Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gitte Van Hoyweghen: verschil tussen versies
(- hoofdbetekenis) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 34: | Regel 34: | ||
}} | }} | ||
{{DEFAULTSORT:Van Hoyweghen, Gitte}} | |||
[[Categorie:Vlaams presentator]] | [[Categorie:Vlaams presentator]] | ||
[[Categorie:Vlaams journalist]] | [[Categorie:Vlaams journalist]] | ||
Huidige versie van 18 mei 2018 om 16:01
| Gitte Van Hoyweghen | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Beroep | actrice, presentatrice en journaliste | |
| Bekend van | Ketnet, Het Journaal | |
| IMDb-profiel | ||
Gitte Van Hoyweghen is een Belgisch actrice, presentatrice en journaliste.
Ze studeerde in 1997 met onderscheiding af aan het toenmalige Conservatorium van Antwerpen als meester in de dramatische kunst, optie woord. Een paar maanden later kon ze aan de slag bij Ketnet, dat in december 1997 opgericht werd en waar ze een van de eerste wrappers van werd, wat ze tot 1999 deed. Later presenteerde ze tot 2001 Mijn Gedacht, eveneens op Ketnet. Tot 2005 was Gitte reporter van Karrewiet, het jeugdjournaal van Ketnet.
Na Ketnet ging ze aan de slag bij Canvas waar ze een aantal programma's presenteerde zoals Voetzoeker, Grand Cru en Stories. Dit deed ze gedurende 3 jaar. In 2005 ging ze dan aan de slag als reporter bij Koppen en Volt op Eén. Sinds 2010 werkt Gitte als journalist bij Het Journaal op Eén.
Sedert 2006 geeft ze op haar beurt les, interviewtechnieken, aan de Artesishogeschool, afdeling woord.
In 2009 kreeg ze de mediaprijs van de Werkgroep Verder voor een reportage over zelfdoding.
Bron
|