Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Natriumsulfaat: verschil tussen versies
(nieuw, inleidend) |
(toevoeging) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Natriumsulfaat''' (Na<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>) is een [[natrium]][[zout]] van [[zwavelzuur]] en is samengesteld uit twee natrium [[kation]]en (Na<sup>+</sup>) en het [[sulfaat]]anion (SO<sub>4</sub><sup>2−</sup>). Dit dekahydraat (Na<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>·10H<sub>2</sub>O) wordt, naar de Duitse chemicus [[Johann Rudolph Glauber]], ook '''Glauberzout''' genoemd. | '''Natriumsulfaat''' (Na<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>) is een [[natrium]][[zout]] van [[zwavelzuur]] en is samengesteld uit twee natrium [[kation]]en (Na<sup>+</sup>) en het [[sulfaat]]anion (SO<sub>4</sub><sup>2−</sup>). Dit dekahydraat (Na<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>·10H<sub>2</sub>O) wordt, naar de Duitse chemicus [[Johann Rudolph Glauber]], ook '''Glauberzout''' genoemd. | ||
==Geschiedenis== | |||
Natriumsulfaat werd in 1625 door de scheikundige en apotheker Johann Rudolph Glauber ontdekt als een bestanddeel van mineraalwater. Glauber beschreef de zoute smaak ervan, dat het op de tong smelt en in tegenstelling tot salpeter niet brandt wanneer men het in een vlam houdt. Hij stelde vast dat het door het verdampen van natriumsulfaathoudend water geproduceerde natriumsulfaathoudend lichter wordt wanneer men het verhit, omdat het kristalwater bevat. Glauber was toen rreeds bekend met de laxerende werking van het preparaat. | |||
Vanaf 1658 experimenteerde Glauber met zout en zwavelzuur en produceerde naast zoutzuur (dat ''Spiritus salis'', zoutgeest, werd genoemd), ook natriumsulfaathoudend, waardoor hij het nauwkeuriger kon gaan onderzoeken. Hij ontdekte 26 verschillende mogelijke medische toepassingen ervan, maar ook manieren om het in de [[alchemie]] en de kunst te gebruiken. | |||
{{Wiu}} | {{Wiu}} | ||
Versie van 25 aug 2015 14:57
Natriumsulfaat (Na2SO4) is een natriumzout van zwavelzuur en is samengesteld uit twee natrium kationen (Na+) en het sulfaatanion (SO42−). Dit dekahydraat (Na2SO4·10H2O) wordt, naar de Duitse chemicus Johann Rudolph Glauber, ook Glauberzout genoemd.
Geschiedenis
Natriumsulfaat werd in 1625 door de scheikundige en apotheker Johann Rudolph Glauber ontdekt als een bestanddeel van mineraalwater. Glauber beschreef de zoute smaak ervan, dat het op de tong smelt en in tegenstelling tot salpeter niet brandt wanneer men het in een vlam houdt. Hij stelde vast dat het door het verdampen van natriumsulfaathoudend water geproduceerde natriumsulfaathoudend lichter wordt wanneer men het verhit, omdat het kristalwater bevat. Glauber was toen rreeds bekend met de laxerende werking van het preparaat.
Vanaf 1658 experimenteerde Glauber met zout en zwavelzuur en produceerde naast zoutzuur (dat Spiritus salis, zoutgeest, werd genoemd), ook natriumsulfaathoudend, waardoor hij het nauwkeuriger kon gaan onderzoeken. Hij ontdekte 26 verschillende mogelijke medische toepassingen ervan, maar ook manieren om het in de alchemie en de kunst te gebruiken.