Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ellen G. White: verschil tussen versies
(+biografische schets) |
(Allerhande toevoegingen) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Ellen White''' (geboren ''Ellen Gould Harmon''') ([[Gorham (Maine)]], [[26 november]] [[1827]] – [[Elmshaven]] ([[St. Helena (Californië)]], [[Verenigde Staten]]), [[16 juli]] [[1915]]) was, samen met [[Joseph Bates]] en [[James White]] (haar echtgenoot), een van de stichters van de kerk der [[Zevendedagsadventisten]]. | '''Ellen White''' (geboren '''Ellen Gould Harmon''') ([[Gorham (Maine)]], [[26 november]] [[1827]] – [[Elmshaven]] ([[St. Helena (Californië)]], [[Verenigde Staten]]), [[16 juli]] [[1915]]) was, samen met [[Joseph Bates]] en [[James White]] (haar echtgenoot), een van de stichters van de kerk der [[Zevendedagsadventisten]]. | ||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Ellen | Ellen en haar tweelingzus Elisabeth werden geboren op 26 november 1827 in het dorp Gorham in Maine ([[Verenigde Staten]]). Hun ouders waren [[Robert F. Harmon|Robert Harmon]] (1786-1866) en [[Eunice Gould]] (1787-1863). De familie Harmon had acht kinderen: volgens leeftijd: Caroline, Harriett, John, Mary, Sarah, Robert en de tweelingen Elisabeth en Ellen. Een aantal jaren later verliet Robert Harmon het boerderijleven en ging met de familie in de havenstad Portland, Maine wonen, waar hij als hoedenmaker aan de slag ging. | ||
In maart 1840 bezochten Robert en Eunice Harmon een aantal vergaderingen die door de baptistische lekenpredikant [[William Miller]] in Portland werden georganiseerd, waarin hij sprak over de wederkomst van Christus en de vervulling van andere profetieën. De familie Harmon aanvaardde Millers boodschap en gingen geloven dat Jezus Christus op 22 oktober 1844 zou terugkomen. | |||
Op 26 juni 1842 lieten de veertienjarige Ellen en Elisabeth zich beide dopen tijdens een [[methodisme|methodistische]] camp meeting te Buxton, Maine. Het jaar daarop in september werden zij en haar familie wegens „Millerisme” uit hun kerk uitgeloten. Toen Jezus in oktober 1844 niet terugkwam, waren velen ontgoocheld. Voor hen werd 22 oktober 1844 „the [[Great Disappointment]]” (de Grote Teleurstelling). Maar ook na deze teleurstelling bleef de familie Harmon trouw aan William Miller. | |||
Twee maanden na het verstrijken van 22 oktober kreeg Ellen „tijdens een gebedsstond haar eerste visioen.” | Twee maanden na het verstrijken van 22 oktober kreeg Ellen als zeventienjarige „tijdens een gebedsstond haar eerste visioen.” Zij geloofde dat de berekening wel juist was en dat Christus toen „het allerheiligste gedeelte van het hemelse heiligdom” was binnengegaan. Na een tweede visioen begon Ellen de visioenen openbaar te maken en predikte ze in verschillende steden. Deze uitleg vervulde een groepje overgebleven adventisten met hoop. Tien jaar later zou de jonge adventistische predikant [[James White]], met wie Ellens echtgenoot, het werk dat Jezus sindsdien in de hemel doet, als „het onderzoekend oordeel” beschrijven.<ref>{{Aut|James White}}, ''Review and Herald'', 29 januari 1857.</ref> | ||
Er volgde nog een lange reeks visioenen, die tot het einde van haar leven zou aanhouden. | |||
In 1845 ontmoette ze [[James White]], met wie ze op 30 augustus 1846 trouwde. Zij hadden vier kinderen: Henry Nichols (overleed als kind aan longkanker), James Edson (een moeilijk, maar creatief kind), William Clarence (die als Ellens opvolger haar werk voortzette), en John Herbert (die kort na de geboorte overleed). | |||
Kort nadien lazen ze een brochure, geschreven door [[Joseph Bates]], waarin hij het belang uitlegde van het houden van de sabbat (ca. zaterdag) en niet de zondag als de Bijbelse rustdag. Na een aanvankelijke aarzeling aanvaardde ze deze zienswijze en gingen ze de sabbat onderhouden. Op 3 april 1847 werd deze leerstelling door een visioen aan haar bevestigd. | |||
In 1848 werd begonnen met de uitgave van een tijdschrift, genaamd ''„[[The Present Truth]]”''. Vanaf 1855 werd een eigen drukkerij opgebouwd. | In 1848 werd begonnen met de uitgave van een tijdschrift, genaamd ''„[[The Present Truth]]”''. Vanaf 1855 werd een eigen drukkerij opgebouwd. | ||
Versie van 16 mrt 2012 10:06
Ellen White (geboren Ellen Gould Harmon) (Gorham (Maine), 26 november 1827 – Elmshaven (St. Helena (Californië), Verenigde Staten), 16 juli 1915) was, samen met Joseph Bates en James White (haar echtgenoot), een van de stichters van de kerk der Zevendedagsadventisten.
Biografie
Ellen en haar tweelingzus Elisabeth werden geboren op 26 november 1827 in het dorp Gorham in Maine (Verenigde Staten). Hun ouders waren Robert Harmon (1786-1866) en Eunice Gould (1787-1863). De familie Harmon had acht kinderen: volgens leeftijd: Caroline, Harriett, John, Mary, Sarah, Robert en de tweelingen Elisabeth en Ellen. Een aantal jaren later verliet Robert Harmon het boerderijleven en ging met de familie in de havenstad Portland, Maine wonen, waar hij als hoedenmaker aan de slag ging.
In maart 1840 bezochten Robert en Eunice Harmon een aantal vergaderingen die door de baptistische lekenpredikant William Miller in Portland werden georganiseerd, waarin hij sprak over de wederkomst van Christus en de vervulling van andere profetieën. De familie Harmon aanvaardde Millers boodschap en gingen geloven dat Jezus Christus op 22 oktober 1844 zou terugkomen.
Op 26 juni 1842 lieten de veertienjarige Ellen en Elisabeth zich beide dopen tijdens een methodistische camp meeting te Buxton, Maine. Het jaar daarop in september werden zij en haar familie wegens „Millerisme” uit hun kerk uitgeloten. Toen Jezus in oktober 1844 niet terugkwam, waren velen ontgoocheld. Voor hen werd 22 oktober 1844 „the Great Disappointment” (de Grote Teleurstelling). Maar ook na deze teleurstelling bleef de familie Harmon trouw aan William Miller.
Twee maanden na het verstrijken van 22 oktober kreeg Ellen als zeventienjarige „tijdens een gebedsstond haar eerste visioen.” Zij geloofde dat de berekening wel juist was en dat Christus toen „het allerheiligste gedeelte van het hemelse heiligdom” was binnengegaan. Na een tweede visioen begon Ellen de visioenen openbaar te maken en predikte ze in verschillende steden. Deze uitleg vervulde een groepje overgebleven adventisten met hoop. Tien jaar later zou de jonge adventistische predikant James White, met wie Ellens echtgenoot, het werk dat Jezus sindsdien in de hemel doet, als „het onderzoekend oordeel” beschrijven.[1]
Er volgde nog een lange reeks visioenen, die tot het einde van haar leven zou aanhouden.
In 1845 ontmoette ze James White, met wie ze op 30 augustus 1846 trouwde. Zij hadden vier kinderen: Henry Nichols (overleed als kind aan longkanker), James Edson (een moeilijk, maar creatief kind), William Clarence (die als Ellens opvolger haar werk voortzette), en John Herbert (die kort na de geboorte overleed).
Kort nadien lazen ze een brochure, geschreven door Joseph Bates, waarin hij het belang uitlegde van het houden van de sabbat (ca. zaterdag) en niet de zondag als de Bijbelse rustdag. Na een aanvankelijke aarzeling aanvaardde ze deze zienswijze en gingen ze de sabbat onderhouden. Op 3 april 1847 werd deze leerstelling door een visioen aan haar bevestigd.
In 1848 werd begonnen met de uitgave van een tijdschrift, genaamd „The Present Truth”. Vanaf 1855 werd een eigen drukkerij opgebouwd.
Vanaf 1863 werd een nieuw thema voor Ellen White belangrijk. Door de slechte gezondheidstoestand van haar man werd ze aangespoord om zich met gezondheidszaken bezig te houden.
In augustus 1881 overleed James White.
Van 1885 tot 1887 maakte ze een reis door Europa, waarbij ze ook een aantal jonge adventistische gemeenten bezocht. Van 1891 tot 1900 woonde ze in Australië. Daarna keerde ze terug naar Amerika. Op 16 juli 1915 overleed ze op 87-jarige leeftijd in Californië.
Weblinks
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Ellen G. White op Wikimedia Commons.
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland)Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT] • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • Bing Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • tekst herschrijven met scribbr.io •
- º James White, Review and Herald, 29 januari 1857.