Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dick Gaughan: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dick_Gaughan&oldid=44095319 5 mei 2015 Boekenliefhebber 27 apr 2007) |
( https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dick_Gaughan&oldid=44138652 Boekenliefhebber 27 apr 2007) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Richard Peter Gaughan''' ook bekend als Dick Gaughan (geboren op 17 mei 1948, in [[Glasgow]]) is een Schotse muzikant, zanger en songwriter. | |||
Gaughan werd geboren in Rottenrow Maternity Hospital in Glasgow. Hij bracht de eerste tijd van zijn leven door in [[Rutherglen (Schotland)|Rutherglen]], [[South Lanarkshire]], later verhuisde de familie naar [[Leith (Edinburgh)|Leith]], een haven aan de rand van [[Edinburgh]]. Zijn moeder was een Macdonald uit Lochaber, zij sprak [[Gaelic]]. In 1930 won ze een zilveren medaille met Gaelic songs. Zijn vader werd geboren in Leith. | |||
Personen die volgens Gaughan veel invloed op hem hadden zijn: [[Karl Marx]], [[Groucho Marx]], [[Flann O'Brien]], Bert Jansch, Betty Frieden, [[John Lennon]], [[Vladimir Lenin|Vladimir Illych Lenin]], Hugh MacDiarmid, Davey Graham, Doc Watson, [[Hank Williams sr.|Hank Williams]], Jeannie Robertson, Ewan MacColl, Somerled, [[Bertolt Brecht]], Gaughans moeder en vader, Calgacus, Dolinna MacLennan, Crazy Horse, Sandy Denny, Martin Carthy, Clarence White, Sean O'Riada, Jack Mitchell, John MacLean, Big Bill Broonzy, Hamish Henderson | Al op de leeftijd van zeven ging Gaughan gitaar spelen. Hoewel hij later in het Schots Gaelic zong, spreekt hij die taal niet vloeiend. Gaughan zong in de folk clubs van Edinburgh en werd een professionele muzikant in 1970, hij speelde voornamelijk traditionele liederen op een akoestische gitaar. Hij schreef nu in zijn eigen nummers. | ||
Hij maakte een soloalbum voordat hij bij The Boys of the Lough ging zingen en gitaar spelen op hun debuutalbum in 1972. Later trad hij op bij The High Level Ranters. | |||
In 1981 werd Gaughan en Andy Irvines Parallel Lines uitgebracht op het Duitse Folk Freak-label in 1982. | |||
Gaughans soloalbums van de jaren 1980 gaan terug naar de akoestische stijl waarin hij was begonnen. | |||
In 1991 werd Gaughan uitgenodigd met zeven andere gevestigde Schotse muzikanten om deel te nemen in een band genaamd Clan Alba. | |||
Een van de grote interesses van Gaughans is het internet, en hij heeft een bijzondere liefde voor Usenet waarin hij een vele jaren een actieve deelnemer is geweest. Met ingang van januari 2013 presenteert hij een wekelijkse radioshow genaamd Crossroads op radiostation Midlothian's, Black Diamond FM. | |||
Personen die volgens Gaughan veel invloed op hem hadden zijn: [[Karl Marx]], [[Groucho Marx]], [[Flann O'Brien]], [[Bert Jansch]], Betty Frieden, [[John Lennon]], [[Vladimir Lenin|Vladimir Illych Lenin]], Hugh MacDiarmid, Davey Graham, [[Doc Watson]], [[Hank Williams sr.|Hank Williams]], [[Jeannie Robertson]], [[Ewan MacColl]], Somerled, [[Bertolt Brecht]], Gaughans moeder en vader, Calgacus, Dolinna MacLennan, [[Crazy Horse (Amerikaanse rockband)|Crazy Horse]], [[Sandy Denny]], [[Martin Carthy]], Clarence White, [[Sean O'Riada]], Jack Mitchell, John MacLean, [[Big Bill Broonzy]], [[Hamish Henderson]] en [[Robert Burns]]. | |||
== Discografie == | == Discografie == | ||
{{Uitklappen |achtergrond=#F5F5DC |titel=Discografie |afb= |align= |tekstgrootte=90% |inhoud= | |||
* 1972 No More Forever | * 1972 No More Forever | ||
* 1973 The Boys of the Lough | * 1973 The Boys of the Lough | ||
| Regel 22: | Regel 31: | ||
* 1983 Songs for Peace (1 track) | * 1983 Songs for Peace (1 track) | ||
* 1984 Out of the Darkness (1 track) | * 1984 Out of the Darkness (1 track) | ||
* 1985 Fanfare for Tomorrow (Ken Hyder) * 1985 Live in Edinburgh | * 1985 Fanfare for Tomorrow (Ken Hyder) | ||
* 1985 Live in Edinburgh | |||
* 1986 True and Bold | * 1986 True and Bold | ||
* 1987 Woody Lives (various) | * 1987 Woody Lives (various) | ||
| Regel 39: | Regel 49: | ||
* 2004 McCalman Singular (1 track) | * 2004 McCalman Singular (1 track) | ||
* 2006 Lucky For Some | * 2006 Lucky For Some | ||
}} | |||
== Externe link == | == Externe link == | ||
* [http://www.dickgaughan.co.uk/main.html Dick Gaughan] | * [http://www.dickgaughan.co.uk/main.html Dick Gaughan] | ||
{{Wikidata|q734254}} | |||
{{Commonscat|Dick Gaughan}} | {{Commonscat|Dick Gaughan}} | ||
{{DEFAULTSORT:Gaughan, Dick}} | {{DEFAULTSORT:Gaughan, Dick}} | ||
[[Categorie:Schots musicus]] | [[Categorie:Schots musicus]] | ||
[[Categorie:Schots zanger]] | [[Categorie:Schots zanger]] | ||
Huidige versie van 19 mei 2015 om 13:36
Richard Peter Gaughan ook bekend als Dick Gaughan (geboren op 17 mei 1948, in Glasgow) is een Schotse muzikant, zanger en songwriter. Gaughan werd geboren in Rottenrow Maternity Hospital in Glasgow. Hij bracht de eerste tijd van zijn leven door in Rutherglen, South Lanarkshire, later verhuisde de familie naar Leith, een haven aan de rand van Edinburgh. Zijn moeder was een Macdonald uit Lochaber, zij sprak Gaelic. In 1930 won ze een zilveren medaille met Gaelic songs. Zijn vader werd geboren in Leith.
Al op de leeftijd van zeven ging Gaughan gitaar spelen. Hoewel hij later in het Schots Gaelic zong, spreekt hij die taal niet vloeiend. Gaughan zong in de folk clubs van Edinburgh en werd een professionele muzikant in 1970, hij speelde voornamelijk traditionele liederen op een akoestische gitaar. Hij schreef nu in zijn eigen nummers. Hij maakte een soloalbum voordat hij bij The Boys of the Lough ging zingen en gitaar spelen op hun debuutalbum in 1972. Later trad hij op bij The High Level Ranters. In 1981 werd Gaughan en Andy Irvines Parallel Lines uitgebracht op het Duitse Folk Freak-label in 1982. Gaughans soloalbums van de jaren 1980 gaan terug naar de akoestische stijl waarin hij was begonnen. In 1991 werd Gaughan uitgenodigd met zeven andere gevestigde Schotse muzikanten om deel te nemen in een band genaamd Clan Alba. Een van de grote interesses van Gaughans is het internet, en hij heeft een bijzondere liefde voor Usenet waarin hij een vele jaren een actieve deelnemer is geweest. Met ingang van januari 2013 presenteert hij een wekelijkse radioshow genaamd Crossroads op radiostation Midlothian's, Black Diamond FM.
Personen die volgens Gaughan veel invloed op hem hadden zijn: Karl Marx, Groucho Marx, Flann O'Brien, Bert Jansch, Betty Frieden, John Lennon, Vladimir Illych Lenin, Hugh MacDiarmid, Davey Graham, Doc Watson, Hank Williams, Jeannie Robertson, Ewan MacColl, Somerled, Bertolt Brecht, Gaughans moeder en vader, Calgacus, Dolinna MacLennan, Crazy Horse, Sandy Denny, Martin Carthy, Clarence White, Sean O'Riada, Jack Mitchell, John MacLean, Big Bill Broonzy, Hamish Henderson en Robert Burns.
Discografie
- 1972 No More Forever
- 1973 The Boys of the Lough
- 1975 The Bonnie Pit Laddie (2 tracks)
- 1976 Kist O'Gold
- 1976 The 2nd Folk Review Record (2 tracks)
- 1976 Five Hand Reel (Five Hand Reel)
- 1977 Sandy Bell's Ceilidh (2 tracks)
- 1977 Coppers and Brass
- 1977 For A' That (Five Hand Reel)
- 1978 Songs of Ewan MacColl (Dave Burland / Tony Capstick)
- 1978 Gaughan
- 1978 Earl O' Moray (Five Hand Reel)
- 1981 Folk Friends 2 (various)
- 1981 Handful of Earth
- 1982 Parallel Lines (Andy Irvine)
- 1983 Different Kind of Love Song
- 1983 Songs for Peace (1 track)
- 1984 Out of the Darkness (1 track)
- 1985 Fanfare for Tomorrow (Ken Hyder)
- 1985 Live in Edinburgh
- 1986 True and Bold
- 1987 Woody Lives (various)
- 1988 Call it Freedom
- 1995 Clan Alba
- 1996 Sail On
- 1997 Spirit of Ireland (3 tracks)
- 1998 Redwood Cathedral
- 1998 Where Have All The Flowers Gone? (1 track)
- 2001 Street Cries (1 track)
- 2001 Outlaws & Dreamers
- 2002 Prentice Piece
- 2002 Shining Bright (1 track)
- 2003 Seeds (1 track)
- 2004 The Clear Stream (2 tracks)
- 2004 McCalman Singular (1 track)
- 2006 Lucky For Some
Externe link
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Dick Gaughan op Wikimedia Commons.