel, E.H., "Grenzen in Drenthe" p.48, Assen, 2000
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow