Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Blauwe zone: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(4 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Blauwe zones''' ('''Blue zones''') zijn gebieden waarvan de bevolking een specifieke levensstijl en leefomgeving deelt en waar de mensen meetbaar langer leven.<ref name="Vienna">{{en}}{{aut|Michel Poulain}}, {{aut|Anne Herm}} en {{aut|Gianni Pes}}, ''"The Blue Zones. Areas of Exceptional Longevity Around the World'', in: ''Vienna Yearbook of Population Research'', vol. 11, 2013, p. 87</ref> Het concept ontstond uit het [[demografisch]]e werk van Gianni Pes en Michel Poulain naar regionale concentratie van honderdjarigen op Sardinië.<ref>{{en}}{{Citeer journal|last=Poulain M.|author=Poulain M.|year=2004|title=Identification of a Geographic Area Characterized by Extreme Longevity in the Sardinia Island: the AKEA study|journal=Experimental Gerontology|volume=39|issue=9|pages=1423–1429|pmid=15489066|doi=10.1016/j.exger.2004.06.016}}</ref> Het begrip verscheen voor het eerst in druk de novemberuitgave 2005 van ''[[National Geographic]]'', in het titelverhaal „The Secrets of a Long Life“, van Dan Buettner.<ref>{{Cite web|url=http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0511/feature1/|title=Longevity, The Secrets of Long Life – National Geographic Magazine|accessdate=2017-04-03|work=ngm.nationalgeographic.com}}</ref> Michel Poulain en Dan Buettner identificeerden hotspots van lange levensduur in de wereld. In populair-wetenschappelijke boeken besprak Buettner zeven zones:<ref>{{en}}{{aut|Dan Buettner}}, ''The Blue Zones. Lessons for Living Longer From the People Who’ve Lived the Longest'', s.d. [2012], ISBN 978-1426209482</ref>
'''Blauwe zones''' ('''Blue zones''') zijn gebieden waarvan de bevolking een specifieke levensstijl en leefomgeving deelt en waar de mensen meetbaar langer leven.<ref name="Vienna">{{en}}{{aut|Michel Poulain}}, {{aut|Anne Herm}} en {{aut|Gianni Pes}}, ''The Blue Zones. Areas of Exceptional Longevity Around the World'', in: ''Vienna Yearbook of Population Research'', vol. 11, 2013, p. 87</ref> Het concept ontstond uit het [[demografisch]]e werk van Gianni Pes en Michel Poulain naar regionale concentratie van honderdjarigen op Sardinië.<ref>{{en}}{{Citeer journal|last=Poulain M.|author=Poulain M.|year=2004|title=Identification of a Geographic Area Characterized by Extreme Longevity in the Sardinia Island: the AKEA study|journal=Experimental Gerontology|volume=39|issue=9|pages=1423–1429|pmid=15489066|doi=10.1016/j.exger.2004.06.016}}</ref> Het begrip verscheen voor het eerst in druk in de uitgave van november 2005 van ''[[National Geographic]]'', in het titelverhaal „The Secrets of a Long Life”, van [[Dan Buettner]].<ref>{{Cite web|url=http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0511/feature1/|title=Longevity, The Secrets of Long Life – National Geographic Magazine|accessdate=2017-04-03|work=ngm.nationalgeographic.com}}</ref> Michel Poulain en Dan Buettner identificeerden hotspots van lange levensduur in de wereld. In populair-wetenschappelijke boeken besprak Buettner vijf zones:<ref>{{en}}{{aut|Dan Buettner}}, ''The Blue Zones. Lessons for Living Longer From the People Who’ve Lived the Longest'', s.d. [2012], ISBN 978-1426209482</ref>


De eerst beschreven Blue Zones waren:
* het eiland [[Ikaria]], [[Griekenland]]
* een gemeenschap van [[zevendedagsadventisten]] te [[Loma Linda (Californië)|Loma Linda]], [[Californië]]
* [[Sardinië]], [[Italië]] (vooral [[Ogliastra]] en [[Barbagia di Seùlo]])
* [[Sardinië]], [[Italië]] (vooral [[Ogliastra]] en [[Barbagia di Seùlo]])
* [[Acciaroli]], [[Italië]]
* de eilanden van [[Okinawa (prefectuur)|Okinawa]], [[Japan]]
* de eilanden van [[Okinawa (prefectuur)|Okinawa]], [[Japan]]
* een gemeenschap van [[Zevendedagsadventisten|mormonen]] te [[Loma Linda (Californië)|Loma Linda]], [[Californië]]
* Nicoyaschiereiland, [[Costa Rica]]
* Nicoyaschiereiland, [[Costa Rica]]
* het eiland [[Ikaria]], [[Griekenland]]
* [[Öland]], Zuid-[[Småland]] en Noord-Oost-[[Skåne]], [[Zweden]]


Als mogelijke verklaring wordt gewezen op verschillende factoren: het geïsoleerde karakter van veel blauwe zones, wat bevorderlijk was voor het behoud van een traditionele levensstijl met veel fysieke activiteit, hechte sociale banden en lokaal geproduceerde, overwegend plantaardige voeding.<ref name="Vienna" /> Tegelijk zou een delicaat evenwicht ook de voordelen van de moderniteit beschikbaar hebben gemaakt (welvaart, medische zorg).
Later werd aan de lijst toegevoegd als officieel zesde Blue Zone:
* [[Singapore]]<ref>https://www.bluezones.com/press/singapore-is-the-newest-blue-zone/</ref>
 
Komen ook in aanmerking (maar zijn nog niet als dusdanig vermeld op de website bluezones.com):
* [[Acciaroli]], [[Italië]] (inofficieel door sommigen al als Blue Zone beschouwd).<ref>https://www.maxvandaag.nl/sessies/themas/gezondheid-sport/in-het-italiaanse-acciaroli-wordt-men-bijzonder-oud-maar-hoe-komt-dat/</ref>
* [[Öland]], Zuid-[[Småland]] en Noord-Oost-[[Skåne]], [[Zweden]] (inofficieel door sommigen al als Blue Zone beschouwd).<ref>https://gezonderlevenkan.nl/2021/12/16/blue-zones-oland-de-favoriete-zweedse-vakantiebestemming/</ref>
 
Als mogelijke verklaring wordt gewezen op verschillende factoren: het geïsoleerde karakter van veel blauwe zones, wat bevorderlijk was voor het behoud van een traditionele levensstijl met veel fysieke activiteit, hechte sociale banden en lokaal geproduceerde, overwegend plantaardige voeding.<ref name="Vienna"/> Tegelijk zou een delicaat evenwicht ook de voordelen van de moderniteit beschikbaar hebben gemaakt (welvaart, medische zorg).


== Literatuur ==
== Literatuur ==
* {{aut|Michel Poulain}}, {{aut|Anne Herm}} en {{aut|Gianni Pes}}, [http://hw.oeaw.ac.at/0xc1aa500e_0x00307bb6.pdf The Blue Zones: areas of exceptional longevity around the world], in: ''Vienna Yearbook of Population Research'', vol. 11, 2013, p. 87-108  
* {{aut|Michel Poulain}}, {{aut|Anne Herm}} en {{aut|Gianni Pes}}, [http://hw.oeaw.ac.at/0xc1aa500e_0x00307bb6.pdf ''The Blue Zones: areas of exceptional longevity around the world''], in: ''Vienna Yearbook of Population Research'', vol. 11, 2013, p. 87-108
* {{aut|Dan Buettner}}, ''The Blue Zones, Second Edition: 9 Lessons for Living Longer From the People Who've Lived the Longest'', (tweede uitgave, paperback), ISBN 978-1426209482


==Website==
*https://www.bluezones.com/ Website van de organisatie Blue Zones, opgestart door Dan Buettner, gericht op het ontdekken van de ’geheimen’ van de langst levende bevolkingsgroepen.
{{Appendix}}
{{Appendix}}
{{authority control|TYPE=t|Wikidatea=Q3299670}}
{{authority control|TYPE=t|Wikidata=Q3299670}}
[[Categorie:Demografie]]
[[Categorie:Demografie]]
[[Categorie:Gezondheid]]
[[Categorie:Gezondheid]]

Huidige versie van 24 apr 2024 om 03:27

Blauwe zones (Blue zones) zijn gebieden waarvan de bevolking een specifieke levensstijl en leefomgeving deelt en waar de mensen meetbaar langer leven.[1] Het concept ontstond uit het demografische werk van Gianni Pes en Michel Poulain naar regionale concentratie van honderdjarigen op Sardinië.[2] Het begrip verscheen voor het eerst in druk in de uitgave van november 2005 van National Geographic, in het titelverhaal „The Secrets of a Long Life”, van Dan Buettner.[3] Michel Poulain en Dan Buettner identificeerden hotspots van lange levensduur in de wereld. In populair-wetenschappelijke boeken besprak Buettner vijf zones:[4]

De eerst beschreven Blue Zones waren:

Later werd aan de lijst toegevoegd als officieel zesde Blue Zone:

Komen ook in aanmerking (maar zijn nog niet als dusdanig vermeld op de website bluezones.com):

Als mogelijke verklaring wordt gewezen op verschillende factoren: het geïsoleerde karakter van veel blauwe zones, wat bevorderlijk was voor het behoud van een traditionele levensstijl met veel fysieke activiteit, hechte sociale banden en lokaal geproduceerde, overwegend plantaardige voeding.[1] Tegelijk zou een delicaat evenwicht ook de voordelen van de moderniteit beschikbaar hebben gemaakt (welvaart, medische zorg).

Literatuur

Website

  • https://www.bluezones.com/ Website van de organisatie Blue Zones, opgestart door Dan Buettner, gericht op het ontdekken van de ’geheimen’ van de langst levende bevolkingsgroepen.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 (en) Michel Poulain, Anne Herm en Gianni Pes, The Blue Zones. Areas of Exceptional Longevity Around the World, in: Vienna Yearbook of Population Research, vol. 11, 2013, p. 87
  2. º (en) Poulain M. (2004). Identification of a Geographic Area Characterized by Extreme Longevity in the Sardinia Island: the AKEA study. Experimental Gerontology 39 (9): 1423–1429 . PMID: 15489066. DOI: 10.1016/j.exger.2004.06.016.
  3. º Longevity, The Secrets of Long Life – National Geographic Magazine. ngm.nationalgeographic.com. Geraadpleegd op 2017-04-03.
  4. º (en) Dan Buettner, The Blue Zones. Lessons for Living Longer From the People Who’ve Lived the Longest, s.d. [2012], ISBN 978-1426209482
  5. º https://www.bluezones.com/press/singapore-is-the-newest-blue-zone/
  6. º https://www.maxvandaag.nl/sessies/themas/gezondheid-sport/in-het-italiaanse-acciaroli-wordt-men-bijzonder-oud-maar-hoe-komt-dat/
  7. º https://gezonderlevenkan.nl/2021/12/16/blue-zones-oland-de-favoriete-zweedse-vakantiebestemming/
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow