Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Perpetuum mobile: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Een perpetuum mobile is een denkbeeldig apparaat dat eenmaal in beweging, uit zichzelf blijf bewegen. ([http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Perpetuum_mobile&oldid=16506847]))
 
 
(13 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Een '''perpetuum mobile''' oftewel [[Latijn]]s : '''voortdurend (of eeuwig) bewegend''', (spreek uit: per-pee'-tu-um mo'-bi-lee) is een denkbeeldig apparaat dat eenmaal in beweging, uit zichzelf blijft bewegen en in staat geacht wordt [[energie]] op te wekken uit [[niets]]. Men spreekt dan van een perpetuum mobile van de eerste soort. Een perpetuum mobile van de tweede soort is een apparaat dat in staat is warmte geheel om te zetten in mechanische arbeid. Ook dat is in de praktijk onmogelijk gebleken. De [[eerste wet van de thermodynamica]] stelt dat een ''perpetuum mobile'' van de eerste soort niet kan bestaan, en de [[tweede wet van de thermodynamica]] dat die van de tweede soort niet kan bestaan. En hoewel die wetten al meer dan een eeuw oud zijn  worden er elk jaar nog [[octrooi]]aanvragen gedaan voor dergelijke apparaten. Vaak worden bijzonder ingenieuze redeneringen gevolgd, maar bij nadere beschouwing van deze apparaten blijven er toch steeds de volgende twee opties over: of het apparaat werkt niet, of er is toch een verborgen energiebron aanwezig.
Een '''perpetuum mobile''' (spreek uit: per-pee'-tu-um mo'-bi-lee), [[Latijn]] voor '''voortdurend (of eeuwig) bewegend''', is een apparaat dat, eenmaal in beweging, uit zichzelf blijft bewegen.
 
==Soorten==
Men kan de perpetuum mobiles indelen in twee categorieën.
 
===Perpetuum mobile van de eerste soort===
Men spreekt van een ''perpetuum mobile van de eerste soort'' wanneer een machine genoeg energie produceert om zichzelf niet alleen aan de gang te houden, maar ook om energieverlies te overwinnen. Energie gaat bijvoorbeeld verloren door wrijving en luchtweerstand. Een dergelijk apparaat zou in strijd zijn met de eerste wet van de thermodynamica: de [[wet van behoud van energie]].
 
===Perpetuum mobile van de tweede soort===
Warmte is een vorm van energie. Men zou kunnen denken dat men gewoon de warmte moet gebruiken om een machine in gang te houden. In een uitgebreidere betekenis is een apparaat dat in staat is warmte geheel om te zetten in mechanische arbeid ook een perpetuum mobile. Men categoriseert dit als perpetuum mobile van de tweede soort.
 
De [[tweede wet van de thermodynamica]], die inhoudt dat warmte niet vanzelf van een minder warm naar een warmer object kan overgaan, sluit uit dat een perpetuum mobile van deze soort kan functioneren.<ref>''The Second Law of Thermodynamics'', MultiMedia Physics, 1999/2000. http://lectureonline.cl.msu.edu/~mmp/kap12/cd333.htm</ref><ref>''A Thought Construction on Working Perpetuum Mobile of the Second Kind'' http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/summary?doi=10.1.1.242.7696</ref>
 
Hoewel deze hoofdwetten van de thermodynamica al meer dan een eeuw geleden beschreven werden, worden er elk jaar nog [[octrooi]]aanvragen gedaan voor nieuw bedachte perpetuum mobiles. Vaak lijkt een apparaat bijzonder ingenieus uitgedacht, maar bij nadere beschouwing ervan blijft steeds een van de volgende twee opties over: of het apparaat werkt niet, of er wordt een verborgen energiebron gebruikt.


==Geschiedenis==
==Geschiedenis==
De zoektocht naar een dergelijk apparaat is al heel oud, en er zijn op papier talloze voorbeelden bedacht, zoals een [[Watermolen (door water aangedreven molen)|watermolen]] die energie opwekt die wordt gebruikt om water weer omhoog te pompen zodat de molen erop kan blijven lopen, een [[elektromotor]] die draait op de [[elektriciteit|elektrische]] energie die hij zelf met een eraan gekoppelde [[Dynamo|generator]] opwekt, enz. In deze gevallen is echter altijd de opgewekte energie [[rendement (energie)|kleiner]] dan de benodigde energie om de beweging in stand te houden.<br>
De zoektocht naar een dergelijk apparaat is al heel oud, en er zijn op papier talloze voorbeelden bedacht, zoals een [[watermolen]] die water omhoog te pompt zodat de molen erop kan blijven lopen, een [[elektromotor]] die draait op de [[elektriciteit|elektrische]] energie die hij zelf met een eraan gekoppelde [[Dynamo|generator]] opwekt, enz. In de praktijk is de opgewekte energie in deze gevallen [[rendement (energie)|kleiner]] dan de benodigde energie om de beweging in stand te houden.
In de geschiedenis van de [[techniek]] zijn er vele [[uitvinder]]s die beweren dat ze zo'n generator hebben vervaardigd en dat deze ook echt werkt. In de [[17e eeuw|17e]] t/m [[19e eeuw]] werd de bron van energie meestal van [[mechanica|mechanische]] oorsprong verondersteld, later werd [[elektriciteit]], [[magnetisme]] of '[[resonantie]]' gebruikt. Volgens de uitvinders van modernere varianten is de energie tegenwoordig meestal afkomstig van [[vacuümenergie]] of [[nulpuntsenergie]]. Ook wordt het 19e eeuwse concept van de [[ether (medium)|ether]] vaak weer van stal gehaald.
In de [[zeventiende eeuw]] speelt het "perpetuum mobile" ook een rol in het [[Clootcrans bewijs]] van [[Simon Stevin]]: niet als een daadwerkelijk apparaat, maar als een mechanische onmogelijkheid .


Toen in 1905 de 'relativiteitstheorie' aan het licht kwam, werd de destijds besproken 'aether/orgone' afgedaan als overbodig. Echter, rond 1925 geeft 'Quantum mechanica' weer reden tot het herrijzen van het fenomeen aether. Dit keer wordt het 'nulpunt' energie genoemd.
In de geschiedenis van de [[techniek]] waren er heel wat [[uitvinder]]s die beweerden dat ze zo'n generator hadden bedacht die ook echt functioneerde.{{toelichting}} In de [[17e eeuw|17e]] tot en met [[19e eeuw]] ging men gewoonlijk uit van een [[mechanica|mechanische]] manier om de beweging in stand te houden, later werd [[elektriciteit]], [[magnetisme]] of [[resonantie]] gebruikt. In modernere ontwerpen gebruikt men vaak [[vacuümenergie]] of [[nulpuntenergie]], of grijpt men terug op het 19e-eeuwse concept van de [[ether (medium)|ether]].{{toelichting}}
 
In de [[zeventiende eeuw]] speelde het "perpetuum mobile" een rol in het [[Clootcrans bewijs]] van [[Simon Stevin]]:{{bron?}} niet als een daadwerkelijk apparaat, maar als een mechanische onmogelijkheid.
 
Toen in 1905 de relativiteitstheorie beschreven werd, ging men theorieën over aether of orgone als achterhaald beschouwen.{{bron?}} De opkomst van de kwantummechanica rond 1925 gaf een nieuwe basis voor hypothesen over alternatieve energiebronnen. Deze keer kreeg deze energie de naam ''nulpuntenergie''.{{bron?}}


==Overeenkomsten tussen uitvinders==
==Overeenkomsten tussen uitvinders==
Sommige uitvinders van vrije-energieapparaten beweren dat ze om hun apparaat op de [[markt (economie)|markt]] te brengen worden ''tegengewerkt'' door de 'gevestigde energie-industrie', de 'geheime [[regering]]' van de wereld, die in werkelijkheid aan de touwtjes trekt, en/of door de 'gevestigde [[wetenschap]]'. Soms beweren ze dat ze zelfs met de dood bedreigd worden. Een plausibeler verklaring kan zijn dat hun apparaten niet werken, zodat potentiële fabrikanten niet geïnteresseerd zijn, en de mogelijke vervolging door [[Ministerie van Justitie (Nederland)|justitie]] wegens [[fraude]]. Overigens liggen de uitvinders van vrije energie onderling ook steeds overhoop en beschuldigen collega's van plagiaat, oplichting, enz.
Sommige uitvinders{{toelichting}} van vrije-energieapparaten vinden dat ze worden ''tegengewerkt'' om hun apparaat op de [[markt (economie)|markt]] te brengen. De 'gevestigde energie-industrie', de 'geheime [[regering]]' van de wereld, die in werkelijkheid aan de touwtjes trekt, en/of door de 'gevestigde [[wetenschap]]' verzet zich tegen hun uitvinding. Sommige uitvinders voelen zich zelfs met de dood bedreigd. Anderen vinden het plausibeler dat deze apparaten niet functioneren, zodat potentiële fabrikanten niet geïnteresseerd zijn. Een aantal bedenkers{{toelichting}} van ''perpetuum mobile'' wordt wellicht vervolgd wegens [[fraude]], wanneer hun uitvinding niet voldoet aan de beschrijving die zij ervan geven. Uitvinders van vrije energie liggen onderling vaak overhoop en beschuldigen concurrerende uitvinders van plagiaat, oplichting, enz.{{toelichting}}
Meestal worden de uitvinders van vrije-energiemachines ondergebracht in het vakje van de [[excentriek (gedrag)|excentrieke]] uitvinders of 'cranks'. Een deel bestaat inderdaad uit oplichters en [[charlatan]]s die proberen 'sponsors' te vinden om hun eindeloze 'experimenten' te bekostigen.
Uitvinders van vrije-energiemachines worden over het algemeen gezien als [[excentriek (gedrag)|excentriekelingen]].{{bron?}} Naast goedmenende uitvinders zijn er onder hen ook oplichters{{bron?}} die proberen 'sponsors' te vinden om hun eindeloze 'experimenten' te bekostigen.


==Lijst van uitvinders==
==Lijst van uitvinders==
Hieronder een lijst van uitvinders die beweren, of van wie wordt beweerd, dat ze een perpetuum mobile hebben gebouwd:
Hieronder een lijst van uitvinders die beweren, of van wie wordt beweerd, dat ze een perpetuum mobile hebben gebouwd, min of meer chronologisch:
 
*[[Villard de Nonnecourt]] (ca. 1235). Bedacht een rad met eraan bevestigde hamertjes. Door de draaiing wordt een hamertje aan de bovenkant van het rad verdergeslingerd. Door het gewicht van het overgeslingerde hamertje draait het rad.
*[[John Bedini]], uitvinder van een [[elektromotor]] die zichzelf van energie zou voorzien. Vaak beschuldigd van oplichterij.
*[[Cornelis Drebbel]] (1572–1633), bouwde een pomp en klok, die werkte op veranderingen in luchtdruk en -temperatuur.
*[[Cornelis Drebbel]] (1572-1633)
*[[John Worrel Keely]] (1827–1898), uitvinder van de [[keelymotor]], die zonder toegevoegde elektrische energie zou kunnen lopen.
*[[John Worrel Keely]] (1827-1898), uitvinder van 'Orgone' waarop de [[keelymotor]] gebaseerd is, die zonder toegevoegde elektrische energie zou kunnen lopen. Orgone is door andere onderzoekers ook wel 'Aether' en 'DiaMagnetic' genoemd.
*[[Nikola Tesla]] (1856–1943) was een belangrijk natuurkundige en uitvinder met heel wat patenten op zijn naam. Onder andere vond hij het moderne [[elektriciteitsnet]] uit. Tegen het eind van zijn leven werd hij steeds excentrieker in zijn mening en uitspraken over dingen die hij op het punt stond uit te vinden.
*[[Viktor Schauberger]] (1885–1958). Oostenrijkse boswachter en uitvinder die 'vrije energie' uit water beweerde te halen.{{bron?}} Het zou zich bij voorkeur in waterkolken (vortexen) bewegen.
*[[Henry Moray]] (1892–1974), die beweerde de "energiegolven van het heelal" als energiebron te kunnen gebruiken.
*[[John Searl]] (1932), Britse [[elektromonteur]] en bedenker van de ''[[Searl Effect Generator]]'' een gecombineerd '[[anti-zwaartekracht]] toestel en vrije energie generator'. Hij werd vaak beschuldigd van oplichterij.
*[[Stanley Meyer]] (1941–1998), uitvinder van de ''[[Motor met water als brandstof|water fuel cell]]'', een motor die zou werken met water als brandstof.
*[[Paramahamsa Tewari]] (1937), die beweert een 'zichzelf voedende' elektrische generator te hebben ontworpen.
*[[Methernitha]], een [[Zwitserland|Zwitserse]] [[christendom|christelijke]] [[commune|leef- en woongemeenschap]] die claimt een zogenaamde [[Testatika]]generator gebouwd te hebben. Van tijd tot tijd worden er door hen 'doorbraken' gemeld waarna het weer stil wordt.
*[[Methernitha]], een [[Zwitserland|Zwitserse]] [[christendom|christelijke]] [[commune|leef- en woongemeenschap]] die claimt een zogenaamde [[Testatika]]generator gebouwd te hebben. Van tijd tot tijd worden er door hen 'doorbraken' gemeld waarna het weer stil wordt.
*[[Stanley Meyer]] (1941-1998), uitvinder van de ''[[Motor met water als brandstof|water fuel cell]]'', een motor die zou werken met water als brandstof.
*[[John Bedini]], uitvinder van een [[elektromotor]] die zichzelf van energie zou voorzien. Wordt vaak beschuldigd van oplichterij.
*[[Henry Moray]] (1892-1974), die beweerde de "energiegolven van het heelal" als energiebron te kunnen gebruiken.
*[[Viktor Schauberger]] (1885-1958). Oostenrijkse boswachter die 'vrije energie' uit water beweerde te halen. Hij noemde die vorm van energie 'DiaMagnetic' (ook wel 'orgone' of 'aether'). Het zou zich bij voorkeur in vortexen bewegen.  
*[[John Searl]] (1932), Britse [[elektromonteur]] en bedenker van de ''[[Searl Effect Generator]]'' een gecombineerd '[[anti-zwaartekracht]] toestel en vrije energie generator'. Vaak beschuldigd van oplichterij.
*[[Nikola Tesla]] (1856-1943) Overigens een belangrijk natuurkundige en uitvinder (hij is grotendeels de uitvinder van het moderne [[elektriciteitsnet]]) maar tegen het eind van zijn leven steeds excentrieker in zijn beweerde uitvindingen en opmerkelijke uitspraken. Vele patenten staan op zijn naam.
*[[Paramahamsa Tewari]] (1937), die beweert een 'zichzelf voedende' elektrische generator te hebben ontworpen.


==Machines==
==Machines==
Regel 30: Regel 45:
* [[drinkend vogeltje]]
* [[drinkend vogeltje]]
* [[radiometer van Crookes]]
* [[radiometer van Crookes]]
 
{{beter}}
[[Categorie:Energie]]
[[Categorie:Energie]]
[[Categorie:dynamica]]
[[Categorie:Dynamica]]

Huidige versie van 15 dec 2014 om 18:19

Een perpetuum mobile (spreek uit: per-pee'-tu-um mo'-bi-lee), Latijn voor voortdurend (of eeuwig) bewegend, is een apparaat dat, eenmaal in beweging, uit zichzelf blijft bewegen.

Soorten

Men kan de perpetuum mobiles indelen in twee categorieën.

Perpetuum mobile van de eerste soort

Men spreekt van een perpetuum mobile van de eerste soort wanneer een machine genoeg energie produceert om zichzelf niet alleen aan de gang te houden, maar ook om energieverlies te overwinnen. Energie gaat bijvoorbeeld verloren door wrijving en luchtweerstand. Een dergelijk apparaat zou in strijd zijn met de eerste wet van de thermodynamica: de wet van behoud van energie.

Perpetuum mobile van de tweede soort

Warmte is een vorm van energie. Men zou kunnen denken dat men gewoon de warmte moet gebruiken om een machine in gang te houden. In een uitgebreidere betekenis is een apparaat dat in staat is warmte geheel om te zetten in mechanische arbeid ook een perpetuum mobile. Men categoriseert dit als perpetuum mobile van de tweede soort.

De tweede wet van de thermodynamica, die inhoudt dat warmte niet vanzelf van een minder warm naar een warmer object kan overgaan, sluit uit dat een perpetuum mobile van deze soort kan functioneren.[1][2]

Hoewel deze hoofdwetten van de thermodynamica al meer dan een eeuw geleden beschreven werden, worden er elk jaar nog octrooiaanvragen gedaan voor nieuw bedachte perpetuum mobiles. Vaak lijkt een apparaat bijzonder ingenieus uitgedacht, maar bij nadere beschouwing ervan blijft steeds een van de volgende twee opties over: of het apparaat werkt niet, of er wordt een verborgen energiebron gebruikt.

Geschiedenis

De zoektocht naar een dergelijk apparaat is al heel oud, en er zijn op papier talloze voorbeelden bedacht, zoals een watermolen die water omhoog te pompt zodat de molen erop kan blijven lopen, een elektromotor die draait op de elektrische energie die hij zelf met een eraan gekoppelde generator opwekt, enz. In de praktijk is de opgewekte energie in deze gevallen kleiner dan de benodigde energie om de beweging in stand te houden.

In de geschiedenis van de techniek waren er heel wat uitvinders die beweerden dat ze zo'n generator hadden bedacht die ook echt functioneerde.[Toelichting gevraagd] In de 17e tot en met 19e eeuw ging men gewoonlijk uit van een mechanische manier om de beweging in stand te houden, later werd elektriciteit, magnetisme of resonantie gebruikt. In modernere ontwerpen gebruikt men vaak vacuümenergie of nulpuntenergie, of grijpt men terug op het 19e-eeuwse concept van de ether.[Toelichting gevraagd]

In de zeventiende eeuw speelde het "perpetuum mobile" een rol in het Clootcrans bewijs van Simon Stevin:[bron?] niet als een daadwerkelijk apparaat, maar als een mechanische onmogelijkheid.

Toen in 1905 de relativiteitstheorie beschreven werd, ging men theorieën over aether of orgone als achterhaald beschouwen.[bron?] De opkomst van de kwantummechanica rond 1925 gaf een nieuwe basis voor hypothesen over alternatieve energiebronnen. Deze keer kreeg deze energie de naam nulpuntenergie.[bron?]

Overeenkomsten tussen uitvinders

Sommige uitvinders[Toelichting gevraagd] van vrije-energieapparaten vinden dat ze worden tegengewerkt om hun apparaat op de markt te brengen. De 'gevestigde energie-industrie', de 'geheime regering' van de wereld, die in werkelijkheid aan de touwtjes trekt, en/of door de 'gevestigde wetenschap' verzet zich tegen hun uitvinding. Sommige uitvinders voelen zich zelfs met de dood bedreigd. Anderen vinden het plausibeler dat deze apparaten niet functioneren, zodat potentiële fabrikanten niet geïnteresseerd zijn. Een aantal bedenkers[Toelichting gevraagd] van perpetuum mobile wordt wellicht vervolgd wegens fraude, wanneer hun uitvinding niet voldoet aan de beschrijving die zij ervan geven. Uitvinders van vrije energie liggen onderling vaak overhoop en beschuldigen concurrerende uitvinders van plagiaat, oplichting, enz.[Toelichting gevraagd] Uitvinders van vrije-energiemachines worden over het algemeen gezien als excentriekelingen.[bron?] Naast goedmenende uitvinders zijn er onder hen ook oplichters[bron?] die proberen 'sponsors' te vinden om hun eindeloze 'experimenten' te bekostigen.

Lijst van uitvinders

Hieronder een lijst van uitvinders die beweren, of van wie wordt beweerd, dat ze een perpetuum mobile hebben gebouwd, min of meer chronologisch:

  • Villard de Nonnecourt (ca. 1235). Bedacht een rad met eraan bevestigde hamertjes. Door de draaiing wordt een hamertje aan de bovenkant van het rad verdergeslingerd. Door het gewicht van het overgeslingerde hamertje draait het rad.
  • Cornelis Drebbel (1572–1633), bouwde een pomp en klok, die werkte op veranderingen in luchtdruk en -temperatuur.
  • John Worrel Keely (1827–1898), uitvinder van de keelymotor, die zonder toegevoegde elektrische energie zou kunnen lopen.
  • Nikola Tesla (1856–1943) was een belangrijk natuurkundige en uitvinder met heel wat patenten op zijn naam. Onder andere vond hij het moderne elektriciteitsnet uit. Tegen het eind van zijn leven werd hij steeds excentrieker in zijn mening en uitspraken over dingen die hij op het punt stond uit te vinden.
  • Viktor Schauberger (1885–1958). Oostenrijkse boswachter en uitvinder die 'vrije energie' uit water beweerde te halen.[bron?] Het zou zich bij voorkeur in waterkolken (vortexen) bewegen.
  • Henry Moray (1892–1974), die beweerde de "energiegolven van het heelal" als energiebron te kunnen gebruiken.
  • John Searl (1932), Britse elektromonteur en bedenker van de Searl Effect Generator een gecombineerd 'anti-zwaartekracht toestel en vrije energie generator'. Hij werd vaak beschuldigd van oplichterij.
  • Stanley Meyer (1941–1998), uitvinder van de water fuel cell, een motor die zou werken met water als brandstof.
  • Paramahamsa Tewari (1937), die beweert een 'zichzelf voedende' elektrische generator te hebben ontworpen.
  • Methernitha, een Zwitserse christelijke leef- en woongemeenschap die claimt een zogenaamde Testatikagenerator gebouwd te hebben. Van tijd tot tijd worden er door hen 'doorbraken' gemeld waarna het weer stil wordt.
  • John Bedini, uitvinder van een elektromotor die zichzelf van energie zou voorzien. Wordt vaak beschuldigd van oplichterij.

Machines

Deze machines lijken op het eerste gezicht een perpetuum mobile, maar zijn het niet:

rel=nofollow


  1. º The Second Law of Thermodynamics, MultiMedia Physics, 1999/2000. http://lectureonline.cl.msu.edu/~mmp/kap12/cd333.htm
  2. º A Thought Construction on Working Perpetuum Mobile of the Second Kind http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/summary?doi=10.1.1.242.7696