Blufpoker

Blufpoker is een dobbelspel voor 3 tot 6 spelers en wordt gespeeld met drie dobbelstenen en een beker, rond een gladde tafel waarop de beker waaronder dobbelstenen liggen kan schuiven zonder dat de stenen gaan rollen. Doel van het spel is om anderen strafpunten te bezorgen doordat ze niet meer hoger kunnen gooien dan jij net hebt gedaan. Elke ronde eindigt als een speler een strafpunt krijgt. Wie zeven strafpunten heeft is de verliezer.

Er zijn wat variaties van het spel in omloop. In dit artikel staan de spelregels van een veel gespeelde variant.

Een vergelijkbaar spel en meer verwant aan poker is Chapeau. Dit wordt gespeeld met een potje en 5 dobbelstenen waar aas, heer, dame, boer, 10 en 9 opstaan.

Het spelverloop

De spelers zitten rond de tafel. De speler die aan de beurt is maakt een worp (zie verderop in deze beschrijving) en geeft deze worp door aan de volgende speler. De dobbelstenen representeren een waarde. Ligt er een vijf-vier-twee, dan is 542 de grootste waarde die deze worp representeert. De worp (en daarmee de doorgegeven waarde) is deels of geheel verborgen onder de beker, maar kan ook volledig zichtbaar zijn. Bij het doorgeven van de worp noemt de speler hardop, voor alle spelers hoorbaar, een getal. De speler beweert hiermee dat de waarde van de worp minimaal dat getal is.

De speler die de worp ontvangt heeft twee mogelijkheden:

1: Hij gelooft niet dat de waarde van de worp gelijk is aan of hoger is dan het getal dat hij van de vorige speler meekreeg. Hij zegt luid en duidelijk "Bluf!", en tilt de beker rechtstandig op waardoor de waarde van de worp volledig zichtbaar wordt. Heeft hij gelijk en ligt er een lagere waarde dan wat de vorige speler doorgaf, dan heeft de vorige speler een strafpunt. Heeft hij ongelijk en ligt er een waarde die gelijk of hoger is dan wat de vorige speler doorgaf dan heeft hij zelf een strafpunt. Dit is het einde van deze ronde, en de speler die de strafpunt heeft gekregen begint met de volgende ronde zoals verderop beschreven is bij “De eerste worp van een ronde”.

2: Hij accepteert de worp. Dat wil zeggen dat hij gelooft dat de waarde van de worp gelijk is aan of hoger is dan het getal dat hij van de vorige speler meekreeg. In dit geval maakt het niet meer uit of het er daadwerkelijk ligt of niet. De speler is nu verplicht om een volgende worp door te geven aan de volgende speler en hierbij een hoger getal te zeggen dan hij zelf heeft meegekregen. Dit kan op twee manieren, n.l. door een nieuwe worp te maken of door dezelfde worp ‘blind’ door te geven.

a. Een nieuwe worp maken: De speler moet bepalen welke stenen hij wil over gooien en welke hij wil laten liggen. Daartoe mag de speler afgeschermd (zodat andere spelers niet kunnen meekijken) onder de beker kijken. Hij is nu verplicht om één of meer stenen opnieuw te gooien. Hierbij is het gebruik van de beker niet vastgelegd. Alles is dus mogelijk, echter alle stenen mogen hooguit maar één keer worden gegooid, en het moet altijd voor de andere spelers duidelijk zijn welke stenen wel en niet zijn gegooid. Bovendien is het niet toegestaan om stenen ergens anders onder te verbergen dan onder de beker of om de beker te gebruiken terwijl er stenen onder liggen. Deze stenen zullen dan eerst open moeten worden gelegd. Het gevolg is dat de stenen (deels) open kunnen worden gegooid en de overige stenen onder de beker worden gehouden, of dat de stenen (deels) onder de beker worden gegooid en de overige stenen open worden gehouden, of dat na het gooien onder de beker één of meer stenen naast de beker worden geschoven. Ook hoeven niet alle stenen gelijktijdig worden gegooid. Men kan dus eerst een of twee stenen open of onder de beker gooien, even (afgeschermd) kijken wat het resultaat is en afhankelijk daarvan de derde steen ook over gooien. Dat kan dan open, maar dat kan ook onder de beker waarbij de stenen die al onder de beker liggen open worden gelegd.

De nieuwe worp wordt vervolgens doorgegeven aan de volgende speler met een hoger getal dan de huidige speler heeft gekregen. Na het gooien en voordat de worp wordt doorgegeven mag de speler als hij wil eerst nogmaals (afgeschermd) onder de beker kijken en aan de hand van de waarde van de worp het getal bepalen dat hij aan de volgende speler doorgeeft.

b. Blind doorgeven: Als een speler een worp accepteert kan hij ervoor kiezen om de worp 'blind' (zonder te gooien) door te geven. Dat doet hij als hij denkt dat de waarde van de worp hoger is dan het getal dat hij heeft meegekregen. In dat geval mag hij niet onder de beker kijken, noemt een hoger getal en schuift de beker en de evt. open liggende stenen naar de volgende speler.

Speciale situaties

De eerste worp van een ronde: De speler die de laatste keer de strafpunt heeft gekregen, mag de ronde beginnen, en mag bepalen of hij naar rechts of naar links doorgeeft. Deze richting wordt gedurende de ronde niet gewijzigd. Hij gooit alle dobbelstenen onder de beker en kijkt afgeschermd naar de waarde. Als hij niet tevreden is, mag hij opnieuw alle stenen gooien. Als hij nog niet tevreden is mag hij een derde keer alle stenen gooien en moet hij deze de worp 'blind' (zonder eerst onder de beker te kijken) doorgeven. De eerste twee worpen mag hij, als hij dat wil, natuurlijk ook 'blind' doorgeven, of een of meer dobbelstenen naast de beker schuiven voordat de worp wordt doorgegeven.

Poker: Een poker is driemaal hetzelfde aantal ogen. Poker vier is vier-vier-vier. Elke poker is hoger dan 665 (de hoogste niet-poker). Wanneer een poker wordt geaccepteerd (de speler gelooft dat het er ligt) dan krijgt hij de kans om zelf in drie worpen een poker te gooien. Dat gebeurt open (zonder beker). De eerste worp worden alle stenen gegooid, daarna kunnen er stenen naast worden gelegd. Lukt het niet om een poker te gooien dan krijgt hij een strafpunt. Lukt het hem om een poker te gooien die lager is dan of gelijk is aan de poker die hij kreeg, dan krijgt niemand een strafpunt. Lukt het hem om een hogere poker te gooien dan krijgt de voorgaande speler een strafpunt.

Einde van het spel: Het spel is afgelopen wanneer een van de spelers zeven strafpunten heeft. Het spel kent dus geen winnaar, alleen een verliezer. Een winnaar is niet nodig, want het gaat om het rondje dat de verliezer moet geven.

"Matsen", "Met advies" of "Op de schuif": Het kan zijn dat je een andere speler dan de volgende een lastige worp wil geven. Dan geef je een getal door dat lager is dan de waarde van de worp en zeg erbij iets dergelijks als "... met advies" of "... en dan mats ik je" of "... op de schuif". Hiermee geef je aan dat de volgende speler de worp 'blind' met een hoger getal kan doorschuiven. Natuurlijk is het aan de ontvangende speler of hij dat gelooft of niet, want natuurlijk kan dat ook weer bluf zijn.

'Vreemde' getallen: Een vreemd getal is een getal dat niet door drie dobbelstenen kan worden gerepresenteerd, bijvoorbeeld 510 of 499 (want een dobbelsteen heeft geen 0 of 9). Een ander vreemd getal is bijvoorbeeld 624, omdat er met deze cijfers ook een hoger getal gemaakt kan worden, nl. 642. Vreemde getallen kunnen gewoon worden doorgegeven. Wanneer 499 wordt doorgegeven zou er dus minimaal 511 moeten liggen. Dit is vergelijkbaar met "Matsen", omdat de volgende speler als hij dat zou willen 'blind' bijvoorbeeld 509 (elk getal tussen 499 tot 512) kan doorgeven.

Speciale waardes: Grensje = 655 (net geen tweede zes, grenst aan 660) Snuifje = 654 (snuift aan de tweede zes, maar is nog niet op de grens)

Mogelijke worpen: Totaal zijn er 56 verschillende worpen mogelijk. <math>\frac{(6-1+3)!}{3! (6-1)!}</math> zie ook Wiskunde combinaties. Hieronder een overzicht met alle combinaties van hoog naar laag

666	652	552	441
555	651	551	433
444	644	544	432
333	643	543	431
222	642	542	422
111	641	541	421
665	633	533	411
664	632	532	332
663	631	531	331
662	622	522	322
661	621	521	321
655	611	511	311
654	554	443	221
653	553	442	211

	Dobbelen - Spelletjes met Dobbelstenen