Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Frans Pincé (kunstenaar): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frans_Pinc%C3%A9_(kunstenaar)&oldid=41828035 Dirkmichiels 4 aug 2014)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 14: Regel 14:
| jaren-actief    =  
| jaren-actief    =  
| periode          = 20ste eeuw
| periode          = 20ste eeuw
| stijl            = Franse [[impressionisme]], Vlaamse [[expressionisme]], geometrisch [[kubisme]], abstraherende vormgeving
| stijl            = Franse [[impressionisme]], Vlaamse [[expressionisme]], [[geometrisch kubisme]], abstraherende vormgeving
| bekende-werken  =  
| bekende-werken  =  
| RKD              =  
| RKD              =  
Regel 24: Regel 24:


==Biografie==
==Biografie==
Pincé werd geboren als zoon van Antonous Aloysius Pincé en van Maria Paulina Wuytack en bezocht de [[Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen]]. In de periode 1942-1944 heeft hij zich bekwaamd in het atelier van de Nederlandse Antwerpenaar [[Louis Roessingh]] aan de zilversmidstraat 29 te Antwerpen. Hij werd er geïntroduceerd door [[Guillaume Campo]]. In 1958 nam hij ontslag als stadsambtenaar met de bedoeling zich volledig aan de kunst te wijden.  
Pincé werd geboren als zoon van Antonius Aloysius Pincé en van Maria Paulina Wuytack en bezocht de [[Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen]]. In de periode 1942-1944 heeft hij zich bekwaamd in het atelier van de Nederlandse Antwerpenaar [[Louis Roessingh]] aan de Zilversmidstraat 29 te Antwerpen. Hij werd er geïntroduceerd door [[Guillaume Campo]]. In 1958 nam hij ontslag als stadsambtenaar met de bedoeling zich volledig aan de kunst te wijden.  


Hij werkte in de ateliers [[Sander Wijnants]], [[Jules Van Ael]], [[Carlo de Roover]], [[Julien Creytens]], [[Antoon Marstboom]], [[Taf Wallet]]. Daarnaast werkt hij ook in het boetseeratelier van [[Pol van Esbroeck]]. Bij [[Jos Hendricks]] volgde hij kopergravure van 1961 tot 1963.  
Hij werkte in de ateliers [[Sander Wijnants]], [[Jules Van Ael]], [[Carlo de Roover]], [[Julien Creytens]], [[Antoon Marstboom]], [[Taf Wallet]]. Daarnaast werkt hij ook in het boetseeratelier van [[Leopold Van Esbroeck]]. Bij [[Jos Hendricks]] volgde hij [[kopergravure]] van 1961 tot 1963.


Begonnen met een klassieke werkwijze kwam hij via een kruising van het Franse [[impressionisme]] en het Vlaamse [[expressionisme]] terecht in een geometrisch [[kubisme]] gerichte tendens, die tenslotte is uitgelopen op een abstraherende vormgeving. Hoofdzakelijk was het zijn aspiratie een zoektocht naar schoonheid te ondernemen.
==Werk==
Begonnen met een klassieke werkwijze kwam hij via een kruising van het Franse [[impressionisme]] en het Vlaamse [[expressionisme]] terecht in een tendens naar het geometrisch [[kubisme]], die tenslotte is uitgelopen op een abstraherende vormgeving.  


Hij werkte met [[Anton Van Wilderode]] aan verschillende kunstprojecten. Zijn zuster Josée Pincé heeft in 1985 een boek gepubliceerd bij [[Lannoo (uitgeverij)|Lannoo]] / Dante over zijn werk en leven samen met [[Jan Buytaert]], [[Roger Geerts]], [[René Turkey]] en [[Daniël Anthuenis]]
Hij werkte met [[Anton Van Wilderode]] aan verschillende kunstprojecten.  
Wegens zijn toenemend streekoverschrijdend belang nam in [[1985]] de toenmalige burgemeester van [[Sint-Niklaas]], [[Paul De Vidts]], het initiatief om een monografie te publiceren bij de [[West-Vlaams|West-Vlaamse]] uitgeverij  [[Lannoo (uitgeverij)|Lannoo]] / Danthe waarin zijn werk toegelicht werd.
Andere kunstenaars, waaronder [[Jan Buytaert]], [[Roger Geerts]], [[René Turkey]] en [[Daniël Anthuenis]] verleenden hieraan ook hun medewerking.


Naast tekenen en schilderen werkte hij ook als beeldend kunstenaar en als cineast in het [[documentaire]] genre.
Naast tekenen en schilderen werkte hij ook als beeldend kunstenaar en als cineast in het [[documentaire]] genre.


== De Kunstschilder==
==Externe link==
===Het vroegere werk===
*[[http://www.dbnl.org/tekst/_vla016198601_01/_vla016198601_01_0032.php]]
[[File:Franse Pincé 0p atelier 1948.jpg|thumb| Franse Pincé  - 0p atelier 1948 - Bij Jules van Ael]]
Frans Pincé was er de man niet naar om potten te breken, maar om in stilte te werken. Hij wil de ambacht kennen. Samenvattend kan men zeggen dat de eerste periode een aanloop, een lange aanloop is geweest voor het latere werk. In het werk zocht hij naar evenwicht en verhoudingen, voor licht en schaduw. Verder mag de aandacht gevestigd worden op de sensibiliteit die een resultante is van zijn persoonlijke ingesteldheid en van zijn zachte verhouding tot de hem omgevende dingen. De schilderijen zijn gebaseerd op een gecontroleerde gevoeligheid. Het gestrenge van de rede harmonieert met de impulsiviteit van het hart.
Belangrijkste werken:
* Portret van Mej. Allegaerts, 1948
* Liggend naakt, 1962
* Stilleven met vruchten, 1963
* Stadgezicht te Antwerpen, 1963
* Rochefort-en-Terre(Bretange), 1964
===Het latere werk===
[[File:Frans pince statisch 1968.jpg|thumb|Franse Pincé - Statisch 1968]]
Stilaan ging hij zijn heil zoeken in een eigentijdse opvatting van het schilderen. De werkwijze van Frans  Pincé kende nooit een chaotische, maar altijd een methodisch en systematisch verloop. Zijn evolutie betekende een voortschrijdende onderwerp-herschepping, een voortdurend uitzuiveren van de compositie, een uitbannen van elk effectbejag, een herleiden van figuur, natuur- of stadbeeld tot de meest essentiële  kenmerken van evenwicht en bezinning. De levendige de versteende vormen die hij in de buitenwereld observeerde, waarvan hij trouwens de verborgen essentie wilde oproepen, deden hem inderdaad ook een innerlijk monoloog voeren. Hij wou de brug slaan tussen materiaal en geest.
Belangrijkste werken:
* Vibratie, 1969
* Statisch 1968
* Vibratie, 1969
* Cappadocie, 1970
* Versteende stad, 1971
* Weerkaatsing, 1974
* Versteende vlammen, 1981
==De beeldhouwer==
[[File:Frans Pince zittend naakt 1959.jpg|thumb|Franse Pincé - Zittend naakt 1959]]
In de periode  1956 – 1958 combineerde hij boetseren, hout- en steenkappen bij [[Pol Van Esbroeck]] aan de Koninklijke Akademie. Zoals zijn schilderkunst is ook zijn beeldbouwwerk aanvankelijk uitgesproken realistisch. Van 1960 af kiest hij in zin schilderkunst resoluut voor vereenvoudiging. Hij slaat een geometrisch-kubistische richting in. Zijn beeldhouwkunst  evolueert op volkomen op dezelfde wijze. Tegelijkertijd verraadt het twee typische kenmerken van de rasechte beeldhouwer, aan de ene kant een enorme liefde voor de materie, aan de andere kant een vloeiend gladde vormgeving die als het ware strelend schijnt tot stand gekomen te zijn en die tot zacht beroeren uitnodigt.
Belangrijkste werken:
* Portret, 1958
* Zittend naakt, 1959
* Liggend naakt, 1975
* Abstract figuur, 1980
==De tekenaar==
[[File:Frans Pince Portret Jules van Ael 1947.jpg|thumb|Franse Pincé - Portret Jules van Ael - 1947]]
Hij verfijnt zijn techniek in de ateliers van [[Sander Wijnants]] en [[Jules Van Ael]] Initieel  zijn zijn tekeningen zeer picturaal met een verfijnd gevoel voor toonwaarden, gekenmerkt door een streven naar een perfecte afwerking. De aandacht ligt niet op de eerste plaats op het geziene, op het waargenome, maar op het artistieke resultaat. e zijn dus geen studies, voorstudies, geen notities, mar schilderijen met houtskool. Eens de kunstenaar de techniek van de tekenkunst beheerste wil hij  niet meer tekenen maar moet hij tekenen. Hij besteedt veel aandacht aan het onderwerp. De tekeningen zijn in vele gevallen  mooie voorbeelden van het intuïtief aanvoelen van een compositie. Dit verraadt ook de de fotograaf en filmer die op het ogenblik van het afdrukken spontaan de compositie heeft vastgelegd.
Belangrijkste werken:
* Portret van Jules van Ael, 1947
* Meir te Antwerpen, 1960
* Mijn Moeder – 1960
* Mijn Zuster - 1968
==De Filmer==
[[File:Frans pince unica congres hongarije 1981.jpg|thumb|Franse Pincé - UNICA Congres , Hongarije, 1981]]
Het medium film is voor hem de medium dat ‘meer leeft’ en tevens de mogelijkheid heeft om meer inhoud’’ te geven. In 1965 wordt hij actief lid van de VTB filmgroep, Antwerpen. Hij neemt deel aan verschillende UNICA – wedstrijden. Hij zal zo een 36 films produceren. Vaak zijn ze gerelateerd aan de inspiratie opgedaan in wereldreizen.
==Individuele tentoonstellingen==
* Stedelijk Museum Sint-Niklaas, 1955
* Kunstsalon Beatrijs, Eeklo, 1962
* Sint-Baafsgalerij, Gent, 1966
* Galerij, Mont des Arts, Brussel, 1969
* Kunstgalerij de Bleser, 1970
* College Calfac Sint-Niklaas, 1970
* Galerie Alexa en Scholssturm, Düsseldorf-Altstad, 1971
* Kunst- und Buchhandlung, H. Wamper, 1971
* Kleine Galerie, 1971
* Heimatmuseum, Sieburg, 1971
* Kunsthandlung Ludwig Leopold, Bonn am Rhein, 1971
* Das Paedagogisch-Theologisches Institut, Bad Godesberg, 1971
* Kunstkring de Ritten, Hautvenne, 1971
* Kunstgalerij de Bleser, 1972
* Galerij Akkermans, Merksem, 1972
* Galerij Campo, Retrospective Frans Pincé 1912-1984
==Werk in openbare collecties==
Een 14 tal werken zitten in de collectie van het [http://musea.sint-niklaas.be/stedelijke-musea-sint-niklaas-0%20 Stedelijke Museum Sint-Niklaas]
* [http://www.museuminzicht.be/public/collecties/objecten/objectdet/index.cfm?id=smsnSN.2000.6.8 Rei – 1967]
* [http://www.museuminzicht.be/public/collecties/objecten/objectdet/index.cfm?id=smsnSN.2000.6.5%20 Opwaarts – 1972]  


Frans Pincé
door Josée Pincé
ISBN 90 209 1272 0
D/1985/45/107
Uitgever lannoo/danthe
*[http://opc4.kb.nl/DB=1/CMD?ACT=SRCHA&IKT=1007&TRM=9020912720 koninklijke bibliotheek]]
{{DEFAULTSORT:Pince, Frans}}
{{DEFAULTSORT:Pince, Frans}}
[[Categorie:Belgisch kunstenaar]]
[[Categorie:Belgisch kunstenaar]]

Huidige versie van 20 jun 2015 om 23:40

Frans Pincé
Schilder, Tekenaar, Reiziger, Filmer
Schilder, Tekenaar, Reiziger, Filmer
Persoonsgegevens
Volledige naam Frans Pincé
Geboren 21 februari 1912, Sint Niklaas
Overleden 6 Mei 1984, Sint Niklaas
Geboorteland België
Nationaliteit Belg
Beroep(en) Kunstenaar
Oriënterende gegevens
Periode 20ste eeuw
Stijl(en) Franse impressionisme, Vlaamse expressionisme, geometrisch kubisme, abstraherende vormgeving
rel=nofollow

Frans Pincé (Sint-Niklaas, 1912 - 1984) was een Belgisch kunstenaar.

Biografie

Pincé werd geboren als zoon van Antonius Aloysius Pincé en van Maria Paulina Wuytack en bezocht de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen. In de periode 1942-1944 heeft hij zich bekwaamd in het atelier van de Nederlandse Antwerpenaar Louis Roessingh aan de Zilversmidstraat 29 te Antwerpen. Hij werd er geïntroduceerd door Guillaume Campo. In 1958 nam hij ontslag als stadsambtenaar met de bedoeling zich volledig aan de kunst te wijden.

Hij werkte in de ateliers Sander Wijnants, Jules Van Ael, Carlo de Roover, Julien Creytens, Antoon Marstboom, Taf Wallet. Daarnaast werkt hij ook in het boetseeratelier van Leopold Van Esbroeck. Bij Jos Hendricks volgde hij kopergravure van 1961 tot 1963.

Werk

Begonnen met een klassieke werkwijze kwam hij via een kruising van het Franse impressionisme en het Vlaamse expressionisme terecht in een tendens naar het geometrisch kubisme, die tenslotte is uitgelopen op een abstraherende vormgeving.

Hij werkte met Anton Van Wilderode aan verschillende kunstprojecten. Wegens zijn toenemend streekoverschrijdend belang nam in 1985 de toenmalige burgemeester van Sint-Niklaas, Paul De Vidts, het initiatief om een monografie te publiceren bij de West-Vlaamse uitgeverij Lannoo / Danthe waarin zijn werk toegelicht werd. Andere kunstenaars, waaronder Jan Buytaert, Roger Geerts, René Turkey en Daniël Anthuenis verleenden hieraan ook hun medewerking.

Naast tekenen en schilderen werkte hij ook als beeldend kunstenaar en als cineast in het documentaire genre.

Externe link

Frans Pincé door Josée Pincé ISBN 90 209 1272 0 D/1985/45/107 Uitgever lannoo/danthe

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Frans_Pincé_(kunstenaar)&oldid=171950"