Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stichting Werkgroep Herkenning: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stichting_Werkgroep_Herkenning&oldid=49120341 -1- Djsgmnd 15 mei 2017)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stichting_Werkgroep_Herkenning&oldid=49137852 19 mei 2017)
Regel 1: Regel 1:
'''Stichting Werkgroep Herkenning''' werd opgericht op 12 december 1981 in [[Utrecht (stad)|Utrecht]] en had tot doel maatschappelijke en psychische hulp te bieden aan nakomelingen en familieleden van "foute" (voor)ouders tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].
'''Werkgroep Herkenning''' is een [[stichting]] die maatschappelijke en psychische hulp biedt aan nakomelingen en familieleden van [[Goed en fout in de Tweede Wereldoorlog|'foute']] (voor)ouders tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].


Aanleiding tot de oprichting van de werkgroep was het verschijnen van een [[proefschrift]]<ref>De [[collaborateur]] van psychiater J. Hofman. </ref> en daarop volgende reacties bij het radio[[pastoraat]] onder leiding van ''Alje Klamer'' van het [[IKON]], waarbij bleek dat er dringende behoeft bestond bij een grote groep Nederlanders met "foute" ouders of die zelf rondliepen met de gevolgen van [[Nazi]]-[[indoctrinatie]]s, hulp te bieden.
==Geschiedenis==
De werkgroep werd opgericht op 12 december 1981 in [[Utrecht (stad)|Utrecht]]. De oprichters van de werkgroep waren de [[psychiater]] J. Hofman, radiopastoor ds. Alje Klamer van de [[IKON]], [[psycholoog]] Mario M. Montessori jr. en [[journalist]] Willem Scheer. Aanleiding tot de oprichting van de werkgroep was het verschijnen van een [[proefschrift]] van Hofman<ref>De [[collaborateur]] van psychiater J. Hofman. </ref> en daarop volgende reacties bij het radio[[pastoraat]] van Klamer waarbij bleek dat er dringende behoeft bestond bij een grote groep Nederlanders met 'foute' ouders of die zelf rondliepen met de gevolgen van [[nazi]]-[[indoctrinatie]]s, hulp te bieden.


De oprichters van de werkgroep waren:  [[psychiater]] J. Hofman, ds. Alje Klamer, [[psycholoog]] Mario M. Montessori jr. en [[journalist]] Willem Scheer.
In 1982 volgde een telefonische hulplijn, in 1983 een eerste landelijke bijeenkomst en in 1984 een [[subsidie]]aanvraag bij het toenmalige [[Ministerie van VWS]]. [[Dick Woudenberg]], hulpverlener vanaf 1981, is 15 jaar voorzitter geweest.
Er werd spoedig na de eerste vergadering een [[raad van bestuur]] gekozen. In 1982 volgde een telefonische hulplijn, in 1983 een eerste landelijke bijeenkomst en in 1984 een [[subsidie]]aanvraag bij de [[rijksoverheid]].
Als [[rechtsvorm]] werd voor een [[stichting]] gekozen. De stichting ondervond weinig medewerking van buitenaf, veelal door onbegrip, zoals bij het in 1980 opgerichte ''Informatie- en Coördinatieorgaan Dienstverlening Oorlogsgetroffenen'' (ICODO), dat de stichting pas in 1998 erkende, en het verkrijgen van de aangevraagde subsidie, die pas in 1995 werd verleend.


De hulpverlening werd later uitgebreid naar ook andere groepen in de samenleving, zoals nakomelingen en familieleden van joodse oorlogsslachtoffers, [[Nazi-Duitsland|Duitse]] militairen, [[Japanse Keizerrijk|Japan]]se vaders en van [[verzet (Tweede Wereldoorlog)|verzet]]smensen.
Aanvankelijk werd de stichting niet erkend door het in 1980 opgerichte ''Informatie- en Coördinatieorgaan Dienstverlening Oorlogsgetroffenen'' (ICODO)<ref>In 2005 is de stichting ICODO opgegaan in de Stichting Cogis, het landelijke kenniscentrum vervolging, oorlog en geweld.</ref>. Uiteindelijk werd in 1995 de subsidie verleend en erkende ICODO in 1998 de stichting. De hulpverlening werd uitgebreid naar ook andere groepen in de samenleving, zoals nakomelingen en familieleden van Joodse oorlogsslachtoffers, [[Nazi-Duitsland|Duitse]] militairen, [[Japanse Keizerrijk|Japan]]se vaders en van [[verzet (Tweede Wereldoorlog)|verzet]]smensen.
 
Bekende Nederlanders die tot de doelgroep behoren en een groot aandeel hebben geleverd aan het bestaan van de stichting zijn onder anderen: ''Hans Donkersloot'' (voormalig voorzitter), ''[[Dick Woudenberg]]'' (hulpverlener vanaf 1981 en ruim 15 jaar voorzitter geweest), ''Duke Blaauwendraad-Doorduijn'' (hulpverlener vanaf 1981) en ''Hanna Visser''.


== Literatuur ==
== Literatuur ==
''Niemandsland''; Duke Blaauwendraad–Doorduijn; uitgeverij Amber, Amsterdam; 1e druk 1989, 2e druk 1990; ISBN 90-5093-088-3.
*''Niemandsland''; Duke Blaauwendraad–Doorduijn; uitgeverij Amber, Amsterdam; 1e druk 1989, 2e druk 1990; ISBN 90-5093-088-3.
 
*''Stichting Werkgroep Herkenning twintig jaar, 1982-2002''(Jubileumuitgave); eigen uitgave Stichting Werkgroep Herkenning, Utrecht, 2002; geen ISBN.
''Stichting Werkgroep Herkenning twintig jaar, 1982-2002''(Jubileumuitgave); eigen uitgave Stichting Werkgroep Herkenning, Utrecht, 2002; geen ISBN.
*''Fout geboren; het verhaal van kinderen van "foute" ouders''; Bas Kromhout; uitgeverij Contact, Amsterdam; 2004; ISBN 90-2541-709-4.
 
''Fout geboren; het verhaal van kinderen van "foute" ouders''; Bas Kromhout; uitgeverij Contact, Amsterdam; 2004; ISBN 90-2541-709-4.


{{Appendix|1=Bronnen|2=
{{Appendix|1=Bronnen|2=
Regel 22: Regel 17:
{{References}}
{{References}}
}}
}}
 
{{authority control|TYPE=o|Wikidata= }}
[[Categorie: Nasleep Tweede Wereldoorlog in Nederland]]
[[Categorie: Nasleep Tweede Wereldoorlog in Nederland]]
[[Categorie: Nederlandse stichting]]
[[Categorie: Nederlandse stichting]]
[[Categorie: Humanisme]]
[[Categorie: Humanisme]]

Versie van 29 mei 2017 23:58

Werkgroep Herkenning is een stichting die maatschappelijke en psychische hulp biedt aan nakomelingen en familieleden van 'foute' (voor)ouders tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Geschiedenis

De werkgroep werd opgericht op 12 december 1981 in Utrecht. De oprichters van de werkgroep waren de psychiater J. Hofman, radiopastoor ds. Alje Klamer van de IKON, psycholoog Mario M. Montessori jr. en journalist Willem Scheer. Aanleiding tot de oprichting van de werkgroep was het verschijnen van een proefschrift van Hofman[1] en daarop volgende reacties bij het radiopastoraat van Klamer waarbij bleek dat er dringende behoeft bestond bij een grote groep Nederlanders met 'foute' ouders of die zelf rondliepen met de gevolgen van nazi-indoctrinaties, hulp te bieden.

In 1982 volgde een telefonische hulplijn, in 1983 een eerste landelijke bijeenkomst en in 1984 een subsidieaanvraag bij het toenmalige Ministerie van VWS. Dick Woudenberg, hulpverlener vanaf 1981, is 15 jaar voorzitter geweest.

Aanvankelijk werd de stichting niet erkend door het in 1980 opgerichte Informatie- en Coördinatieorgaan Dienstverlening Oorlogsgetroffenen (ICODO)[2]. Uiteindelijk werd in 1995 de subsidie verleend en erkende ICODO in 1998 de stichting. De hulpverlening werd uitgebreid naar ook andere groepen in de samenleving, zoals nakomelingen en familieleden van Joodse oorlogsslachtoffers, Duitse militairen, Japanse vaders en van verzetsmensen.

Literatuur

  • Niemandsland; Duke Blaauwendraad–Doorduijn; uitgeverij Amber, Amsterdam; 1e druk 1989, 2e druk 1990; ISBN 90-5093-088-3.
  • Stichting Werkgroep Herkenning twintig jaar, 1982-2002(Jubileumuitgave); eigen uitgave Stichting Werkgroep Herkenning, Utrecht, 2002; geen ISBN.
  • Fout geboren; het verhaal van kinderen van "foute" ouders; Bas Kromhout; uitgeverij Contact, Amsterdam; 2004; ISBN 90-2541-709-4.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen

[1] website Stichting Werkgroep Herkenning.

  1. º De collaborateur van psychiater J. Hofman.
  2. º In 2005 is de stichting ICODO opgegaan in de Stichting Cogis, het landelijke kenniscentrum vervolging, oorlog en geweld.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow