Gebruiker:O/KVC Olympic Deurne

Historiek K.V.C. Olympic Deurne

Op 2 september 1917 namen zeven jonge Antwerpenaren onder leiding van ene Louis Schwartz het initiatief om een clubje te stichten, “Olympic Sporting Club” . Blauw en wit werden als clubkleuren gekozen, en vooreerst hield men zich bezig met lichte atletiek en het inrichten van worsteltornooien, waarbij vooral het uitdragen van de “Olympische gedachte“ hoog in het vaandel stond.

Later werd ook de zwemsport in het programma ingeschakeld, en in 1919 werd een voetbalafdeling opgericht, die zich in 1921 aansloot bij de “Antwerpse Voetbalvereniging”. Hierin werden degelijke resultaten behaald, wat er toe aanzette om bij de Koninklijke Belgische Voetbalbond een aansluiting te vragen. Volgens KBVB-bronnen gebeurde dit officieel op 13 mei 1925, en werd hierbij later aan de club het stamnummer 500 toegekend, wat tot op heden nog steeds met fierheid en respect gedragen wordt.

Vanaf het seizoen 1926-1927 werd dan in de officiële KBVB-competitie van start gegaan, en voor haar allereerste competitiewedstrijd kwam Olympic SC uit tegen Sint-Rochus uit Deurne.

Na 1928 bleef van de oudere, oorspronkelijke bestuursgeneratie enkel nog Henri Simons over. Tot en met 1944 regelde hij persoonlijk alle bestuursaangelegenheden en ontpopte zich tot de werkelijke ziel van de vereniging. Hij was zowel voorzitter, penningmeester als secretaris, en onder zijn leiding beperkte men zich nu uitsluitend tot het beoefenen van de voetbalsport; de andere sporttakken werden geleidelijk aan verdrongen, en verdwenen ten slotte definitief na enkele jaren.

Met de oorlogsjaren braken er donkere tijden aan voor de club, die dankzij de ongebreidelde inzet van haar voorzitter op het nippertje van de ondergang kon gered worden. De heropstanding kwam er na de bevrijding, maar Henri Simons zou dit niet meer mogen beleven, want hij stierf in het voorjaar van 1945.

Het seizoen 1952-1953 vormde één der hoogtepunten in de geschiedenis van de club, en stond volledig in het teken van de viering van haar 35-jarig bestaan, en vooral de benoeming tot “Koninklijke ”vereniging. Op 7 juni 1953 werd de “Koninklijke Olympic Sporting Club “op het Antwerpse stadhuis ontvangen, en werd haar door het stadsbestuur de officiële benoeming tot Koninklijke vereniging overhandigd. Verscheidene oud-leden, waaronder stichter Louis Schwartz waren op deze plechtigheid aanwezig.

In 1974 werd overgegaan tot een wijziging van de clubbenaming, dit vooral om verwarring te vermijden met een zwemclub die identiek dezelfde naam droeg. Voortaan werd het “Koninklijke Olympic Voetbalklub Antwerpen “(afgekort “K.O.V.K.A.”).

In 1991 werd dan -eindelijk- in de lange geschiedenis van de “club van het Ruggeveld ”, de wijk in het Antwerpse district Deurne waar men sinds augustus 1966 zijn thuishaven heeft, een allereerste kampioenstitel behaald in de vierde provinciale afdeling, wat meteen ook de allereerste promotie betekende sinds men van start ging in de KBVB-competitie in 1926.

Na amper één seizoen volgde er jammer genoeg opnieuw een degradatie; op de daaropvolgende titel én nieuwe promotie werd het alweer vrij lang wachten, tot 13 april 2003, maar ook nu was het mooie liedje maar van korte duur, en werd de club vanaf het seizoen 2004-2005 terug verwezen naar de “kelder", vierde provinciale dus.

Het zou nog wachten worden tot 30 maart 2009 vooraleer men een nieuwe titel en bijgaande promotie mocht vieren, maar dit keer wist men zich een reeks hoger wél te handhaven gedurende de daaropvolgende drie seizoenen.

Mede als gevolg van de nieuwe doorstart inzake jeugdwerking, onderging de club voor de derde keer in haar geschiedenis een naamswijziging; sinds 01 juli 2009 gaat men door het voetballeven als “Koninklijke Voetbalclub Olympic Deurne” (afgekort : “K.V.C.O.D.”). Tevens werd er een vleugje geel aan de blauw-witte clubkleuren toegevoegd, een knipoogje naar het district Deurne, waar de club ondertussen bijna 45 jaar gehuisvest is.

Op zondag 22 april 2012, nu reeds geboekstaafd als een historische datum in de clubgeschiedenis, gebeurde dan iets waar velen het "Ruggeveldclubje" nooit toe in staat hadden geacht : na een klinkende 1-4 overwinning in het Rivierenhofstadion, bij en tegen “eeuwige rivaal” Tubantia Borgerhout, werd de allereerste kampioenstitel in derde provinciale behaald, wat meteen ook de allereerste promotie naar tweede provinciale betekende, een heuse mijlpaal, en dat na nét geen 95 jaar clubgeschiedenis !