Essay:Griekenland, de Euro en de crisis

Dit is een gebruikersessay geschreven door Gebruiker:Sir Edgard

Toen ik van het plan hoorde om Griekenland tot de eurozone toe te laten treden omdat het land zich hiervoor gekwalificeerd had viel ik bijna van mijn stoel van verbazing. Het land van obers, keuterboertjes, ambachtslieden en prutswinkeltjes in de euro! Het land wat werkelijk haast alles importeert, bijna niets produceert, inefficiënt is, zichzelf niet eens als europa ziet. (Παμε ευρωπη zeggen de Grieken als zij naar een ander Europees land afreizen.) Een failliet land wat nauwelijks iets exporteert in de euro? Onbegrijpelijk.
Griekenland was namelijk al failliet toen het land in de euro kwam. In alle valutaeenheden had Griekenland schulden, in yens, in Zwitserse franken, in dollars, in marken, overal en werkelijk overal had het land geld geleend. Geld wat het land, nooit, nooit terug zou kunnen betalen. De staatsschuld was toen al onhoudbaar.

De aanloop

Griekenland kwam totaal berooid uit de tweede wereldoorlog. Het land zat helemaal aan de grond en er was geen enkel toekomstperspectief. Miljoenen Grieken zijn in de jaren daarna geëmigreerd naar Amerika, Australië en later naar Noord-Europa. Uiteindelijk woonde er meer Grieken buiten Griekenland dan in Griekenland zelf. En toen kwam het kolonelsregiem aan de macht wat hoopvol begon. Er werd veel in de infrastructuur geïnvesteerd en in het toerisme. Het elektriciteitsnet werd sterk uitgebreid en wegen werden aangelegd. Tot het mis ging en het regiem bergafwaarts ging. Na het verdwijnen van de kolonels volgde een tijd van optimisme. De Grieken hadden veel sympathie in de wereld verworven en konden daardoor makkelijk geld lenen. Over terugbetalen werd niet gesproken. De gaatjes werden dichtgestopt met een hoge inflatie en rentetarieven van soms wel 30% per jaar. En toen kwam de zege van de Euro.

De oplossing

Het was snel beklonken. Griekenland voldeed op geen manier aan de toelatingseisen die gesteld waren aan het meedoen met de euro. Tot kort voor de toetreding was de drachme een zachte munteenheid die nauwelijks tot niet was in te wisselen tegen harde valuta. De oplossing hiervoor werd met goedkeuring van de EU gevonden in een wisseltruc. Amerikaanse zakenbaken (Goldman-Sachs) namen de Griekse schuldpapieren (in allerlei valuta) over en ruilde deze om voor schuldpapier in euro's. En toen kon het grote euro-pokerspel beginnen wat wel in een ramp moest eindigen. Grieken konden hierna immers zonder enige controle onbeperkt lenen tegen ongekend lage rentes, lager dan de inflatie. Bedenk hierbij dat Griekenland eigenlijk al aan de grond zat op dat moment.

En dat hebben ze gedaan. Lenen. De corrupte Griekse politici wisten er wel raad mee. Zakken werden gevuld, krankzinnig dure projecten zoals de olympische spelen werden georganiseerd, veel te hoge salarissen werden aan ambtenaren betaald, kortom, het geld klotste tegen de kade en de bomen groeide tot de hemel. De prijzen van onroerend goed explodeerde. Europa werd zoet gehouden met vervalste cijfers die een groei van 7% jaar op jaar aangaven. De bevolking werd tevreden gehouden met krankzinnige loonstijgingen en onbeperkte leenmogelijkheden. Niemand betaalde een cent belasting. Artsen en advocaten gaven aan de belasting op dat zij het minimumloon verdiende, nergens werden bonnetjes gegeven, alles werd contant afgerekend. EU subsidies werden niet geïnvesteerd in het land maar verkwist. De aantrekkingskracht op mensen uit de voormalige oostbloklanden was enorm. Werknemers die vervolgens meestal zwart, zonder papieren, gingen werken in Griekenland. Totdat......
Giorgios Papakonstandinou in oktober 2009 benoemd werd tot minister van Financiën in de regering-Papandreou. Hij trof een janboel op het ministerie aan en een totaal lege staatskas. Geen mens wilde nog geld aan Griekenland lenen en de Eurocrisis was geboren.

De ramp

Wel eens opgevallen dat bij een kernramp nooit wordt gemeld in het nieuws dat er een meltdown heeft plaats gevonden? Ook als die wel terdege heeft plaats gevonden achteraf? In Griekenland vond er een zuivere financiële meltdown plaats. Als een Amerikaanse zakenbank die instort al de hele financieel wereld op zijn kop kan zetten is makkelijk na te gaan wat er gebeurd als een heel land binnen de eurozone om zou vallen. Dus moest Griekenland tegen elke prijs in de eurozone gehouden worden, hoewel een vertrek uiteindelijk voor het land een zege was geweest. Anders waren de zakenbanken in Amerika en Europa door de vele derivaten in omloop zijnde omgevallen. Om maar niet te spreken van de Griekse banken die ook vol met Griekse staatsstukken zaten en die toch al failliet waren. Goede raad was duur op dat moment. Heel erg duur. En uiteindelijk onbetaalbaar. Onder invloed van Duitsland werd het plan gesmeed, de euro moest tegen elke prijs gered worden. Letterlijk tegen elke prijs.

De grote leugen

Om te beginnen moest er geld komen, heel, heel veel geld. Besloten werd de schuld van de crisis volledig bij de Grieken te leggen, hoewel Europa en de banken minstens net zo schuldig waren aan de ontstane situatie. De belastingbetaler uit het noorden, die de sof uiteindelijk kon betalen, werd wijs te gemaakt dat elke cent terug zou komen, wat natuurlijk quatsch was. Hun zuurverdiende belastingcentjes zijn uiteindelijk regelrecht in het zwarte gat verdwenen die de immorele zakenbanken gecreëerd hadden en waarmee zij hun zakken hadden gevuld. Verder werden de Grieken uitgewrongen als een citroen met als motto, hoe harder je knijpt, hoe meer sap je krijgt. Duidelijk is dat Griekenland gewoon opgeofferd is voor de redding van de Euro en eigenlijk vanaf het begin kansloos was. Het land zou door gekozen beleid immers vernietigd worden wat dan ook gebeurd is.

De gevolgen voor Griekenland

De gevolgen waren desastreus voor Griekenland. Premier Giorgos Papandreou stelde voor een referendum onder de Griekse bevolking te houden over de plannen van het IMF en de EU maar werd onder druk van de EU vervangen door de ex-bankier Loukas Papadimos. Besloten werd Griekenland te saneren en binnen de Euro te devalueren. Maar wel met een hele aparte devaluatie, de inkomens daalde dramatisch maar de prijzen en schulden bleven nagenoeg gelijk. Ook werd de belastingdruk fors opgevoerd en inning ervan voortvarend ter hand genomen. De failliete Griekse banken werden voorzien van nieuw kapitaal maar de kredietvoorziening aan de bedrijven werd nagenoeg stopt gezet en binnen de overheid volgde massaontslagen. Deze zeer giftige cocktail heeft zijn uitwerking op de Griekse samenleving niet gemist. Zelfs in principe gezonde ondernemingen gingen uiteindelijk failliet.

Heel veel Grieken verloren alles en alles. De zelfmoordcijfers vlogen omhoog en in heel Griekenland braken rellen uit. Door een vreemde kronkel in de Griekse kieswet waardoor de winnend partij zestig bonuszetels krijgt was het mogelijk nipt een pro-Europese regering te vormen met Pasok en ND (Nea Dimokratia). Austerity werd het toverwoord. Maar ondertussen ontwrichte de Griekse maatschappij verder en verder, mede doordat er nauwelijks sociale voorzieningen in Griekenland zijn waardoor tot voor kort redelijk welvarende Grieken in bittere armoede vervielen. Medische voorzieningen werden afgebroken, de belastingdruk werd verzwaard en tot overmaat van ramp had en heeft Griekenland, mede door de geologische ligging en het slechte vreemdelingenbeleid uit het verleden, een enorm en onbeheersbaar vreemdelingenprobleem. De voedingsbodem voor de fasistische Gouden Dageraad was gelegd. En voor het extreem linkse SYRIZA.

En dan die arme Grieken. Die hadden geen idee wat ze gebeurde of wat ze fout hadden gedaan. Plotsklaps waren die leuke, gezellige Grieken die wij van onze vakanties kende verwoorden tot luie, diefachtige lieden die heel Europa in het verderf gestort hadden. En dat terwijl zij zich zo positief hadden opgesteld tegenover die aardig, soms wat brommerige oom EU uit Brussel die hun ongekende welvaart had gebracht en hen had verlost van hun zachte, feitelijk waardeloze drachme. De media in Griekenland staan immers onder controle van de overheid dus zij wisten van niets. Het land was in shock.

De complottheorie was al snel geboren in het in zichzelf gekeerde Griekenland. Alles en alles was de schuld van: De Amerikanen (de Amerikaanse zakenbanken), de Duitsers, en de Joden (Grootkapitaal,Goldmann-Sachs). En wie de moeite heeft genomen het stuk hierboven te lezen zal moeten toegeven dat voor deze theorie met wat moeite best wat te zeggen is. En laten dit nu net een deel van de kernpunten van de Gouden Dageraad te zijn.
Bovendien waren de straten van de grote steden letterlijk gevuld met de inmiddels werkeloze buitenlanders en vluchtelingen die geen kant meer op konden waardoor prostitutie, misdaad en AIDS weelderig konden tieren. En dat terwijl de Grieken hun handen meer dan vol aan zichzelf hadden en hebben.

Epiloog, goodbye to Athens

Hoe paradoxaal het ook klinkt, het fragile economische herstel wat nu optreedt in Griekenland zal de Griekse gifbeker, die europa handig dacht weg te moffelen uiteindelijk weer volledig op de tafel van Europa terugzetten. En Europa zal hem dit maal leeg moeten drinken tot op de bodem en verder. Want in deze (licht) positieve economische cijfers is immers de onhoudbare staatsschuld van bijna 180% van het BNP en de rente daarover niet meegerekend (december 2014). Een staatsschuld die alleen maar groter is geworden sinds het uitbreken van de eurocrisis maar ook gedeeltelijk bij de ECB is terechtgekomen door allerlei opkoopprogamma's. Een schuld die de Grieken nooit zullen, kunnen en willen terugbetalen. Een schuld die de toekomstige Griekse leiders niet als hun schuld zullen zien maar als een Europees probleem. Bovendien, het is volslagen onduidelijk of het vermeende herstel doorzet.

Griekenland heeft namelijk één keer eerder een positieve handelsbalans gehad in de recente geschiedenis, namelijk tijdens de tweede wereldoorlog omdat ze een grote partij sinaasappelen aan Duitsland hadden weten te slijten maar de economie in zo een belabberde staat was dat Griekenland niets meer importeerde. Verder is het herstel volledig is toe te schrijven aan het aantrekkende toerisme wat overigens slechts15% van het BNP uitmaakt. Een substantieel aantal van de bezoekers komt uit Rusland en het is zeer de vraag of de Russen met de dalende roebel terugkomen. Verder heeft de West-Europese bevolking steeds minder te besteden wat ongetwijfeld ook zijn neerslag op het toerisme zal hebben. Ook is de Griekse landbouw behoorlijk getroffen door de importbeperkingen van Rusland. En, last but not least, de cijfers zijn berekend door Elstat. Het Griekse statistische bureau wat jarenlang vervalste cijfers aan de EU heeft doorgegeven.

Voor de Grieken is er ondertussen niets veranderd. Nog steeds zijn vele huishoudens afgesneden van het elektriciteitsnet door het onzalige plan de onroerend goed belasting in de elektriciteitsrekening op te nemen die Grieken simpelweg niet kunnen betalen. Dertig procent van de Grieken heeft geen ziektekostenverzekering en kunnen vaak niet de vijf euro betalen die de gratis klinieken vragen voor minimale hulp. De jeugdwerkeloosheid is vijftig procent en de gewone werkeloosheid vijfentwintig procent. Farmaceutisch bedrijven weigeren aan Griekenland te leveren omdat de rekeningen jaren lang niet zijn betaald door de Griekse overheid waardoor o.a. kanker- en suikerziekte patiënten geen medicijnen krijgen. Het is artsen verboden illegalen te behandelen, terwijl zij vaak al maanden geen salaris meer hebben ontvangen. Ondertussen paradeert de Gouden Dageraad door de straten als orderdienst, vaak onder het oog van de politie. Zij controleren paspoorten, mishandelen buitenlanders, delen voedsel uit aan arme Grieken en helpen ouderen. Vaak zijn het politieagenten en militairen in hun vrije tijd.
Toch kraait Antonis Samaras victorie in de ND krant Kathimerini. The prospects for the future of the Greek economy will skyrocket while interest rates will fall. En waarom? Is hier enige reden of aanleiding voor? Ja. Deze man: Alexis Tsipras. Is er verder enige reden of aanleiding voor deze optimistische woorden? Nee, het is namelijk een klinkklare leugen die Samaras verteld die werkelijk nergens op gebaseerd is.

Alexis Tsipras. Na de burgeroorlog van 1946 tot 1949 heeft links Griekenland zich nooit weten te organiseren. Ook niet in de vorm het radicaal-linkse SYRIZA wat een samengeraapt zooitje is van anarchisten, communisten, krakers, anti-globalisten, milieu-activisten en ander ongerief. Maar deze beweging heeft wel de nachtmerrie van de pro-Europa lobby voortgebracht in de vorm van de charismatige en populaire Tsipras die zijn partij heeft opgewerkt tot de grootste partij van Griekenland in de peilingen wat hem naast de eventueel gewonnen zetels ook nog eens de zestig bonuszetels kan opleveren van de totaal 300 zetels. Tsipras wil alle maatregelen van de trojka (Controleorgaan van de EU, de ECB en het IMF.) en de privatiseringen terugdraaien. Tsipras spreekt gebrekkig Engels, is zeer intelligent en is niet te paaien door Europa.

Hoe dan ook zijn bij de volgende Griekse verkiezingen de Europese rapen gaar. En die konden wel eens eerder gaar zijn dan gedacht. Het Griekse parlement moet namelijk aankomend voorjaar een nieuwe president kiezen omdat de huidige president Karolos Papoulias aftreed. De procedure om een nieuwe president te kiezen is als volgt: De premier (Samaras) mag slecht een kandidaat voorstellen die dan met tweederde van de stemmen door het parlement gekozen moet worden. Als na drie stemrondes nog geen nieuwe president is gekozen valt het kabinet en worden er nieuwe verkiezingen uitgeschreven.
De coalitie van ND en PASOK onder leiding van Samaras is zo gammel dat Samaras constant in een spagaat staat door aan de ene kant muitende PASOK parlementsleden en aan de andere kant de veeleisende trojka die beide aan hem trekken. Samaras heeft nog maar een meerderheid van drie parlementsleden in het parlement die er elk moment vandoor kunnen gaan. PASOK is in de peilingen weggevaagd. Weliswaar zitten de zestien parlementsleden van de Gouden Dageraad op het moment in de gevangenis, maar de Gouden dageraad bestaat eigenlijk uit drie delen. Het politieke deel (wat in de nor zit), het ideologische deel die de internationale contacten onderhoudt met andere extreem-rechtse organisaties en kantoren in het buitenland heeft en de knokploegen in de straten wat merendeels bestaat uit gewoon burgers en politieagenten die een Gouden Dageraad T-shirt bij de printshop hebben laten maken en met een knuppel de straat op gaan. Het zal geen enkele moeite kosten om nieuwe parlementsleden te vinden voor Gouden Dageraad als de organisatie tenminste niet verboden wordt. En dan hebben we nog het anarchistische SYRIZA wat waarschijnlijk de grootse partij wordt onder leiding van Tsipras, die de flexibiliteit van een loden deur heeft.

Duidelijk zal zijn dat met bovengenoemde partijen geen stabiele regering zal kunnen gevormd worden, laat staan een Europees gezinde. Het is überhaupt zeer twijfelachtig of Europa op termijn Griekenland in de lucht kan en wil houden op kosten van de Europese belastingbetaler. Griekenland heeft tot nu toe nog geen cent rente betaald over de gigantische staatsschuld laat staan een euro daarvan terugbetaald. En het verhaal over de grazige weiden die lonken wat Samaras nu staat uit te kramen lijkt mij althans zeer onwaarschijnlijk. Wat de gevolgen uiteindelijk zullen zijn voor Europa en de euro is moeilijk te voorspellen.

Inzweren gemeenteraad, ook de regering wordt zo ingezworen.

Ikzelf denk dat Griekenland en de Grieken zich meer en meer zullen gaan richten op de Orthodoxe wereld en zich verder zal vervreemden van het Europa waar ze toch nooit iets van hebben begrepen. Op zijn best (voor Europa) zullen de Grieken straatarm in de periferie van Europa blijven hangen, op zijn slechts (voor Europa) zullen de Grieken eieren voor hun geld kiezen en Europa de rug toekeren en zich op het Orthodoxe blok van Poetin richten (met de zege van de (staats)kerk) die in Griekenland immers razend populair is. In elk geval vele malen populairder dan de EU, zeker na de boycot van Rusland naar aanleiding van de ramp met de MH17. De Orthodoxe kerk spint immers goed garen bij de crisis en is populair onder anderen door de voedselhulp die zij biedt, en het Byzantijnse rijk zit nog steeds in de harten van de Grieken en door de hele Grieks maatschappij heen. Ook de steeds machtiger wordende Gouden Dageraad heeft warme contacten met de rechts-extreme fracties in Rusland, Servië en Oost-Oekraïne. Grieken vinden Europeanen (Zoals gezegd, Grieken zien zich niet als Europeanen.) een beetje wereldvreemde lieden in kinderbroeken met korte pijpen waar je misschien wat aan kunt verdienen. Met vrouwen in onbegrijpelijke hobbezakken. Als je op vakantie gaat trek je toch je mooiste kleren aan? En is je vrouw toch poesmooi aangekleed en opgemaakt? Ja toch? Wat ben je anders? Een zigeuner soms? Kom nou! Ze zouden eens denken dat je arm bent! De mentaliteit is daar zó anders.

2015

"First we (SYRIZA) take Athens, then we (PODEMOS) take Madrid"

Zoals ik reeds voorspelde kwam SIRIZA aan de macht. Samen met de rechts-orthodoxe partij de Onafhankelijke Grieken. Het enige wat ze verenigd is hun hekel aan Europa en hun pro-Russische standpunt. Maar wederom, pas op het zijn Grieken. Toen Premier Tsipras ambswoning betrad wachtte hem een warm welkom. Er was zelfs geen w.c papier en zeep achtergelaten en volgens de geruchten had Samaras de sleutel onder de mat gelegd. Zoals ik hier al voorspelde werd Yanis Varoufakis de nieuwe minister van financiën. Varoufakis, een charismatische professor getrouwd met de kunstenaresse Danae Stratou, gaf aan Eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem meteen zijn vistekaartje af bij diens kennismakingsbezoek aan Athene. Geen verder bezuinigingen meer, geen z.g. trojka meer en afboeking van de helft van de schuldenberg. Als klap op de vuurpijl ontsloeg vervolgens Tsipras het hoofd van het bureau privatiseren, een bureau wat de verkoop van staatsbedrijven moest regelen. Dijsselbloem keek alsof zijn neo-liberale lolly afgepakt was terwijl Varoufakis op zijn bekende manier lachend enkele kwinkslagen maakte. De sfeer was zogezegd gezet. Maar hoe nu toch verder?

De neo-liberale erfgenamen van Margaret Thatcher, de Duitsers voorop, rolde over elkaar om Griekenland er op te wijzen dat het land zijn verplichting moest nakomen en dat deden ze niets voor niets. Tsipras en Varoufakis gaven geen krimp. Fijntjes legde Vavourakis uit dat hij hier niet aan mee ging werken omdat het hele bail-out systeem met zijn austerity en troika's zo rot is als een mispel. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Op een ding na, de enorme saneringsoperatie onder leiding van de Troika heeft opgeleverd dat de Griekse handelsbalans nu redelijk in evenwicht is. Met andere woorden, buiten de enorme schuldenberg kan Griekenland zijn broek aardig ophouden. En er is best nog wel wat winst te halen in de vorm van eerlijker belastingen (reders betalen geen belasting), meer efficiëntie, enz.. En daar zit nu net de crux. En daarom kijkt Dijsselbloem zo zuur en lacht Varoufakis. Niet Griekenland heeft een probleem, nee Europa! En om precies te zijn de Europees zombie-banken die vol met Griekse staatsstukken zitten waarvan vele zich in Duitsland bevinden. En daarom kijkt Merkel zo zuur.

En toch ben ik trots op de Grieken. Dat een vrijgevochten volk als de Grieken, gepokt en gemazeld door het vele verzet tegen buitenlandse overheersingen, het allemaal niet zou pikken is evident. Maar gelukkig kozen zij niet voor het heilloze, gevaarlijke pad door met de fascisten in zee te gaan. Toch kreeg de Gouden Dageraad nog altijd zes zetels en dat is opmerkelijk in een land wat enorm heeft geleden onder de Duitse bezetting en in aanmerking genomen dat de helft van de partijleiding van de gouden dageraad in het gevang zit. First we take Athens, then we take Madrid. (Podemos is de zusterpartij van SYRISA) staat onder de foto. Hij vergeet er bij te zeggen and then we take Europe, want dat is het plan, En ik geef ze op termijn een aardige kans. Overigens is SYRISA een stuk minder extreem en links als gesuggereerd werd en wordt in de pers, het zijn gewoon de oude socialisten die wij ook hadden in de vorige eeuw.

Yanis Varoufakis

Wie is toch die Yanis Varoufakis die uit het niets is opgedoken? Yanis is geïnspireerd, geëngageerd en vooral slim. Yanis is pro-Europa en is geen extremist. Yanis is soms een dromer, vaker een realist en heeft de hele Eurocrisis opgelost maar moet alleen nog even de rest van Europa overtuigen. Hier is het Moderest Proposal van Yanis Varoufakis, James K. Galbraith en Stuart Holland, ondertussen zijn we bij versie vier aangeland. Yanis en zijn vrienden hebben ongetwijfeld gelijk, het enige probleempje is dat Europa waarschijnlijk niet zoveel voor deze oplossing zal voelen vanwege allerlei belangen. Feitelijk komt het namelijk neer op het recyclen van schulden en geld. En daar hebben met name de Duitsers helemaal geen zin in want die willen hun overschot op hun betalingsbalans gewoon zelf houden.

Ondertussen is Yanis met zijn charme-offensief in Europa begonnen. Het de deur uitschoppen van de Trojka, een plannetje van de Jager indertijd, is in elk geval al met luid gejuich begroet. Want Yanis heeft een troef. En die heet Juncker die eindelijk de kans ziet én die Trojka én die zuinige Nederlander die hem als een rokende dronkenlap of iets met woorden van gelijke strekking had betitteld met zijn hele Eurogroep de deur uit te werken. Duur zal het niet worden, die Griekse schulden waren toch niet te innen en een verkapte haircut die geen haircut heet, ach, wie wil dat nu toch niet? De Griekse nachtmerrie oplossen zonder dat de belastingbetaler door heeft dat hij zijn centen gewoon kwijt is is toch een pracht oplossing? En jawel hoor, Yanis werd door Jean Claude Juncker met dikke zoenen begroet bij zijn kennismakingsbezoek aan Brussel.

En die arme Grieken

Nooit hebben die er iets van gesnapt en nu ook weer niet. Die Grieken. Die dansen de Sirtaki door de straten en denken dat oude tijden terugkeren. Yanis en Alex gaan even naar Brussel, slaan met hun vuist op tafel, en ja hoor, de geldkraan gaat weer vol open. Maar zo zit het niet. O, nee. Die arme Grieken zullen nog jaren de broeksriem aan moeten halen al zal Tsipras wel de allerscherpste kantjes van de bezuinigingen afhalen. Maar die gebraden ganzen die de Grieken al uit Brussel zien aanvliegen, vergeet het maar. De Griekse kater na de roes moet nog komen...

Mohammed Saïd al-Sahaf

Wie kent hem niet. De Iraakse minister van informatie. Een dergelijk beeld moet bij de verbijsterde bestuurders in Brussel zijn achtergebleven na het vertrek van de Griekse delegatie onder aanvoering van Yanis. Yanis zag zijn kans schoon , gesteund door meer dan tachtig procent van de Griekse bevolking en aangemoedigd door stokebrand Tsipras, de man van wie een van zijn eerste wapenfeit een demonstratie organiseren om spijbelen te legaliseren was, ging los. Alles kwam langs. De speltheorie, de onbalans tussen de economieën , de humanitaire crisis in Griekenland en de rest van Europa, de bankencrisis, de investeringscrisis, zijn opiniestuk in de New York times,Immanuel Kant kortom, alles moest anders, dat was duidelijk. Nog net miste het dat hij exemplaren van zijn boek, The Global Minotaur, samen met zijn moderest proposal, gesigneerd aan zijn nieuwe collega's aanbood. Vervolgens bleken de meegereisde hoge ambtenaren werkelijk geen idee te hebben wat er zoal was afgesproken in de loop van de tijd met de EU. Een stukje onvervalste Byzantijnse politiek wat in Griekenland meer regel dan uitzondering is, maar voor Brussel nieuw was. Alles dachten ze met die Grieken mee te hebben gemaakt, maar dit was geheel nieuw.
De boodschap was duidelijk, geef ons geld en we lossen alles op. Hoe we dat doen horen jullie nog wel. Duidelijk was dat dit niet anders dan in een keihard NEIN! zou eindigen. Maar de Grieken bleven lachen, zij zullen wel even dat EU varkentje wassen. Want al die voorgangers waren maar slappen zakken.
Dit geheel vraagt om meer uitleg ofwel Grieken leren begrijpen.

Helaas heeft Griekenland naast buitengewoon belabberd onderwijs ook nog eens geen vrije pers. Mochten Grieken vaak een aardig mondje steenkolen-Engels spreken, het lezen kunnen ze meestal niet en het moet ook niet te moeilijk worden. Maar gelukkig hebben ze allerlei wonderdoende iconen, waarzeggers, boekjes over heiligenlevens (Die je werkelijk overal kunt kopen.), commerciële televisiezenders die de meest wonderlijke complottheorieën verkondigen en boulevardkranten met sensatieverhalen. Met de nieuwsgaring zit het daar dus wel goed. Bovendien hebben we tegenwoordig Facebook waarmee je al dit soort onzin verder kunt verspreiden en anders helpt de papas wel even mee door nog even te vertellen dat alles waar is en iedereen tegen Griekenland samenspant. Geen wonder dat de Grieken massaal Tsipras geloven als hij zegt even "ons" geld (Van de Grieken dus.) in Brussel te gaan halen en en passant ook nog even de oorlogsschade uit de tweede wereldoorlog in Duitsland terug gaat vorderen.

We zijn dus in de situatie dat er twee partijen zijn die geen van beide terug kunnen. Geen van de partijen kan nog genoeg water bij de wijn doen om de andere partij binnen te halen. Wat nu? Wie gaat deze chicken game winnen?

Simpel. Griekenland krijgt via de ECB en de Griekse banken via het noodloket ELA nét niet genoeg geld om niet kopje onder te gaan. Want daar heeft niemand belang bij. En Tsipras kan zijn gulle uitdelen wel vergeten. En politiek, ach, dat zijn maar woorden. Kortom, een storm in een glas Grieks water. Als gewoonlijk hebben de Grieken zich door hun politici laten belazeren. Χορτα να φας. Ofwel, onkruid, wilde groenten zul je eten. En Yanis?Die geniet verder van het enorme podium wat hij eindelijk heeft. Eindelijk kan hij uitweiden over zijn stokpaardjes. Over de overschotten in de industrielanden, de zombie-banken in Europa, de ongelooflijk hoge Amerikaanse staatsschuld, de humanitaire crisis in Griekenland, enz, enz. Arme collega-ministers... die zitten voorlopig weer in de collegezaal. Een professor met als specialisme speltheorie minister maken? Kan zeer interessant worden.......
Allemaal zal het niet zoveel uitmaken. Natuurlijk zal Griekenland wat doseurtjes krijgen en zal er wat Badge-engineering plaatsgrijpen. En verder zullen Yanis en Alexis echt, echt de oplossing binnen het totaal verrotte Griekenland moeten zoeken en vinden en niet bij Europa.

Game theory (Speltheorie) en Immanuel Kant

Raadpleeg vooral het Wiki-artikel "Speltheorie" niet op Wikipedia-NL. Ik hoop werkelijk niet dat onderhandelaars in Brussel het raadplegen want het is (als gewoonlijk) een als los zand aan elkaar hangende berg feitjes en weetjes. Kant is interessanter.
Yanis is een expert op dit gebied. En een aanhanger van Kant. Natuurlijk weet hij dat Schäuble nu zijn rolstoel vol op de rem gaat zetten. En dat hij vooral niet als een soort voetbalheld uit het vliegtuig moet komen in Athene als overwinnaar hierna . Nee, we gaan een nederige, dankbare Alexis en Tsipras zien in het vervolg. Sombere, serieuze Griekse persconferenties staan ons te wachten, niks meer flamboyant gedoe. Verdeel en heers. De leercurve zal stijl zijn in Brussel..... Yanis is namelijk de master of the game... Letterlijk in dit geval.

Hoe nu verder?

[1]! schreeuwde Schäuble. Nein! Schreeuwde Merkel.  Want Russen zijn natuurlijk bij haar, als Oost-Duitse, een heikel punt. Dat die Grieken die 240 miljard nooit terug kunnen en zullen betalen is natuurlijk wel glashelder onderhand. En van de ambitieuze plannen van Varoufakis komt wellicht over twee generaties wat terecht, maar niet op korte termijn. Bovendien maakt een hoogleraar politieke economie mij niet wijs dat hij deze reactie niet had ingeschat. Kortom, de Grieken hebben zich ongelooflijk laten besodemieter door een hoogleraar, specialisme speltheorie  en stokebrand Tsipras. Een linkse staatsgreep zogezegd. Maar niet met kwade bedoelingen. En natuurlijk houdt Tsipras de kikkers van het samengeraapte zooitje SYRIZA en de extreem rechtse Potami niet in de kruiwagen. De oplossing? En Alexis ging naar Samaras toe....

Enkele linken voor diegene die denkt dat er in deze Essay overdreven wordt.

• Stroompiraten
• Lekker Grieks eten.
• Gouden Dageraad deelt voedsel uit aan Grieken.
• Gezellig Grieks muziekje
• Hoe de Grieken tegen de situatie aankijken