Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dunsap: verschil tussen versies
(gegeven uit https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indampen&oldid=37473684) |
(gegevens uit https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Suikerfabriek&oldid=41109351) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Het zwartblauwe ruwsap bevat nog vele organische en anorganische bestanddelen, zoals zuren, zouten ([[kalium]] en [[natrium]]), eiwitten en [[pectine]]s, die door filtratie verwijderd moeten worden, omdat anders de latere kristallisatie niet goed verloopt. De filtratie wordt gedaan met behulp van [[calciumoxide|ongebluste kalk]]. Dit bindt de zuren, en door verhoging van de [[pH]] naar ongeveer 11 wordt verhinderd dat [[invertsuiker]] ontstaat door splitsing van de [[sacharose]]. Hierbij wordt ongeveer 35% van de verontreinigingen verwijderd. Voor de filtratie wordt snel [[koolstofdioxide]] toegevoegd. Deze processtap in de sapzuivering wordt ''carbonateren'' genoemd. Hierbij wordt CO<sub>2</sub>-gas door het gekalkte sap geblazen, waarbij de achtergebleven calcium-ionen worden gebonden in [[calciumcarbonaat]] (kalk). Meestal worden twee carbonatatiestappen doorlopen: eerste en tweede carbonatatie. Het nu ontstane heldere sap wordt ''dunsap'' genoemd. De kalk met daarin de verontreinigingen wordt uit het sap gefiltreerd. Deze [[schuimaarde]] wordt in de [[akkerbouw]] gebruikt als bodemverbeteraar. | |||
===Dunsap=== | |||
Het dunsap is geelgroen van kleur. Het bevat 15 tot 16% suiker en nog ongeveer 2% andere stoffen, waaronder [[aminozuur|α-aminozuren]]. Deze aminozuren worden schadelijke stikstof genoemd. De hoeveelheid schadelijke stikstof is afhankelijk van de hoogte van de [[stikstof (element)|stikstof]]bemesting tijdens de groei van de bieten en het gebruikte suikerbieten[[ras (plant)|ras]]. Als het gehalte aan α-aminozuren in het dunsap te hoog is, moet er [[natriumcarbonaat|soda]] aan het sap worden toegevoegd om de pH te verhogen, wat de hoeveelheid te winnen suiker nadelig beïnvloedt. Het dunsap wordt in grote verdampers ingedikt, tot een sap met ongeveer 70% suiker is bereikt, het zogeheten ''diksap''. De warmte wordt uit de waterdamp teruggewonnen en overal gebruikt waar warmte nodig is, onder andere om het water te verwarmen waarmee het snijdsel wordt uitgeloogd. | |||
'''Dunsap''' is voornamelijk [[sacharose]] opgelost in [[water]], andere bestandsdelen zijn onder andere [[fructose]] en [[glucose]]. | '''Dunsap''' is voornamelijk [[sacharose]] opgelost in [[water]], andere bestandsdelen zijn onder andere [[fructose]] en [[glucose]]. | ||
Het dunsap moet nogmaals door [[kalksteen]] en [[koolstofdioxide]] geleid worden en dit heeft 3 redenen: | Het dunsap moet nogmaals door [[kalksteen]] en [[koolstofdioxide]] geleid worden en dit heeft 3 redenen: | ||
| Regel 6: | Regel 12: | ||
# De stof moet stabiel gemaakt worden om er uiteindelijk [[suikerkristal|suikerkristallen]] van te maken. | # De stof moet stabiel gemaakt worden om er uiteindelijk [[suikerkristal|suikerkristallen]] van te maken. | ||
In een suikerfabriek wordt door proces van indampen uit het dunsap het diksap | In een suikerfabriek wordt door proces van indampen uit het dunsap het diksap verkregen. | ||
[[Categorie:Suiker]] | [[Categorie:Suiker]] | ||
Versie van 13 nov 2014 08:49
Het zwartblauwe ruwsap bevat nog vele organische en anorganische bestanddelen, zoals zuren, zouten (kalium en natrium), eiwitten en pectines, die door filtratie verwijderd moeten worden, omdat anders de latere kristallisatie niet goed verloopt. De filtratie wordt gedaan met behulp van ongebluste kalk. Dit bindt de zuren, en door verhoging van de pH naar ongeveer 11 wordt verhinderd dat invertsuiker ontstaat door splitsing van de sacharose. Hierbij wordt ongeveer 35% van de verontreinigingen verwijderd. Voor de filtratie wordt snel koolstofdioxide toegevoegd. Deze processtap in de sapzuivering wordt carbonateren genoemd. Hierbij wordt CO2-gas door het gekalkte sap geblazen, waarbij de achtergebleven calcium-ionen worden gebonden in calciumcarbonaat (kalk). Meestal worden twee carbonatatiestappen doorlopen: eerste en tweede carbonatatie. Het nu ontstane heldere sap wordt dunsap genoemd. De kalk met daarin de verontreinigingen wordt uit het sap gefiltreerd. Deze schuimaarde wordt in de akkerbouw gebruikt als bodemverbeteraar.
Dunsap
Het dunsap is geelgroen van kleur. Het bevat 15 tot 16% suiker en nog ongeveer 2% andere stoffen, waaronder α-aminozuren. Deze aminozuren worden schadelijke stikstof genoemd. De hoeveelheid schadelijke stikstof is afhankelijk van de hoogte van de stikstofbemesting tijdens de groei van de bieten en het gebruikte suikerbietenras. Als het gehalte aan α-aminozuren in het dunsap te hoog is, moet er soda aan het sap worden toegevoegd om de pH te verhogen, wat de hoeveelheid te winnen suiker nadelig beïnvloedt. Het dunsap wordt in grote verdampers ingedikt, tot een sap met ongeveer 70% suiker is bereikt, het zogeheten diksap. De warmte wordt uit de waterdamp teruggewonnen en overal gebruikt waar warmte nodig is, onder andere om het water te verwarmen waarmee het snijdsel wordt uitgeloogd.
Dunsap is voornamelijk sacharose opgelost in water, andere bestandsdelen zijn onder andere fructose en glucose. Het dunsap moet nogmaals door kalksteen en koolstofdioxide geleid worden en dit heeft 3 redenen:
- Het vernietigen/verwijderen van micro-organismen.
- Het sap wordt gereinigd van onzuiverheden.
- De stof moet stabiel gemaakt worden om er uiteindelijk suikerkristallen van te maken.
In een suikerfabriek wordt door proces van indampen uit het dunsap het diksap verkregen.