Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Theodoor De Mulder: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(cat)
(geboren in)
 
Regel 25: Regel 25:
{{DEFAULTSORT:Mulder, Theodoor de}}
{{DEFAULTSORT:Mulder, Theodoor de}}
[[Categorie: Titanic]]
[[Categorie: Titanic]]
[[Categorie: Ninove]]
[[Categorie: Geboren in Nederhasselt]]
[[Categorie: Geboren in 1881]]
[[Categorie: Geboren in 1881]]
[[Categorie: Geboren op 15 september]]
[[Categorie: Geboren op 15 september]]

Huidige versie van 6 nov 2014 om 13:39

Theodoor De Mulder was één van de 27 Belgen aan boord van de Titanic, waarvan slechts zeven de ramp overleefden.

Erwin De Mulder werd geboren te Nederhasselt in Oost-Vlaanderen op 15 september 1881, en groeide op in het naburige drop Aspelare. In 1907 huwde hij met Jeanette D’Hondt.

Theodoor had een plaats geboekt in een derdeklas op de Titanic. Zijn vrouw en twee kinderen bleven thuis in het toen straatarme Aspelare (bij Ninove), terwijl hij werk ging zoeken in de Verenigde Staten. Arbeiders konden daar wel tien keer meer verdienen dan in de arme Denderstreek.

Toen Theodoor op de zinkende Titanic begreep dat er niet genoeg reddingssloepen waren, sprong hij zonder reddingsvest in de ijskoude zee. Hij vertelde dat hij naar de dichtstbijzijnde overvolle reddingsboot zwom en probeerde aan boord te komen. De eerste pogingen mislukten. Toen ijskoud water uit zijn mouw in de sloep terecht kwam, weken de mensen wat uit. Daardoor zag hij de kans om in de sloep te geraken.

De ware toedracht is moeilijk te achterhalen. Er wordt dikwijls verondersteld dat hij gewoon in een reddingssloep kon stappen, maar omdat men ’vrouwen en kinderen eerst’ probeert te redden lag het nogal gevoelig om dit toe te geven.

Samen met twee andere Belgische overlevenden, Jules Sap en Jean Scheerlinck, reisde hij maandenlang door Amerika om er in allerlei zaaltjes over de scheepsramp te spreken. Zo konden ze wat geld verdienen in de hoop hiermee te kunnen terugkeren naar België. Maar de man die dit voor hen organiseerde ging met al het geld lopen.

Theodoor bleef nog twintig jaar in Amerika wonen. Wegens de Eerste Wereldoorlog duurde het tot 1921 vooraleer zijn vrouw en twee zonen ook naar Amerika kwamen. In 1931 keerde het hele gezin terug naar België. Theodoor opende in het landelijke Aspelare een klein cafeetje met de naam: ’In den overblijvende van den Titanic’. Het café raakte in de wijde omgeving bekend en bestond tot het einde van de jaren 1940. In 1951 werd het afgebroken toen de weg verbreed werd.

Twee van zijn zonen leefden later in de Verenigde Staten, twee in Canada, en één in Aspelare.

Zijn echtgenote richtte in 1912 in de voortuin een kruisbeeld op met het opschrift: „Red ons Heer, want wij vergaan” als dank omdat Theodoor overleefde, en als gedenkteken voor diegenen uit het naburige Denderhoutem, die omkwamen. Het kruis staat er nog steeds.

Weblinks

Bronvermelding

  • Metro, 13 april 2012