John Gill

John Gill (23 november 1697 – 14 oktober 1771) was een Engels baptistisch pastor, bijbelgeleerde, theoloog en schrijver van een nog steeds gebruikte bijbelcommentaar. Hij verdedigde een calvinistische soteriologie (heilsleer).

Vroege leven en scholing

John Gill werd geboren in Kettering, Northamptonshire en ging daar naar de Kettering Grammar School. Toen hij elf jaar was, had hij reeds de Latijnse klassieken en Grieks geleerd. Via zelfstudie bleef hij dingen bijleren, van logica tot Hebreeuws.

Toen hij twaalf was, hoorde John Gill een preek van pastor William Wallis over de tekst „En de HEERE God riep Adam, en zeide tot hem: Waar zijt gij?” (Genesis 3:9 (SV)). Gill bleef aan deze boodschap denken en zou zich later deze tekst herinneren als iets wat tot zijn „bekering” leidde. Pas zeven jaar later, toen hij achttien was, gaf hij een openlijke uiting aan zijn geloof.

Pastoraal werk

Zijn kennismaking met pastoraal werk was toen hij op 21-jarige leeftijd John Davis meehielp in Higham Ferrers in 1718. In 1719 werd Gill zelf pastor van de Strict Baptist kerk in de Goat Yard Chapel, Horsleydown, Southwark. 51 jaar lang deed hij het werk als pastor. In 1757 had de baptistische gemeente een grotere vergaderruimte nodig. Zij verhuisden naar Carter Lane, St. Olave’s Street, Southwark. Ooit was Benjamin Keach de pastor van deze baptistische gemeente, die later de New Park Street Chapel werd en die nog later de naam Metropolitan Tabernacle kreeg, en Charles Spurgeon als pastor kreeg.

Tijdens Gills bediening ondersteunde de gemeente de prediking van George Whitefield in het nabijgelegen Kennington Common.

Werken

In 1748 kreeg Gill de titel doctor honoris causa in de theologie van de Universiteit van Aberdeen. Zijn bekendste werken zijn:

• The Doctrine of the Trinity Stated and Vindicated, Londen, 1731.
• The Cause of God and Truth, 4 delen, 1735–1738, een antwoord op Daniel Whitby’s Five Points
• An Exposition of the New Testament, 3 boekdelen, 1746–1748. Dit vormt samen met zijn Exposition of the Old Testament (6 boekdelen, 1748–1763) (zijn levenswerk)
• A Collection of Sermons and Tracts
• A Dissertation Concerning the Antiquity of the Hebrew Language, Letters, Vowel-Points and Accents, 1767 (Vol. 3, p. 429.)
• A Body of Doctrinal Divinity, 1767.
• A Body of Practical Divinity, 1770.

Betekenis

John Gill was de eerste grote baptistische theologische auteur. Zijn werken hebben tot in de 21e eeuw invloed. Over Gills verhouding tot het hypercalvinisme onder de Engelse baptisten bestaan verschillende meningen. Volgens Peter Toon was Gill zelf een hypercalvinist, en kan hij worden beschouwd als de grondlegger van de baptistische hypercalvinisten. Tom Nettles redeneerde dat Gill zelf geen hypercalvinist was. In dat geval was hij slechts een voorloper en een held van de baptistische hypercalvinisten.

Weblinks

• John Gill's Exposition of the Old and New Testaments — zijn magnum opus
• The John Gill Archive — bevat de meeste van Gill’s gepubliceerde werken, waaronder vele preken en traktaten, The Cause of God and Truth, A Body of Doctrinal Divinity, A Body of Practical Divinity, en Solomon’s Song.

Literatuur

• Daniel, Curt, Hyper-Calvinism and John Gill. Unpublished Ph.D. dissertation, University of Edinburgh, 1983.
• Ella, George, John Gill and the Cause of God and Truth. Eggleston, England: Go-Publications, 1995.
• Murray, Iain H, Spurgeon v. Hyper-Calvinism: The Battle for Gospel Preaching. Banner of Truth, 2000. ISBN 0-85151-692-0
• Nettles, Thomas J., By His Grace and for His Glory: A Historical, Theological, and Practical Study of the Doctrines of Grace in Baptist Life. Grand Rapids: Baker Books, 1986. ISBN 0-8010-6742-1
• Oliver, Robert W., History of the English Calvinistic Baptists: 1771–1892. Banner of Truth, 2006. ISBN 0-85151-920-2
• Toon, Peter, The Emergence of Hyper-Calvinism in English Nonconformity, 1689-1765. London: The Olive Tree, 1967.
• Rippon, John, Brief Memoir of the Life and Writings of the Reverend John Gill. 1838. Reprint: Hess Publications, 1998. ISBN 0-87377-920-7

Verwijzingen